Posts

Posts uit mei, 2016 tonen

Waarom bloed laten trekken toch nuttig is.

Het resultaat van mijn bloedonderzoek kende ik een dag later omdat ik gisteren vergeten bellen was. Ik blijk niet immuun voor toxoplasmose, maar dat is al altijd zo geweest dus no worries op dit vlak. Mijn vitamine D tekort is ondertussen oké. Maar het blijkt nu dat mijn schildklier te snel werkt. De dokter vroeg of ik daar eigenlijk al iets van gemerkt had. Eh? Neen, denk ik ! Tot ik ging opzoeken wat de symptomen zijn. Wat er maandag bijgekomen was ging er ook zeer snel weer af. Vandaag bleek ik op één dag zelfs 700 gram lichter, maar daar word ik blijer van. En ja. Ik zweet veel meer dan anders en heb meer hartkloppingen, maar ik dacht dat dat kwam doordat ik wat sportiever geworden was. En ja. Ik slaap slechter (en ik heb sinds mijn zwangerschap echte nachtmerries waar ik vroeger nooit last van had). En oké. Ik ben meer prikkelbaar (vooral van de man kan ik niet veel meer verdragen ocharme)en vermoeid ben ik ook, maar ik dacht dat dat er allemaal gewoon bij hoorde. Niet? Gis

1,2,3, ...Veggie Mexicaans en zondag rustdag

Afbeelding
Na een overvolle en vermoeiende zaterdag was zondag gewoon zoals vanouds een rustdag. Op zondag plan ik het allerliefste niks en dus ging ik uiteindelijk ook niet naar de tentoonstelling. Zonder spijt. 's Middags viel ik net als mijn beren als een blok in de zetel in slaap. 's Avonds kookte ik nog eens veggie. Iets Mexicaans op tortilla. Veel groenten en superlekker al was niet iedereen enthousiast hier thuis. Het liefste eten ze hier spaghetti, frieten, gehakt en pasta. Ongeveer de helft van de gezinsleden vond het lekker, de andere helft vond het 'vies'. Toch ben ik van plan weer meer veggie te gaan koken. Vlees en vis kan ik niet laten, maar gewoon 1 keer vlees en vis moet voldoende zijn. En bovendien eten ze nog vlees op hun bokes naar school. Zeg nu zelf. Dat ziet er toch smakelijk uit. 1)Groenten in de wokpan (ui, paprika, tomaat, kidneybonen en maïs)  2)Schotel gaat de oven in. Groenten belegd op de tortilla. De bedekking was een mix van banaan en kidn

Kunst op school en warm gelets.

Afbeelding
 De zaterdag werd tegen alle verwachtingen in letterlijk en figuurlijk een warme zaterdag. Eerst was daar 'het weer'. De hele dag zon hier en warm. Mijn ochtendkledij met lange mouwen moest ik 's middags toch inruilen voor een top. Puffen. 's Morgens stonden zoals vaak de zwemlessen op het programma en dat combineerde ik met Letsen. Ik leerde een nieuw iemand kennen, maar zag ook oude bekende letsers terug en het weerzien was veel aangenamer dan ik had gehoopt. De kinderen konden er spelen in de geweldige tuin en ik had een aangename interessante babbel. Het was namelijk in mijn vorige gemeente en wat mis ik dat. Eigenlijk het enige wat ik mis want al de rest vind ik ruimschoots in Bornem. 's Middags was er het jaarlijkse schoolfeest in het groene schooltje. Op de foto zie je de tuin van de school. Dit jaar geen optredens, maar kunst in de refter en een echte veiling van (kinder)kunst. Ook ik deed voor het eerst in mijn leven mee met een veiling. Weliswaar

De eerste 'foto' van ons kleintje en zoveel om van te genieten

Afbeelding
Zelf kan ik er weinig van opmaken. Ik zie het hoofdje en het lichaampje in mijn (grote)baarmoeder. Het hartje klopt. Alles zag er gisteren wonderwel goed uit. Mijn geduld werd beloond want ik was maar liefst 3 uur weg van thuis op een woensdagavond om de eerste echo te mogen bewonderen van ons kindje. Het kindje is uitgerekend rond Kerst. Ik word er helemaal blij van. Ik straal in al mijn toppen. Het motiveerde mij nog meer om héél gezond te leven en te bewegen. Ik fiets en wandel er op los. En ik eet supergezond. Alcohol drink ik al vijf weken niet meer en cola light ook al twee weken niet meer. Water en thee en koffie natuurlijk (cafeïnevrij). Ik eet op vaste tijden. 7, 10, 12,15,17 en 20.30 uur eet ik iets. Morgen ga ik nog naar de huisdokter voor een bloedafname. Vandaag blijft iedereen op school en de opvang en probeer ik hier wat orde te scheppen. Maar rust is ook belangrijk. Om 14 uur zit ik in mijn zetel tot 14.45 uur. Dan laden de batterijen op. En kan ik er de re

