Dancing in the rain

Hoewel ik in het verleden al twee maal succesvol vele kilo's kwijt raakte met Weightwatchers lukt het me deze keer niet. Twee maanden opschrijven, tellen met wisselend resultaat.  Vroeger ging ik wel naar de bijeenkomsten. Nu niet. Misschien zit daar het verschil.

Afvallen deed ik wanneer ik de gerechten van Pascale Naessens klaarmaakte. Na twee dagen Pascale is dit soms wel tot 700 gram.
Wat het afvallen betreft ga ik dus een andere weg bewandelen. Ik ga gerechten van Pascale maken voor mezelf, Tim en de groten. Voor de jongste kinderen maak ik nog andere gerechten want af en toe is het wat mij betreft superlekker, maar vinden de kinderen het 'te speciaal'.
Zo maakte ik gebakken groenten met kurkuma en goudakaas (zie foto bovenaan). Yammie.
Gisteren maakte ik dan weer zalm met een krabvulling en vandaag is het ovenschotel van Pascale.
Of het met Pascalen beter gaat lukken laat ik later nog wel weten want uiteraard heb ik af en toe ook nog mijn 'smosdagen' waarin ik nog al eens een glas teveel durf drinken gecombineerd met noten bijvoorbeeld :-).

Maar nu even iets anders. Ons kinderen hebben het speelplein ontdekt. Sinds ik huismoeder ben zijn ons kinderen niet meer naar buitenschoolse opvang geweest en dus ook niet naar het speelplein. Bovendien waren wij vaak weg in de vakanties.
Maar ook deze vakantie blijven wij gewoon thuis. Af en toe moet ik wel eens weg en dus stond maandag 'Speelplein' op het programma.
Dat was alvast een succes bij mijn kinderen van 5,7,8 en 12 jaar. Nu willen ze er elke dag naartoe en is mij dat even een geluk want het weer is niet al te fantastisch. Je kunt geen wandelingen maken of naar de kinderboerderij. Het kan wel natuurlijk, maar niet voor uren. En dus ben ik zelf ook superblij met de ontdekking van het speelplein. En ons Liesje is helemaal in haar nopjes want nu kan ze urenlang tekenen en knutselen zonder dat kleine broer of zus met de stiften weg is.

's Avonds is er dan weer tijd en goesting voor gezelschapsspelletjes. Monopoly (de klassieker), maar ook Dixit. En loveletters is ons nieuwste spel.
Zelf hou ik totaal niet van spelletjes. Meestal lees ik ondertussen of kijk een serie. Momenteel kijk ik naar Les Revenants (Rebound).

De zon is amper te zien, maar Lies vond dat geen reden om geen zonnebril te dragen.

En dan zijn er nog wat foto's van ons uitje naar Oostende. Het was jaren geleden, maar de man en ik zijn twee dagen naar zee geweest en één dag naar Gent en Aalst  met onze Bongobonnen en we hebben het heerlijk gehad met ons tweetjes (oeps: drietjes: ons Fee namen we nog mee want die kan ik nog niet achterlaten). Wat het zaligste was?? Om 8 uur 's avonds is ons heerlijke hotelbed liggen en lezen en TV kijken en lachen en vertellen en wijn drinken. Heerlijk!

Terug thuis bleek onze oudste (die babysit was die drie dagen)in de kuis geslagen te zijn.
We mogen dus gerust wat vaker weg gaan. Ons huis was spic & span. Dat had ze vooral ook gedaan om haar zenuwen te onderdrukken en bezig te blijven want ze was toen in afwachting van haar schoolresultaten. Ondertussen is gebleken zonder reden want ze is over heel de lijn geslaagd met schitterende cijfers (ze doet een eerste jaar aan de Hoge school in Antwerpen).

 Ik heb dus al heerlijke weken achter de rug. Het mag gerust blijven duren hoor.

Carnaval vierden wij ook. Welja. We gingen voor het eerst sinds jaren nog eens naar 'een stoet' kijken en ondanks de koude hadden we een paar toffe uren. Ons kinderen vonden vooral de gratis snoep de max...

Feetje werd een elfje. Wat hou ik van dat kleintje.

Ja. Dezer dagen stroom ik weer over van liefde.

 

's Avonds word er TV gekeken al zijn onze jongste kinderen eigenlijk helemaal geen TV kijkers. Het liefst van al dollen ze met elkaar.

Vandaag zijn er drie naar het Speelplein, 2 bakken versierde cakejes met grote zus, 2 zijn naar de cinema en de rest doet weer iets anders.

Morgen gaat er alvast één naar K3 met grote zus en één gaat naar een verjaardagsfeestje, 2 zullen naar het speelplein gaan.

Vrijdag is er niets gepland: dat zien we dan nog wel.

Niets moet...

 

 

Uiteraard komen er ook nog steeds minder leuke dingen op onze weg.

Want dat is het leven.

 

Maar 'Life isn't about waiting for the storm to pass. It's about learning to dance in the rain.' Wat toch wel ook hier in dit gezin erg toepasselijk is dezer dagen.

 

Tot snel...