GEKWEK

Na wat leuk gelets bracht ik een blitzbezoek aan de gyn. De dokter had niet veel tijd. Dat heeft hij eigenlijk nooit, maar vandaag net nog iets minder en dus nam de assistente wat dingen waar. Bloeddruk oké, voorschriftje schrijven voor ijzertabletten (die ik niet zal nemen)en kort gesprekje (zwaar ja, brandend maagzuur en dit en dat). De dokter kwam terug om de echo te bekijken, maar zag niet veel meer omdat baby te groot geworden was. Vier kilo?  Volgens de assistente was alles prima met mij dus daar ging ik weer weg met een raar gevoel. Prima? Prima! Het zal dan wel allemaal inbeelding zijn hoe ik mij voel en allemaal zo erg nog niet en oké. Ik zal dan maar binnen 14 dagen terug komen zekers. Daarna ging ik naar de optieker, maar mijn bril blijft stuk. Een nieuwe kopen is de boodschap, maar dat zal ook maar voor volgende week zijn. De reservebril blijft voorlopig op mijn neus. Dan nog even langs bank, ziekenbond en winkel en ik kon weer naar huis waar ik te moe was om te ete...

Heel sterk heb ik het gevoel dat ik nu dag per dag leef. Ik sleep me ook de dagen door. Letterlijk. Ik doe wat ik moet doen. Kindjes aankleden, naar school brengen, eten geven en zoveel mogelijk zorgen dat alles normaal verloopt. Dat er voedsel in huis is, rekeningen betaald worden, de was gedaan is, enz... Voor de rest plof ik vaak in de zetel. Niet omdat ik het echt wil. Liever zou ik nog verder doen dan met dingen waar ik mee bezig ben, maar het lukt echt niet. Gisteren kwamen er vrienden op bezoek. We hadden een heerlijke middag samen in de tuin en daarna zijn we ergens gaan eten. Het was snel laat en avond en bedtijd.  Heel aangenaam, maar zo vermoeiend. Gelukkig nam de vriendin en haar dochter ons kleine kinders voortdurend onder hun hoede anders was ik niet mee kunnen gaan. Onze volgende 'date' is er één zonder kinders. Onze TV werkt terug na bijna drie weken en dat heb ik ook te danken aan onze vrienden die technisch een beetje meer talent hebben dan wij. Het maa...

De sterren najagen. In een kom voor Goudvissen eindigen. (Uit Elegant als een egel) Ik ben weg... De zwemlessen starten vandaag opnieuw voor drie kinderen. Ik ga weekendkranten kopen. Nog eens naar het oude huis om de meterstand van de zonnepanelen ginds op te schrijven (klein appeltje). En een valies af te zetten voor een dochter die volgende week drie dagen met de school weggaat (snik). De apotheek passeren voor een middel tegen brandend maagzuur. De ID ophalen voor een dochter. En haar een leesboek kopen. En ook voor de zevenjarige zoon want ik heb er een enthousiaste lezer bij. Eten kopen. Postpakketje wegbrengen. Tot later en fijne zaterdag.

Wat vliegen de dagen voorbij. Ik weet het zeker. Voor ik het weet ligt onze baby in mijn armen aan de borst. Van mij mag ze al komen. Ik ben klaar, mijn lijf is er klaar mee. Het mag. Voorlopig blijft ze rond tuimelen in mijn buik. En heb ik harde buiken aan de lopende band. Oefeningen genoeg. Vandaag zat ze zo hoog: pal onder mijn borsten. Een gek gevoel. Wat is ze al groot. Ik doe het rustig aan omdat het moet en omdat het echt niet anders kan. Zelfs iets simpel als een luier verversen kost me heel veel moeite. Het heffen, Mats stil houden met die dikke buik, hem uitkleden, aankleden, ... Stappen doe ik als een eend. Alsof de baby er gaat uitvallen. Ik wou dat ik anders kon stappen, maar het gaat gewoon niet. Ver stappen lukt ook niet meer. Na 50 meter lijkt het wel of ik lood in mijn benen heb en moet ik weer zitten. Het is waar: dit is de zwaarste zwangerschap van allemaal. Zowel fysiek als emotioneel (geen zorgen deze keer al is het niet om de baby). Op school gaat het ...

