GEKWEK

Ik krijg niet genoeg van mijn kindjes. Ik ben weer zo een moeder geworden die het niet kan laten om foto's te tonen van haar bloedjes en dan over te stromen van liefde en trots. En terwijl ben ik me bewust hoe saai of oninteressant het moet zijn voor buitenstaanders. Hoe ben ik namelijk zelf wanneer men mij een foto toont van hun kindje/kleinkindje. Natuurlijk toon ik oprecht interesse, maar veel voel ik niet bij andermans foto's. Ik kan hun kindje wel mooi of schattig vinden, maar liefde is toch iets anders hé.  Zelfs nog bij mijn oudere kinderen denk ik vaak: 'Dat heb ik toch mooi gemaakt (haha)!'   Dezer dagen stroomt mijn hoofd weer over van teveel plannen. Maandenlang kon ik aan niet veel anders denken dan mijn zwangerschap, de toekomstige baby en wist ik niet goed hoe het zou zijn na de geboorte van onze Vic. Nu voel ik me zo goed en heb ik hele goede nachten dankzij onze slaapkop (hij wordt 1 keer wakker voor een voeding: lucky me). Het is weleens ...

We krijgen er hier thuis geen genoeg van om ons Vicje aan 't lachen te brengen. Iedereen vindt het een hele prestatie wanneer hij lacht: 'Hij lacht mama! Hij lacht!' Toch lacht hij ook naar zijn speelgoed :p zo merkte ik vandaag in de auto. Hij was aan 't spelen en aan 't lachen. Zo grappig. Dat deed me besluiten dat het tijd is voor een park en parkspeelgoed al is dat weer iets voor na de vakantie :-). Zo een baby is zo snel groot (zaag zaag). En bij onze Vic lijkt het nog sneller te gaan. Verder is hij opnieuw een grote slaapkop. Gisteren bijvoorbeeld is hij ongeveer 2 uur wakker geweest op de hele dag. Vandaag gelukkig al iets meer. Deze ochtend al 3 uur en deze middag een uur. Mijn oudste Iris was ook zo een slaapkop. Die was amper wakker het eerste jaar :-).   Vandaag kocht ik mij een broek met luipaardmotief. Het is tenslotte carnaval (grapje!). Ik heb dat niet in mijn garderobe luipaardmotiefjes. Vond dat altijd ietwat marginaal of hoerig, maar i...

Ons Vicje lacht nu veel en dankzij mijn nieuwe telefoon kan ik het nu sneller vastleggen. Het is zo schattig en zo fijn om contact te hebben met hem. Hij brabbelt nu ook. Daar maakte ik een filmpje van. Je merkt. Die nieuwe telefoon is leuk ! Maar ik ben nog met veel andere dingen bezig. Naast de kinderen en het dagdagelijkse leven. Zo organiseer ik een uit etentje met andere vrouwen/mama's. Eindelijk krijg ik meer contact met andere vrouwen in het dorp. En dat doet mij goed. Ik ga ook zelf meedoen met de komende tweedehandsbeurs. Ook ben ik druk met inpakken voor onze komende vakantie. De jongens gaan op skivakantie met Kazou, maar ik ga met de kinderen een paar daagjes er tussenuit. Even uitblazen in de Limburgse bossen. Veel wandelen vooral is de bedoeling. Ik ging alvast naar de manicure vandaag zodat mijn nagels matchen met mijn kinderwagen. Ja. Soms ben ik wat zottekes. De nagels zijn dus in het Nordic Green. En ik begon onlangs een nieuwe verzameling. De boekjes...

Dezer dagen maak ik redelijk veel foto's met mijn gsm. Ojee. Een nieuwe verslaving. Manlief plaagt mij dezer dagen dan ook wanneer ik met mijn telefoon bezig ben. 'Leuk ding hé?' zegt ie dan of 'De jeugd op hun gsm zie!' Want ik geef toe. Ik bekijk er ook dingen op Pinterest op of snuister eens rond in een webshop :-(. Zo een foto met mijn telefoon is snel gemaakt. 's Morgens wanneer ik Vicje uit bed MOET nemen omdat hij mee moet naar school en de dekens jammer genoeg van hem gedaan heb. En zich even later wakker gaapt (wel niet goed gelukt!). Zo aandoenlijk dat ik het wil en nu meteen kan vastleggen.  Of een lieve foto van onze kleine duimelot Fee op zondag wanneer ze even in de zetel gaat 'rusten'. Of Vicje op schoot bij papa of in zijn bedje kijkend naar zijn mobiel boven zijn bedje. Ja. Ik maak een overdosis foto's :-). En ik showde dit weekend mijn ouders ook al mijn nieuwste foto's van de kroost. Dat doe ik anders bijna nooit. Ik tro...

Vic kijkend naar zijn zussen en broer Nele, Lies en Niels. Allen hopend op een lachje van hem. Het gaat verschrikkelijk snel. Hij is al zo alert en wijs. Zeven weken is ons manneke ondertussen. Gisteren hadden de kinderen een schoolvrije dag en besloot ik om nog eens gebruik te maken van ons abonnement en reden dus richting Planckendael in Mechelen. We mochten zoals steeds vroeger in het park en gingen eerst ontbijten. Nadien gingen we naar de kamelen, olifanten, giraffen (De kleintjes zijn zo schattig. Er werden twee 'kleintjes' geboren in januari 2017.), zebra's, leeuwen (ook daar zijn de welpjes al flink gegroeid), .... Wat ons kinders ook heel leuk vinden altijd zijn 'het schooltje' en de speeltuin :-). Er was amper volk in het park en zo kon ik toch de kinderen in 't oog houden want ik was alleen al kwam ik er nog een andere schoolmoeder tegen. Af en toe regende het, maar we waren er op voorzien. Er is geen slecht weer. Alleen slechte kledij ...