Wikken en wegen: vakantieplannen deel 2

Hier kon je al lezen dat ik toch andere vakantieplannen maakte dan ik aanvankelijk van plan was. Door vroegtijdig te willen aflossen had ik namelijk onze vakanties helemaal geschrapt. We gingen de voorbije schoolvakanties dan ook nergens heen. Nergens beter dan thuis. Jawel! Dat lukte en ik heb zo toch wel al een aardige duit gespaard en kon ik ook in april al een keer iets extra aflossen. Maar opeens begon het toch te kriebelen. Zouden we echt voor het eerst in 23 jaar niet op vakantie gaan in de zomer? Oké in die andere vakanties, maar in de zomer? En toen vroeg de zoon. Waar vieren we mijn verjaardag dit jaar? Hij vierde hem de afgelopen jaren in het buitenland en in de zon. En toen kriebelde het zo hard dat ik de eerste week van juli een midweek boekte zonder de man maar met de tienerdochter en de drie kleintjes. Ik droomde van lange wandelingen, geen koken en afwas, een tripje naar Bokrijk enzovoorts. En zo geschiede. Die extra kost was oké. Dat zouden we niet voelen. En i

Vakantieplannen

Afbeelding
Nu het einde van het schooljaar weer nadert en we eerst nog wel de schoolreizen, sportdagen en examens hebben begint het toch te kriebelen voor de zomervakantie. Sinds begin april kunnen we naar onze caravan in Zeeland, maar de afgelopen weekends was het toch nogal nat en fris. Dus gingen we niet en soms zijn er in het weekend gewoon nog teveel activiteiten. De zwemlessen gaan nog door en komende zaterdag is het schoolfeest bijvoorbeeld. En het weekend nadien wilde ik graag eens naar Repaircafé waar ook onze letsgroep aanwezig zal zijn (maar als het mooi weer is trek ik wel naar Zeeland anders moet ik nooit meer gaan!). Begin juli zijn onze drie jongens van 7,9 en 13 jaar dan weer op Chirokamp. Mijn bedoeling was om naar de camping te gaan, maar toen dacht ik. Dan heb ik toch weer niet echt vakantie. Het is wel leuk en anders dan thuis, maar ik zal toch wel weer elke dag bijna boodschappen moeten doen, koken en de afwas doen (net als thuis). Zoals ik ook al deed de afgelopen jaren

Dat heet dan gelukkig zijn of worden.

Afbeelding
Dat een mens gelukkig kan zijn van simpele dingen dat weet iedereen (denk ik toch). Mij overkwam het zondag alweer toen ik zelf bijna klaar was met eten vervulde mijn hart zich met tevredenheid en vergat ik eens geen foto te trekken van mijn bijna voltallige kroost (er ontbreken er 2)aan tafel terwijl ze eten van een Griekse ovenschotel. Ook werd ik er blij van dat onze garage weer eens opgekuist raakte. Ik weet echt niet hoe het er bij anderen aan toe gaat, maar onze garage slibt binnen de kortste keren weer dicht. Papier, fluohesjes, losse paren schoenen, skates en skateboards, zakken met prullaria, enz... Het schoenenrek werd opgeruimd en ik deed 2 paar grote zakken schoenen weg voor de kledingcontainer. En ja. Dit zijn zowat alle schoenen die we hebben (al hebben we nog een kleiner deel waaronder nog meer laarzen op de camping staan). Wat een opluchting dat we weer in onze garage kunnen stappen zonder te verongelukken. Zaterdag nog was er een grote fiets op onze arme Fee geva