Een kind dat zijn nieuwe jas op de bus vergeet ... Geen goedkope jas, maar één van degelijke kwaliteit. Dat was eventjes teveel dan. Na mijn slapeloze nacht en het gevoel dat ik 200 kilo weeg ondertussen leek die mooie vergeten jas geen kleinigheidje, geen materieel ietske, maar een ramp. Hopelijk wordt hij nog terug gevonden, maar wat dat betreft hebben we hier nooit veel geluk. Verloren of gestolen dingen blijven hier meestal verloren. De dag was nochtans grotendeels goed verlopen. Ik was deze ochtend helemaal alleen en genoot met volle teugen. Ik kan heel goed alleen zijn heb ik ondervonden. Ik kocht drie (!)kranten en de Flow en nestelde mij met kranten aan de keukentafel. Gordijnen ging ik ook uitkiezen voor op een kinderkamer. 's Middags kwam iemand mij helpen en dat was meer dan welkom. Oef! Maar na het avondeten sloeg de moe(der)heid genadeloos toe. Ik zag de stapel gewassen was die nog moest gevouwen worden en wist: ik moet dat doen! Voor de kousen bv. Dus ik de...

Als alles wankelt en niets spoort, betekent dit dat we ons op de drempel van iets nieuws bevinden. (Pema Chödron) Ik had gisteren werkelijk een rustdag. Man nam me veel uit handen op deze Paasmaandag. Hij ging met de kindjes naar de kinderboerderij en hielp met het eten. We aten buiten 's middags en 's avonds en wat is dat toch zalig als het kan. Mooi tafelkleedje, paashaas in het midden en kleurrijke lekkere groenten met simpele zwanworstjes erbij en smullen maar. Ik kon veel rusten gisteren en af en toe wat knuffelen en friemelen met de kindjes. Ik genoot. Een fijne dag. Dat merk ik dan ook aan mijn lijf. Baby was rustiger in mijn buik en ik had minder last. Vandaag was het dan voor de jongsten hun eerste dag op de nieuwe school. Eerst even Mats afzetten in de opvang. Man ging mee om ook al eens te zien waar hij allemaal moet zijn wanneer de baby er eens is. Dan hop: naar school. Een praatje gemaakt met een paar juffen en met de directeur. Dan nog even meegluren i...

Gisteren maakte ik de lenteslinger uit de Flow af. Het is erg leuk geworden. Jammer dat ik geen foto's kan plaatsen. Ik kan daar echt van genieten om daar naar te kijken. Deze ochtend was het feest. De kindjes waren helemaal onder de indruk dat de Paashaas eieren komen brengen was. Er werd gezocht, gevonden, gegeten, gebroken en één ei smolt. Daarna even wat badgedoe en dan konden ze op bezoek bij mijn ouders ook nog eens eitjes gaan zoeken. Ik kreeg er ook kakelverse echte eitjes mee. Mijn mama heeft een tuin vol tulpen dus ik heb meteen maar wat raad gevraagd hoe ik volgend jaar gewoon aan eigen tulpen geraak :-). Dat noteer ik alvast in mijn agenda (het planten). In de bloemenzaak waren alle gele tulpen uitverkocht dus koos ik voor donkerroze en lichtroze Gerbera's. Die staan ook erg mooi in mijn vaas. Ook dat is genieten als ik op mijn plekje in de zetel zit. Terug thuis speelden de kinderen buiten in het straatspeeltuintje en ging ik met een dochter nog even langs...

