GEKWEK

Ik trek er een week van tussen. Na twee dagen inpakken van kledij, medicatie, handdoeken, voeding, zwemkledij, opladers, cadeautjes, Nieuwjaarsbrieven, Kerstdecoratie, boeken (vooral veel lectuur), laarzen, wandelschoenen, Mira haar gerief, ... En na het maken van afspraken over de poes en de kippen. En na nog een bezoekje aan mijn ouders. Na het betalen van alle rekeningen (of toch het grootste deel ervan). Na het op het laatste nipperke nog bijeen zoeken van sokken, doekjes, tutten, inlegkruisjes, tandenborstels en oeps, ja, niet vergeten de zwembroeken, scheergerei, ... Nadat ik denk dat ik nu toch wel alles moet hebben. Na alles klaargezet te hebben, Mats zijn ochtendut gedaan heeft, nadat de fietsen (4 stuks toch), regenjassen nog erbij gegooid worden, ...blijkt mijn trouwring wel spoorloos, maar heb ik echt geen zin meer om die ook nog te zoeken. Nemen we nog vlug het WC papier in de vlucht naar de voordeur. En nu DENK ik dat ik klaar ben. Oeps. Er ligt nog één t...

Wat ben ik blij dat het vakantie is. Ons kinderen zijn ook blij. Eindelijk uitslapen, geen verplichtingen, geen huiswerk, ... Even niet denken aan school !!

Wanneer iets hier onthaald wordt als SUPERLEKKER! wil ik het graag delen. Tegenwoordig neem ik regelmatig een recept uit de Libelle en dit was er één. Een foto volgt nog. Sommige vinden het raar dat mensen foto's maken van hun voedsel, maar het geeft wel een beetje een beeld dan hoe het eruit ziet wanneer het uit de oven komt. Nodig voor 8 personen: 1,2 kilo aardappelen 2 brocolli's 1,2 kilo gehakt 2 potten tomatenstukjes 300 liter warme melk 200 gram boter peper, zout, nootmuskaat 2uien olijfolie Geraspte kaas (ongeveer 200 gram) 1)Schil de aardappelen, doe ze in kleine stukjes en kook ze gaar. (Ondertussen verwarm je de oven al voor op 180 graden) 2)Ondertussen snij je de brocolli in roosjes en kookt ze 6 minuten 3)Ook ondertussen snij je de uien, fruit ze glazig in de olijfolie en doe er dan het gehakt in tot dat het rul is 4)Daarna doe je er de tomatenstukjes bij en breng op smaak met peper en zout 5)Wanneer de aardappelen gaar zijn maak je er puree van...

Er zijn brieven geschreven. Er wordt afgeteld. Er worden veel vragen gesteld. Er worden tekeningen gemaakt. Prentjes uitgeknipt. Er wordt gezongen voor die man. Ik heb zelf bijna Sintdiarree. Onvermijdelijk ga ik mee in die molen en soms wou ik dat ik de Sint zelf was. Dan zouden ze wel luisteren dat ze hun kleertjes aan moeten doen, dan zouden ze geen kabaal meer maken nadat ze naar bed zijn gebracht, dan zouden ze geen rol papier meer in de Wc gooien. Dan hé, dan hé. Tijdens momenten van pure wanhoop schreeuw ik: 'Ik zie hem! Zwarte Piet. Hij heeft het ook gezien. Doe vlug jullie pyjama aan en naar bed!' Maar de kinderen snellen naar het raam en proberen de Piet te zien op de kerk en op de poort en zien hem zelfs verdwijnen achter de hoek. Liefste Sint Ik wil graag dat je snel verdwijnt zodat ik wat licht kan brengen in huis met kaarsen en lichtjes en kransjes. Vergeef mij ook dat ik zoveel stout ben geweest dit jaar. Liefs. S.

Twee volle luierdozen boeken. Dat koos een letster vandaag uit bij mij thuis. Twee volle dozen ! En ik was er blij om want dat zijn alvast twee dozen die niet meer mee moeten verhuizen volgend jaar. Ze nam ook nog een heel pak broeken en truien mee voor haar zoontje die de onze te klein waren en dat zijn er ook weer waar ik geen moeite meer voor moet doen om ze te verkopen. Uiteraard heb ik boeken die ik niet weg doe, maar meer dan de helft van mijn boeken zoekt een andere eigenaar en het liefste van al voor de verhuis. En dus zette ik mijn boeken ook op Lets.  En omdat mijn puntjes (duimkes hier)opmoeten en ik met een schone lei start in de andere stad spraken we af dat ze maaltijden zou bereiden in ruil. Dat leek me een goede deal. Een andere letster bracht me vandaag al heerlijke erwtensoep (voor morgen). Wij zijn dan weer samen zwanger. Altijd gespreksstof. Ik ben nu 15 weken zwanger en mijn jongste jongetje wordt ondertussen al een echte peuter. En nu ga ik nog...

Dat ik graag blog en dat ik graag deel. Helaas is niet te kiezen met welke mensen te delen. Sommige mensen gun ik het liefste nog geen glimp in mijn leven, anderen worden ontvangen in ons huis, mogen meezitten aan de haard en weten de zin en onzin in ons dagelijkse leven. Sommige mensen kennen mij , anderen nog steeds niet (en wellicht nooit). En hoe die blog er dan wel zou moeten uitzien. Dat was de vraag. Wat voor een blog? Eigenlijk ben ik daar nog steeds niet uit. Want ik beschouw mezelf als niet één mens, maar vele mensen in één. Geboren als een meisje en al 38 jaar in dit leven. Ik beschouw mijn leven als onvoorspelbaar. Leven dag per dag (in de mate van het mogelijke), proberen het goede te doen, een leven te leiden die mij bevalt en vooral mijn eigen leven, ... Uiteraard zijn er constanten. Ik drink veel koffie en ik lees veel (boeken , tijdschriften, kranten). En ik ben een moeder en dien mijn plichten te vervullen (met liefde meestal en soms met tegenzin). Ik...