't Is Feest voor Fee en andere leuke gebeurtenissen

Afbeelding
 Helaas zijn de foto's wat wazig, maar ons Fee werd vrijdag ook alweer 2 jaar. En ze kreeg 2 taarten. Een worteltaart en een aardbeientaart. Allebei superlekker.  's Morgens had ze al de pakjes mogen uitpakken. Een boek en kleertjes. En daar was ze blij mee en ja. Ze had de hele dag dolle pret. Ze ging zelfs in een plas rollen op haar verjaardag. Dat was op vrijdag! Op zaterdag vierden we nog wat verder...zo gaat dat bij kleine kindjes. Het kan nooit lang genoeg duren. De liedjes zingt ze ondertussen vurig mee, maar een kroon op haar hoofd zag ze niet zitten.  Ons Fee werd geboren als een stevige baby van 4,7 kg na een supersnelle bevalling. Ze werd vanaf de eerste dag op handen gedragen door broers en zussen en dat is nog steeds zo. Vooral de grote meisjes zijn dol op hun kleine zusje.  Vorig jaar zag ze er nog zo uit. Ondertussen zijn de babykilootjes wat aan het verdwijnen. En ze begint nu heel goed te praten in volzinnen. Allemaal zo plezant om dat allemaal

De eerste keer naar de diëtiste

En toen was het zover. Voor het eerst in mijn leven naar een diëtiste-bewegingscoach. Toen ik mijn zwangerschap ontdekte was ik in lichte paniek. Dat kwam ook omdat mijn gewicht niet goed was en ik totaal niet in conditie ben/was. Bijna meteen ging ik meer fietsen en na weken fietsen is mijn conditie heel erg verbeterd. Ik kan op een dag als vandaag makkelijk 16 kilometer fietsen zonder de elektriciteit op te zetten. Maar mijn gewicht bleef min of meer toch hetzelfde. Acht jaar geleden woog ik nog 54 kilo, maar sindsdien zijn de kilo's er aan gevlogen om vorige week te eindigen op 73 kilo. Ik ben maar een meter 58,5 dus ik voelde me hier niet goed bij. Toen belde ik een diëtiste. Het was duidelijk dat ik het niet op eigen houtje ging redden. Bovendien was ik zwanger en ik wou eigenlijk niet nog dikker worden. Een stok achter de deur heb ik nodig. Vandaag mocht ik gaan en ik keek daar echt naar uit. Ik was op een week toch nog 1,5 kilo afgevallen (zomaar want ik had er n

Propvolle dag met cadeautje. Saai wordt het nooit.

Afbeelding
 Vandaag kwam de box toe van Food nomads. Het is al de tweede keer dat ik deze box bestel. Af en toe eens een cadeautje voor mezelf moet kunnen.  Ik laat me graag verrassen en proef graag nieuwe smaken en het is maar om de drie maanden dat er een nieuwe box uitkomt. Hij wordt steeds samengesteld door iemand anders en deze keer dus door Hendrik Dierendonck.  Dit zat er in. De pralines van Dominique Persoone  en de vegan cola van Fritz heb ik reeds achter de kiezen (yammie!) en van de 'chips' heb ik geproefd, maar daar ben ik zuinig mee. Elke dag ééntje :-). Het zout (Fleur de sel van Marsel in een mooie keramieken pot) ga ik zeker gebruiken want zo een zout gebuik ik regelmatig in mijn eigen keuken. De gedroogde entrecote ligt nog in de frigo te wachten en de tandenstokers zullen ook gebruikt worden door de man. Voor mij is dit pure luxe die ik me graag eens laat welgevallen. En op zo een dag van vandaag doet deze box zo een deugd. Met Niels moest ik vandaag naar d

Onze tuin in verandering

Afbeelding
 Jammer dat ik geen VOOR foto van het terras  kan laten zien en alleen NA foto's, maar sinds dit weekend is het terras en de tuinset helemaal veranderd. De tafel is weer bruin in plaats van grijs en het terras heeft weer schone tegels. Onze tuin is nog steeds wild. Al mijn tuinen in alle huizen waar ik gewoond heb hadden wilde tuinen. Maw met veel onkruid in :-). Een gruwel voor de ene, mooi voor de andere. Al moet ik toegeven dat we toch dringend dat onkruid eens moeten uittrekken. Afgelopen weekend verkreeg ik via Lets een glijbaan. Zonder onderstel. Hij heeft één dag in het gras in de tuin gelegen. Na school nam onze Thijs hem op en installeerde hem uit eigen beweging bovenop de tafel. En plezier dat ze hadden. Al moest ik wel een oog dicht knijpen want 100% veilig zag het er niet uit. Maar de glijbaan verschoof niet. Het was vooral dat er bepaalde kindjes op de tafel gingen dansen dat me zorgen baarde. Mijn dag is vandaag voorbij gevlogen. Ik had best veel te doen van

Nieuw terras of gewoon opknappen? En bio eten of toch niet?