Ik ben al een paar weken op zoek naar de juiste wasmand voor in onze badkamer. Voorlopig gooien we de kleren op de grond en probeer ik ze iedere dag gewoon mee te nemen naar beneden naar het washok, maar het is toch niet zo netjes. In het vorige huis hadden we een grote witte rieten wasmand. Die ging volledig vol elke keer weer en vaak alles er nog eens bovenop. Die badkamer was ver van het washok toen. Wat wil ik dan? Wel. Een kleine wasmand waar je wel voor twee dagen onderbroeken, kousen en eventueel wat kledingstukken kan in gooien. Liefst niet gesloten, maar open zodat je ziet wat er inzit en sneller geneigd bent het mee te nemen. Maar dan de kleur. Kies ik voor gewoon wit of zwart of toch iets met meerdere kleuren. Het fijnste zou zijn : een kleine wasmand met handvaten die je makkelijk naar beneden kunt nemen en weer naar boven. O. Ik heb al gezocht, maar nog niet gevonden... En dan wit. Toen we hier kwamen wonen werden de muren en plafond in de woonruimtes wit geschild...

Om één of andere reden wil ik gele tulpen in mijn witte vaas. Ik had er een week lang , maar toen waren ze dood. En nu is dat al een hele week lang dat het spookt in mijn hoofd dat er opnieuw gele tulpen in moeten. Omdat ik het elke dag ook zeg begint het al een beetje dwangmatig aan te voelen. Ik 'moet' nog gele tulpen kopen. Vandaag was ik een paar uur de baan op. Een paar kinderen gingen bij familie en een paar bij mijn vriendin en zo had ik kleine Mats nog bij mij (opvang gesloten vandaag)en een grote dochter. Een tafelkleed gaan kopen voor op de tuintafel buiten in de juiste maat. Ik had gehoopt met Pasen buiten te kunnen eten, maar de weersvoorspelling is niet zo mooi. En vandaag was het toch Brrr. Ik had mijn winterjas weer aan en zelfs mijn muts op. Ik ging ook even bij een letsvriendin langs die me wat werk uit de handen neemt. Bedankt I. Ik ben superblij dat jij het gaat doen. Daarna richting Gent om tweedehands een verzorgingstafel op te halen. Grappig dat ...

Gisteren knipte ik nog eens zelf de haren van de jongste jongens. Een cursus heb ik er nooit voor gevolgd, maar het moest maar eens gebeuren weer. Eén van de jongens schreeuwt moord en brand bij het haren knippen behalve wanneer ik het doe dus dat is al een goede reden om het zelf te doen. En je ziet het natuurlijk wel dat ik HET gedaan heb. Maar toch ben ik tevreden. Mijn huisgenoten zegden ook dat het nu vele beter was en veel properder. Die kortgewiekte haartjes. Dat gaf me weer wat meer zin om het de volgende keer weer zelf te doen. Ik ga nu zelfs een tondeuse kopen want man heeft ook gevraagd om zijn haren ook te doen en bij één der zonen ga ik het ook in de toekomst zelf doen. Nu we toch over haren bezig zijn. Ik weet niet hoeveel 'last' andere gezinnen ervan hebben. Maar ons kindjes hebben regelmatig last van kriebelbeestjes. Dat diertje haat ik het meeste van allemaal. Dat kan ik U wel zeggen. Maar de kindjes zijn weer eens verlost. Helemaal ! Een werkje van lang...

