OverVOLLEdag: een zaterdag !
Ik wil het niet, maar het IS wel zo.
Nadat ik in de week de dagen vol RIJ zat ook de zaterdag VOL.
De ochtend begon om 5.22 uur en verliep redelijk rustig tot een uur of acht.
Met ondermeer lezende kindjes in de zetel. Het nieuwe boekje viel in de smaak.
En een wasje gedraaid.
Om kwart voor negen reed ik richting zwembad voor de laatste zwemlessen van de reeks tot april. Nu is het een maand gedaan met zwemlessen. Pas eind april beginnen de lessen weer. Oef! Helaas is er voor ons Liesje geen plaats meer in de watergewenning en is het wachten tot september voor haar.
Terwijl de kinderen in het zwemwater zitten ga ik naar de boekhandel, het stadhuis en de winkel. Er werden boekjes, kranten, voedsel, sandalen gekocht en een reistoelating in orde gebracht.
Ook pikken twee kindjes nog een half leesuurtje in de bib mee terwijl ik één der zonen in het andere zwembad oppik (drie kinderen in twee zwembaden: ja). Daarna nog een dochter afzetten aan het station en dan huiswaarts.
Na het middageten weer met zen allen de auto in om Niels naar een feestje te brengen. Drie kwartier heen rijden, daarna opnieuw naar een winkel om geboortepresentjes te bekijken (gevonden, maar nog niets gekocht wegens kindjes die de winkel teveel verkenden), nog een paar sandalen kopen voor jongste en dan Niels weer oppikken van dat feestje. De tijd gaat vooruit.
Sms naar de man: 'Sorry, compleet uitgeput nu. Ik kook niet! Ik wil in de zetel.'
De oplossing? Stoppen in de kinderboerderij op weg naar huis en daar iets kleins eten (croques). Man komt even langs om mee te eten. Lekker en goedkoop en snel de magen gevuld.
Terug thuis rennen de drie jongsten (het is dan al bijna zeven uur) recht naar de speeltuin en gaat jongste mee naar binnen om te slapen.
Auto uitladen dan, kinderen weer in pyjama stoppen en nu : nog even rust.
Dit eendje is ideaal speelgoed. Leuk voor de jongste en leuk voor de mama want dat eendje maakt amper lawaai :-).
Wat ik bedacht vandaag. Ik haat zulke dagen als vandaag. Veel te vol al was de afsluiter in de kinderboerderij wel heel fijn. De kindjes kunnen daar eten én spelen. Heel fijn was dat uurtje toch nog, maar al de rest ervoor was te veel moeten en niet willen. Mijn lichaam protesteerde hevig. Ik kon geen vijf meter meer stappen (ik heb wat problemen met mijn evenwicht :-( ) en de jongste dragen was al helemaal uitgesloten.
Het zou oké zijn moest het in de week al niet zo vol zijn. Dan zou die zaterdag kunnen. Nu blijkt het teveel te zijn.
Ik weet niet of ik het vol hou zo. Ik doe het voor de jongste kinderen, maar ik weet niet of het wel zo oké is voor mezelf en voor Mats die ik ook al overal mee naartoe sleur. Gelukkig kan Mats starten in de opvang dinsdag.
Ook kan ik me totaal niet voorstellen hoe het gaat zijn eens ons dochtertje geboren gaat zijn. Of ja. Ik kan het me wel voorstellen, maar zie het als de Mount Everest beklimming.
Of ik dat wil. Natuurlijk niet !! Maar ik wil ook blije kindjes. Kindjes die zich goed voelen.
Dus ik pieker er nog even op los mensen.
Dat gezeur over al dat gerij en die volle dagen. Ik zit er echt mee want ik wil het echt niet en toch doe ik het en heb ik het gevoel dat ik niet anders kan momenteel. Wat ook wel deels zo is natuurlijk. Er zijn oplossingen, maar ik zit in met de jongste kindjes...
Nog een week en dan is het alvast Paasvakantie...
Nadat ik in de week de dagen vol RIJ zat ook de zaterdag VOL.
De ochtend begon om 5.22 uur en verliep redelijk rustig tot een uur of acht.
En een wasje gedraaid.
Om kwart voor negen reed ik richting zwembad voor de laatste zwemlessen van de reeks tot april. Nu is het een maand gedaan met zwemlessen. Pas eind april beginnen de lessen weer. Oef! Helaas is er voor ons Liesje geen plaats meer in de watergewenning en is het wachten tot september voor haar.
Terwijl de kinderen in het zwemwater zitten ga ik naar de boekhandel, het stadhuis en de winkel. Er werden boekjes, kranten, voedsel, sandalen gekocht en een reistoelating in orde gebracht.
Ook pikken twee kindjes nog een half leesuurtje in de bib mee terwijl ik één der zonen in het andere zwembad oppik (drie kinderen in twee zwembaden: ja). Daarna nog een dochter afzetten aan het station en dan huiswaarts.
Na het middageten weer met zen allen de auto in om Niels naar een feestje te brengen. Drie kwartier heen rijden, daarna opnieuw naar een winkel om geboortepresentjes te bekijken (gevonden, maar nog niets gekocht wegens kindjes die de winkel teveel verkenden), nog een paar sandalen kopen voor jongste en dan Niels weer oppikken van dat feestje. De tijd gaat vooruit.
