En we gaan door en door en door.

Het zijn weer overvolle dagen hier met veel afspraken (tandartsen, dokters, school, ...) en de was blijft liggen. Gelukkig heb ik wat hulp in huis want anders zie ik het me niet gedaan krijgen (iedereen klaar voor school, huiswerk, koken, opruim, Vicje eten geven en verzorgen, ...). De man en kinderen hebben dezer dagen geen kousen meer en elke dag is het dus gezoek naar 'ergens' nog een paar of toch maar twee verschillende aantrekken. Deze middag schiet ik dus nogmaals in de was en opruim. Ik heb de laatste dagen ook weer hartkloppingen. Wellicht door de stress want het is nu toch lang geleden want ik wil me dan engageren voor het één of ander en dit weekend doe ik mee met een tweedehandsbeurs en ik heb nog amper wat bijeen gezocht van kledij en spullen. Dat geeft wat onrust precies naast de dagdagelijkse dingen. Vicje kreeg vandaag zijn eerste inentingen en dat maakt mij altijd een beetje triest. Het doet zeer aan mijn moederhart, maar het is om ziektes te voorkomen...