GEKWEK

Momenteel zijn er nog twee zieken in huis. Ons Feetje en Esther hebben het momenteel nog zwaar te pakken. Iris, Liesje en Nele zijn genezen. Ik ben benieuwd wie nog gaat ziek worden (de meisjes zijn raar genoeg allen aan de beurt geweest. De jongens nog niet!)en wie misschien de dans ontspringt. Ik denk dat ik simpelweg heel gelukkig en tevreden ben met mijn gezin en mijn leven dat de behoefte om te bloggen mij compleet ontbreekt. Ik heb altijd veel willen schrijven, maar sinds ik minder en minder op de PC zit is de behoefte om veel op te schrijven ook zo een beetje verdwenen. Mijn interesse ligt geheel elders nu. Af en toe wil ik nog weleens wat opschrijven en ventileren dan vooral. Deze week was ik behoorlijk kwaad weer op de oneerlijke praktijken van de bank. Het laatste anderhalf jaar hebben we geen positieve ervaringen meer met onze bank. Het zit zo: we zouden een magazijn kopen en zouden daar nog een kleine hypotheek voor aangaan. Vlak voor de akte zou geschreven wor

't Leven. Momenteel is het dus weer gewoon het ene na het andere kind dat ziek wordt. Na Iris, Liesje is het nu Nele die thuis ziek is. Het duurt dus twee dagen, soms is er overgeven bij en vooral buikpijn en hoofdpijn. We gaan er even mee door.   Een beetje beter bakken ze weer naar hartenlust cakejes.  Of kleurt ze een tekening gevonden bij Flying tiger. Voor een euro of vier. Ja. 't Is wat saai. Maar eh. Ik vind dat wel goed.      

Vandaag vierden wij de verjaardag van Esther... Op haar leeftijd had ik dus al serieuze verkering met mijn jeugdliefde en zij was een vrucht van deze verkering.  Mijn nu 16 jarige. Ik leerde haar papa kennen toen ik vijftien was en vier jaar later trouwden wij al. We werkten toen al allebei en huurden een best wel ruim appartement.  Uiteindelijk zouden er vijf kinderen geboren worden...Drie dochters en twee zoons. Vandaag vierden wij Esther, mijn tweede dochter. De derde in de rij van tien. Iris, bijna negentien, ging haar voor en wat was ik blij met nog een meisje. De hele zwangerschap door wist ik niet wat 'het' zou worden. Ik dacht een jongen want nogal een heftige zwangerschap. Ik dacht 'een shotter'. Zo beweeglijk in mijn buik dat ik amper slapen kon 's nachts of stappen kon naar school wat ik toen elke dag doen moest. Want Iris ging toen net naar school. Ze woog 4,240 kg mat 53 cm. Best een grote baby. Nochtans maar 4 dagen na de uitgerekende dat

Hoewel ik in het verleden al twee maal succesvol vele kilo's kwijt raakte met Weightwatchers lukt het me deze keer niet. Twee maanden opschrijven, tellen met wisselend resultaat.  Vroeger ging ik wel naar de bijeenkomsten. Nu niet. Misschien zit daar het verschil. Afvallen deed ik wanneer ik de gerechten van Pascale Naessens klaarmaakte. Na twee dagen Pascale is dit soms wel tot 700 gram. Wat het afvallen betreft ga ik dus een andere weg bewandelen. Ik ga gerechten van Pascale maken voor mezelf, Tim en de groten. Voor de jongste kinderen maak ik nog andere gerechten want af en toe is het wat mij betreft superlekker, maar vinden de kinderen het 'te speciaal'. Zo maakte ik gebakken groenten met kurkuma en goudakaas (zie foto bovenaan). Yammie. Gisteren maakte ik dan weer zalm met een krabvulling en vandaag is het ovenschotel van Pascale. Of het met Pascalen beter gaat lukken laat ik later nog wel weten want uiteraard heb ik af en toe ook nog mijn 'smosdagen'