Afbeelding
Enkele maanden geleden vroegen we een tuinman om een tuinplan te tekenen. Vooraan zou er een 'parking' weggaan en plaats maken voor groen en achteraan zou het een gezellige tuin met hoekjes worden en een nieuw terras. Het kostenplaatje was binnen de verwachtingen, maar we bleven maar twijfelen. De voortuin bleken we toch niet zo te willen en uit de achtertuin zou de trampoline moeten verdwijnen en ons kinderen speelden daar toch nog wel vaak op. Dus nadat we de plannen bekeken en betaalden konden we maar geen datum vastleggen. Uiteindelijk besloten we het te laten zoals het is. We wilden die tuin wel hoor. Zeker achteraan, maar we waren er blijkbaar nog niet klaar voor. Wat we wel deden dit weekend was zowel de oprit als het terras achteraan plus de tuinmeubels afspuiten met hoge druk en wat waren we verbaasd. Het leek wel of we plots een nieuwe oprit en terras gelegd hadden. Weer schone tegels en een mooie houten tafel. De man ging nog wat extra zand halen voor tuss

Hoe letsen mijn leven veranderde

Afbeelding
Iets meer dan vijf jaar geleden (geloof ik)schreef ik me in bij   Lets in Dendermonde  Eén van de beste beslissingen die ik ooit nam want het veranderde op één of andere manier mijn leven. Jarenlang heb ik dus met veel plezier geletst ginds en ik leerde er vooral veel fijne mensen kennen. Ik werd er gelukkiger van. Met sommige onder hen heb ik nog sporadisch contact. Ook omdat ze mijn blog lezen wel en ze me nu zo volgen. Als er iets is waar ik spijt van heb toen we verhuisden was het dat ik die fantastische letsgroep moest verlaten en me moest inschrijven bij de lokale letsgroep hier in de nieuwe streek. Toen ik me hier inschreef was ik net 3 weken bevallen van Fee en gaf ik borstvoeding tijdens de eerste bijeenkomst. Nadien lukte het wat moeilijk om op gang te komen, maar uiteindelijk liep het los en leerde ik ook hier mooie mensen kennen. We gingen zelfs al eens op weekend  met de Lets. Zo leerde we in één klap nog meer mensen kennen. We gingen ook naar een BBQ en vierden Nieuwja

Vrijdag den dertiende

Afbeelding
Nee. Ik ben niet bijgelovig. Maar gisterenavond slaagde mijn dochters van 14 en 16 er toch in om mij op stang te jagen. 'Goh. Morgen de Lesse afvaren en ze geven onweer in de Ardennen. Zou het onweren terwijl we kajakken? Hopelijk verdrink ik niet !' mompelde de ene dochter. Waarop de andere dochter : 'En ik ga morgen skiën. Hopelijk breek ik geen been want ik heb dat nog nooit gedaan. ' De ene vroeg me of het toch niet beter was dat ze thuis bleef. Heel erg even twijfelde ik om dan kordaat te zeggen: 'Absoluut niet!' Nee. Ik ben dus niet bijgelovig al hebben sommige dagen rare momenten of zijn er op één dag weleens heel erg veel toevalligheden. En ben ik soms iets meer ongerust dan op andere dagen. Deze ochtend ben ik gaan ontbijten met oudste dochter nadat ik haar aan het station oppikte. Nog even genoten dus van het mooie weer. Later was ik weer blij dat de hulp geweest was. Een proper huis is zo zalig al duurde het maar tot mijn 3 jarige katten

Ingesneeuwde huismoeder of is tijd de nieuwe luxe?

