Een boerderijweekendje en zoveel plannekes.

 Eerst en vooral wil ik A. bedanken voor het late mooie cadeautje voor Vic. Ik was zo blij verrast. Dankjewel!
Mijn dagen zijn goed gevuld met de kinderen, genieten van het leven, lekker koken, ...
Onze Vic vraagt nog steeds veel van me. Hij krijgt nog steeds borstvoeding en drinkt nu zo vaak dat ik denk dat het misschien niet meer genoeg is uitsluitend die borstvoeding, maar ik zet nog even door. Nog 3 weken en dan beginnen we met de groentjes.

 Onze tuinplannen krijgen weer meer vorm. Ik heb nu in mijn hoofd hoe het zou worden. En helaas niet zoals eerst: met gezellige hoekjes en plekken wegens teveel onderhoud, maar met een stenen en houten terras en de rest gras en bloemen. Mijn rozenstruik MOET blijven. Dat is het enige. Deze week ga ik de stenen en het hout kiezen, maar ten vroegste in september zou de aanleg beginnen. Nieuwe tuinmeubelen zal pas voor volgend jaar ook al vallen de onze ondertussen uit elkaar :-).

 

Het zijn mooie dagen geweest en ik heb er van genoten. Zeker omdat ik weer ten volle beseft heb hoe snel alles voorbij kan zijn en hoeveel geluk je mag hebben als je al gewoon gezond bent.

Mezelf kocht ik nieuwe sandalen. Ik had er geen meer en met dat weer was dat toch handig.

Sinds vorige week ben ik in een club. Wel één die we zelf hebben opgericht. De wandelende mama's gaan iedere donderdagavond wandelen. Dat was tof seg! Ik had er echt deugd van.

En het zou goed zijn voor mijn conditie. Bij de diëtiste was het laatst niet goed en niet slecht. Ik was gelijk gebleven, maar er moet toch echt nog wat af.

 

Vorige vrijdag vertrokken we dan op weekend met de bende. Deze keer de boer op naar Zuid-Holland. In één woord: GEWELDIG!!

En wat een super sympathieke boerenfamilie was dat daar. Die mensen waren nog maar open sinds het weekend ervoor en het was alsof ze dit al jaren deden. Zo tof!

We maakten regelmatig een praatje met hen, de kinderen konden veel meewerken en ze waren zo lief voor de kinderen en altijd behulpzaam.

Die deden dat supergoed en wij hadden een supervakantie. Dit is echt een aanrader met kinderen hoor. Zelfs onze tieners hadden het naar hun zin.

 En het weer was ook meestal héél erg goed. Man en kinderen zijn zelfs een tintje donkerder geworden.
En er kwamen tranen aan te pas bij het afscheid.
Wat is het toch fijn voor kinderen op een boerderij.

 Gisterenavond kwamen we dan weer thuis en vandaag werd het gewone leven weer aangevangen.
Dat begon met een tandartsbezoek voor één der zonen en een hoop afspraken maken, opzoekingen doen, mails beantwoorden, agenda bijhouden, ...
Normaal gezien hadden wij vandaag ook controle van de belastingen, maar die afspraak ging niet door.
Morgen beloofd ook een volle dag te worden...
De weken in juni zijn altijd heel erg druk helaas. Altijd al zo geweest. Er lijkt dan altijd zoveel te regelen. Net voor die grote vakantie en je hebt dan ook nog die examens en toetsen. Pfff.

Dat houdt me niet tegen om nieuwe wegen in te slaan. Donderdagavond ga ik naar een info avond. Dat deed ik al eens eerder, maar ik kan er spijtig genoeg nog niet veel over vertellen. Toch ben ik er enthousiast over. We zien wel.

Zo. En dan ga ik me nu eens bezig houden met een opruim challenge. Ik blijf uitdagingen leuk vinden en deze keer is het de was. Dat is zo een beetje mijn stokpaardje. Het is de bedoeling om dit stap per stap te doen.
Ik blijf ook boeken verstoppen doorheen het land.

Saai wordt het nooit hé.