Wie hier regelmatig leest weet dat ik geen beste vriendjes ben met mijn telefoon en daar tot in den treure kan over door zagen. Maar gisteren kreeg ik van manlief :-) dus een nieuwe telefoon want ik had allang door dat zelfs een telefoon betere foto's kon maken van de kinders dan mijn oude Sony. En omdat ik geen tijd heb voor een cursus fotografie met een echt professioneler toestel zou dus zo een telefoon misschien een oplossing zijn zo zuchtte ik vaak. En 't is waar! Ik ben helemaal weg van mijn telefoon nu. Wat een veel mooiere foto's kan ik nu maken. En mijn dochters maken er ook maar al te graag foto's mee (ze zijn een beetje jaloers op mijn cadeautje). Ik ging dus te voet naar de kinderboerderij (zie foto van mijn achterkant) op deze prachtige woensdag met een paar van de kinderen. En maakte schone foto's, genoot van koffie en gebak en de kinders van ijsjes. Heerlijk.       Ik ben dus heel tevreden over mijn telefoon ;-) en ik ...

Vandaag alweer woensdag en dat is hier altijd best een heftige dag. Bewust koos ik er dit schooljaar voor om geen hobby's te laten doen op woensdag, maar nu heb ik daar een beetje spijt van :-). De woensdagen zijn vol met veel rommel en herrie want ons kinderen zijn geen Tv kijkers. De woensdagochtend is ook zeer kort. Ik heb nu tien minuten Me-time nadat ik de kinderen naar school bracht, boodschappen deed en wat aan de opruim en was ging. Om 11.50 uur gaat de schoolbel alweer. Maar joepie: het is lekker mooi weer (een beetje lente) dus de kinderen kunnen op straat spelen vandaag en dat is nu net iets dat ze heel graag doen. Al moet ik achteraf wel gaan controleren of alle gerief weer binnenshuis geraakt is (schoenen bijvoorbeeld of poppen of fietsen)en herschapen ze de garage in een slagveld. Eén zoon gaat misschien bij een vriendje spelen. Soms komen ze ook naar hier en heb ik dubbel zoveel kinderen in huis (al kan ik dat nu minder hebben met Vic erbij)....

Ja. Het is een commercieel gebeuren. Goed voor de zelfstandige winkeliers, bloemisten, restaurants enzovoorts. Want het zou elke dag een beetje Valentijnsdag moeten zijn anders is 't niet goed. En pfff. Cadeautjes kopen? En 't is net nog maar Nieuwjaar geweest. Ja. Ik ben ermee akkoord. Het hoeft niet, maar stiekem vind ik het wel leuk. Ons kinderen kregen vandaag hartjes mee in hun brooddozen en vanavond haal ik oliebollen voor hen omdat ze dat zo graag lusten.  Voor mij was vandaag wel een goede reden om met een Big Smile de man te vragen of we nog eens konden gaan ontbijten. Want eens gaan ontbijten is altijd lekker en leuk. Dus we gingen ontbijten onderwijl de koppeltjes in 't oog houden, mensen beloeren, ... Ja. En dan wat fantaseren. Een man met één roos? Wie zoekt die? Zou die hier een 'date' hebben? Nadien hebben we wat rond gewandeld. Een zomerjas gekocht voor één van de dochters want ze was te mooi om niet nu al te kopen. Eigenlijk een tussensei...

Het gaat veel, veel beter met onze kleine Vic. Vorige week dinsdag zat ik nog een beetje met de handen in het haar en maakte ik afspraken met de huisdokter en de osteopaat (waar ik morgen heen moet). De volgende dag (woensdag)ging het plots beter en dan elke dag weer een beetje meer beter en nu vraag ik me af waar ik me (een beetje)druk om maakte. Ons manneke doet het prima en is weer een slaapkopje geworden met af en toe een weenmomentje en wenen kan ie wel heel goed, maar doet hij nu niet zo vaak meer. Hij kan nog steeds enorm boos worden en knalrood/blauw worden, maar niet meer zo vaak. Kortom: alles komt hier goed met hem en ons en 's nachts slaapt ie nog steeds als 'een baby' en 1 keer wordt hij wakker voor een voeding. That's it. Ik ben blij en tevreden. Zo zou het moeten blijven.... Een foto van mij getrokken door ons Liesje. Lekker heerlijk voor de stoof met de kaarsjes aan. Beetje lezen, beetje troetelen, ...Hygge genoeg hier. Zaterdag gebak gaan eten...

 Vic was deze week (woensdag) dus zes weken. En sinds woensdag is hij rustiger. Niet met de druppeltjes van de dokter want die ben ik nog niet gaan halen, maar gewoon zomaar. Minder wenen en weer meer slapen. En daar ben ik natuurlijk blij om. Ik zou bijna de afspraak met de osteopaat annuleren, maar ik laat het voorlopig toch maar door gaan. Het is niet zo dat hij nu opeens een super rustig manneke is en minder geprikkeld lijkt, maar het is beter. Zelf ging ik ook naar de kinesist en ik doe nu oefeningen. Uiteindelijk wil ik de oefeningen volgen die in het boek Reboot staan van Elodie. De kinesist leek dat ook een goed idee te vinden. Maar eerst doen we dus andere oefeningen om het bekken en de bekkenbodemspieren weer wat beter te maken. Ze zei trouwens dat het er heel goed uit zag. Dat er vrouwen zijn met veel minder kinderen bij wie het stuk slechter is dus ik heb weer al eens geluk. Ik heb dus hoop dat ik binnenkort wat lichte sport kan gaan doen.  Vicje kijk...