Campinglife


 Camping life is geweldig. Acht jaar geleden was geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht naar een camping te gaan of er zelfs maar te vertoeven, maar zie. Ik doe het ondertussen elk jaar weer. Ik ga ! De kinderen vinden dat namelijk altijd weer geweldig. Ik heb nu zelfs een tiener die wel wil blijven zonder ons :p.
Ik kan te weinig gaan. Teveel nog thuis altijd. Dat heb je met een eigen zaak en zoveel kinderen ook.
Onze oudste kinderen gaan nu zelfs BINGO spelen en naar een dansavond en die vinden dat geweldig. Een jaar geleden moest ik diezelfde tiener nog meesleuren met ketens.

 Mijn man bij valavond. Dat vind ik zo jammer. Dat mijn man er zo weinig is. We zouden nochtans goede campingmensen zijn. We vinden feestjes leuk. We zijn sociaal. Maar mijn man werkt veel. Heel veel.
Afgelopen zondag zijn we toch nog eens met ons twee (en Mats)gaan eten in het beste restaurant van de streek. Hij liet er voor een keer zijn werk voor schieten want hij had alweer een oproep voor glasbreuk ontvangen.

Camping blijft leuk dus na zoveel jaren.

En verder is het even heel stil in huis. Niels, Thijs en Lies zijn 'op kamp'. Maar dat scheelt een hoop.
Mijn hulp in huis is al meer dan een week ziek en dat voel ik enorm. Het slibt hier dicht en ik doe wat ik kan.
Na weken stilte komt de storm aanwaaien. Ik wil weer meer orde. Opruimen en minimaliseren. Ik doe kleine werkjes momenteel, maar de plannen in mijn hoofd zijn eindeloos. Kleine projectjes ook. VOOR & NA.

 
Mis ik bloggen? Nee!
Het is zoals het is!
 
Op 1 september start het school hier weer en daarbij ook de hobby's. Ik ben al aan het voorbereiden. Het zal weer veel organiseren worden.
 
Tot later!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)