Sms naar de man: 'Sorry, compleet uitgeput nu. Ik kook niet! Ik wil in de zetel.'
De oplossing? Stoppen in de kinderboerderij op weg naar huis en daar iets kleins eten (croques). Man komt even langs om mee te eten. Lekker en goedkoop en snel de magen gevuld.
Terug thuis rennen de drie jongsten (het is dan al bijna zeven uur) recht naar de speeltuin en gaat jongste mee naar binnen om te slapen.
Auto uitladen dan, kinderen weer in pyjama stoppen en nu : nog even rust.
Wat ik bedacht vandaag. Ik haat zulke dagen als vandaag. Veel te vol al was de afsluiter in de kinderboerderij wel heel fijn. De kindjes kunnen daar eten én spelen. Heel fijn was dat uurtje toch nog, maar al de rest ervoor was te veel moeten en niet willen. Mijn lichaam protesteerde hevig. Ik kon geen vijf meter meer stappen (ik heb wat problemen met mijn evenwicht :-( ) en de jongste dragen was al helemaal uitgesloten.
Het zou oké zijn moest het in de week al niet zo vol zijn. Dan zou die zaterdag kunnen. Nu blijkt het teveel te zijn.
Ik weet niet of ik het vol hou zo. Ik doe het voor de jongste kinderen, maar ik weet niet of het wel zo oké is voor mezelf en voor Mats die ik ook al overal mee naartoe sleur. Gelukkig kan Mats starten in de opvang dinsdag.
Ook kan ik me totaal niet voorstellen hoe het gaat zijn eens ons dochtertje geboren gaat zijn. Of ja. Ik kan het me wel voorstellen, maar zie het als de Mount Everest beklimming.
Of ik dat wil. Natuurlijk niet !! Maar ik wil ook blije kindjes. Kindjes die zich goed voelen.
Dus ik pieker er nog even op los mensen.
Dat gezeur over al dat gerij en die volle dagen. Ik zit er echt mee want ik wil het echt niet en toch doe ik het en heb ik het gevoel dat ik niet anders kan momenteel. Wat ook wel deels zo is natuurlijk. Er zijn oplossingen, maar ik zit in met de jongste kindjes...
Nog een week en dan is het alvast Paasvakantie...
Ik heb dat al met drie kinderen waarvan de jongste bijna vijf.. ik word soms gek van het rijden en vind het vooral niet leuk voor de andere dat ze mee moeten (gelukkig kunnen oudste twee soms thuis). Maar ondrertussen haal ik wel allerlei lesjes en cursusjes en speelafsrpaakjes en dingen voor ze aan...
BeantwoordenVerwijderenEven vakantie zal je goed doen. Het komt allemaal wel goed. Neem niet teveel hooi op je vork, want een oververmoeide mama daar schieten ze ook niets mee op!
Ik ben vast niet de enige ouder die het zo ervaart. Het is niet alleen dat gerij, maar ook het gekibbel op de achterbank. Soms heuse gevechten :-(. Of een vermoeid kind dat voor de zoveelste keer in slaap valt en je dan weer moet wakker maken (als dat lukt). Het is het drukke verkeer ook. De enige dag lijken er monsters op de weg te rijden. Korte lontjes. De andere dag blijkt iedereen hoffelijk. Ik denk er nu toch serieus over na om ons kindjes vanaf mei toch te veranderen van school. Vandaag kan ik amper uit de voeten...
VerwijderenIk weet dat je alleen maar keuzes maakt in het belang van iedereen, maar ik denk dat het zeer slim zou zijn als je nu al de jongsten van school verandert... Onze dochter is ooit ook net voor de Paasvakantie veranderd: we gingen kijken naar een nieuwe school de week voor de Paasvakantie, en omdat de kinderen in haar nieuwe klas zo enthousiast reageerden op haar bezoekje, mocht ze onmiddellijk mee turnen en is ze zelfs de dag nadien al gestart.... Ze wou echt niet meer wachten
BeantwoordenVerwijderenJe geeft me meer moed Tinneke. Ik ga het waarschijnlijk wel doen, maar ik denk pas vanaf 1 mei. De juffen op hun school nu zijn echt super. Ik hou van die vrouwen en ze vinden het ontzettend jammer dat onze kroost de school verlaat. Ik zou het niet kunnen daar van de ene op de andere dag en ik wil eerst alleen de school bezoeken en wanneer het me bevalt de kinderen eens meenemen. Maar het is super voor je dochter dat het zo meeviel. Ik weet hoe ons Liesje heeft moeten wennen aan een school die ze kende dus ....afwachten maar.
VerwijderenAch jah vreselijk he een te volle agenda, wij hadden juist een compleet lege dit weekend ( behalve oudste dochter wegbrengen omdat ze naar skikamp ging met school voor een week) maar dat was het enige. We hebben onze tijd heerlijk geluierd en op het strand gelegen, kijkend naar de kalme zee en de 2 jongsten die daar speelden. Zooooo keilekker was dat , je wil niet weten hoe mijn batterijtje daarvan oplaad :-D. Man en ik zeiden al tegen elkaar dat moeten we weer vaker doen.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk moet dat zijn: gewoon een leeg weekend. Dat is bij ons zo lang geleden al stoppen de zwemlessen nu wel. Maar volgend weekend hebben we een jarige te vieren en voor de klas gebeurd dat weer buitenshuis.
Verwijderen