Afbeelding
Amper te geloven dat het in het weekend weer erg fris gaat worden, maar voorlopig genieten we nog met volle teugen van het heerlijke weer. 's Morgens om 11 uur zat ik al in mijn tuin met tijdschriften en een glas water en amai: ik was aan het zweten. Zie je de kweekbakken op de foto achter me? Die verkoop in mijn  kapazashop want ik blijk jammer genoeg niet het geduld en de aanleg te hebben om zelf groenten te kweken. De sla heb ik nog kunnen opeten, maar de broccoli was grandioos mislukt. Bovendien heb ik in mijn leven nog nooit zoveel slakken tegelijk op mijn terras gezien (dat was dus vorig jaar!) als toen. Je kunt ook op de foto merken dat ik nog steeds fan ben van een wilde tuin (zie de gele bloemen: voor mij is dat geen onkruid). 's Middags mocht ik naar een dessertenbuffet in de school van de dochter. Allemaal desserten die ze zelf gemaakt hadden. Niet alleen marmercake, maar ook een echte biscuit en worteltaart, chocoladetaart, appelroosjes, enzovoorts. Het wa

Bespaarpostjes en mooi weer vraagt om sandalen.

Afbeelding
Nu Fee minder naar de opvang gaat zijn we vaker met ons tweetjes en dat is mijn handen vol hebben, maar ook bijzonder leuk. Dus deze ochtend was het stralend weer en liepen wij in het dorp waar ik kleine boodschappen deed en nog een pakje naar bpost bracht. Eigenlijk het ideale moment om sandalen voor haar te kopen. We waren namelijk met ons tweetjes. En ze kon ze zelfs meteen aan. Glunder, glunder. Het was moeilijk kiezen tussen blauwe, witte of roze, maar het werden toch weer de roze. Bovendien kregen we 20% op een gewoon paar zomerschoenen indien we sandalen kochten en dus ging Niels deze middag met de grote zus alvast zijn paar zomerschoenen uitkiezen. Hij moest er toch hebben en beter dan met korting. Verder werden er nog meer knopen doorgehakt. Zoals hoe we het nu gaan doen met de aankoop van de auto (in augustus-september). We kozen voor de voordeligste manier op lange termijn. Wat eigenlijk wil zeggen dat we ons spaargeld niet gebruiken voor de auto, maar een lening ne

Soms gaat het mis

Afbeelding
met dat consuminderen en weinig kopen. Zo ging ik vandaag mijn trouwring ophalen bij de juwelier. Na tien jaar was die ring mij vele maten te klein geworden. Ik ben dik geworden eigenlijk met andere woorden. Allemaal door teveel eten natuurlijk en te weinig beweging, maar daar ga ik het nu even niet over hebben. Die ring kreeg ik dus bijna niet meer af en het heeft meer dan een maand geduurd eer je het niet meer zag dat hij om mijn vinger had gezeten. Vandaag heb ik hem weer aan en de prijs was 122 Euro, maar dat vind ik oké. Omdat de winkel nog niet open was ging ik eerst nog een koffie drinken en mijn krant lezen. Heerlijk was dat. Ook dat was oké. Wat niet oké was dat ik toen een winkel binnen ging omdat ik iets 'leuks' zag hangen. Dat leuke topje voor Fee kocht ik inderdaad, maar toen zag ik ook nog 'leuks'  voor 2 andere kinderen om uiteindelijk buiten te komen met een rekening van 276 euro. Er was wel een supermooie jas tussen die je langs twee kanten ku

Vijf dagen moederdag, zon, strand, water, ...'t Leven is schoon.

Afbeelding
Vijf heerlijke dagen waren het in Zeeland. Zonder computer en de gsm niet binnen handbereik. Dagen van veel lezen (ik las 2 boeken uit), zonnen, wandelen, ijsjes eten, babbelen, maar vooral ook van samen zijn met ons gezin. Simpel geluk. Het enige dat de kindjes deden was eens naar de (gratis)kinderclub gaan, op het strand spelen, krabben vangen met een zelfgemaakte hengel (een stok, een draad en een haak) en fietsen.  En ploeteren in een mini badje. Dat badje is een metserskuip die ik ooit kocht en al jaren bij ons. Het kan niet lek gaan en ideaal voor kleine kindjes. We wassen de jongste daar ook in op het einde van de dag. Ideaal. Wat zijn we verwend dezer dagen.  Zelf was ik voornamelijk te vinden in onze voortent waar ik uit de zon kan blijven want Sandra & Zon gaan helaas niet erg goed samen. Maar in onze voortent is het ook gezellig toeven. Twee dagen na elkaar hebben we ook BBQ gedaan. Niet goed voor de lijn, maar hoe vaak doen we dit? Niet vaak dus. Op de