De batterij van mijn  fototoestel is plat (al enkele dagen)en de oplader heeft weer eens de benen genomen en zodoende kon ik geen foto's nemen van 'lentedingen' zoals geknutsel dingen van de jongens. Ze maakten echt zeer mooie dingen. Eén 'ding' kreeg zelfs een plaats in mijn grote boekenkast. Zo mooi vond ik het. En Nele maakte samen met de jongste kinderen Paasmandjes en die zijn ook erg mooi geworden. Dan zijn er nog andere lentedingen. Het weer valt mee dus er wordt wat buiten gespeeld. Drie van ons kinderen zijn het zwembad in deze stad gaan verkennen én de stad zelf. Vandaag is ééntje naar de cinema geweest. De tulpen lieten het na een week voor gezien...Morgen is het hier markt dus mogen ze bloemekes kopen. Gisteren was een rustige dag. Vandaag heb ik deze ochtend iets teveel gedaan. De was, dozen leeg gemaakt, kasten gevuld en man heeft vele kasten in elkaar gezet (meisjes blij en dus ik ook!). Ik begon ook aan die lenteslinger uit de Flow. Morgen do...

Een leuke dag. Twee jongens gingen knutselen met de Grabbelpas en hadden het tof en een andere zoon ging naar een soort van muziekworkshop. Waar hij zelf instrumenten mocht bespelen, één maken (een muzikaal kuiken) en knutselen. Hij vond het ook supertof. Mats ging nog een dagje naar de opvang en hij weent niet meer. Integendeel: het bevalt hem daar prima. Die opvang bevalt mij trouwens ook erg. Het is een privé opvang waar de kindjes veel buiten gaan. Ook als de zon niet schijnt... Liesje wou liever mee met al haar broers, maar zij 'moest' bij mama en Nele blijven. En wij hebben dan ook maar iets gedaan. Iets met spelen en een ijsje eten en veel babbelen. Meisjes onder elkaar... 's Avonds aten we frietjes met zen allen. Ik heb de uitslag van de bloedtest van gisteren en die was goed. Geen suiker, maar wel een tekort aan ijzer. Vandaar wellicht mijn grote vermoeidheid. Ik zal mijn vitaminen dus toch maar wat nemen. Ondertussen ben ik opnieuw de rust zelve en ik wi...

Deze week al veel dokters gezien. Dinsdag kreeg Mats zijn allerlaatste vaccinaties. Deze keer in de nieuwe stad en omdat ik ook hier op zoek was naar een nieuwe huisarts heb ik hem die dag ook gevonden. Of haar want het is deze keer een vrouw. Ze was super met Mats en ze woont vlakbij. Ideaal dus. Mats is een kleine jongen wanneer je de curve volgt, maar voor ons kindjes is dat normaal. Geen zorgen dus. De oogtest was ook prima. Deze ochtend had ik nog eens een afspraak met de gyn. Ik ben nu bijna 35 weken zwanger. Het was een heel lang consult. De gyn is er niet zo gerust in omdat ons kindje erg groot is. Grote dikke buik, grote lever en ruim over de drie kilo nu. Veel vruchtwater. Als je weet dat ik nog zes weken te dragen heb en er nu wat meer bij komt elke week wordt het kindje weer erg zwaar. De gyn is er niet gerust in. De suikertest moest ik eigenlijk allang laten doen, maar de tijd ontbrak en opvang voor de kindjes en dus bleef ik dat maar uitstellen, maar vandaag werd ik ...

Ik ben al de hele dag aan het huilen. Een telefoontje, een brief, een mail, een gesprek met de juffen, met een vriendin, een woordenwisseling met de man, een liedje op de autoradio, ... De niet huiler (ik huil echt heel weinig)is plots veranderd in een blijter en dan is er nog niet eens iemand dood of ziek (alleen Mats een beetje). Ik word overspoeld door mijn hormonen. Een golf stroomt over me heen. Zelfs nu ik dit hier typ staan ze weer in de ogen. Er lijkt geen einde aan te komen. Ik ween omdat iemand lief is, ik ween omdat ik iets onterecht vind, ik ween omdat ik kwaad ben, ik ween om de liefde, ik ween om de haat, ... Er komt niets uit mij vandaag. Ik wil niet koken en geen wassen doen. Ik krijg een knuffel van een juf en de man kwam 'de situatie' thuis checken en ging snel weer weg. Blijkbaar vindt hij het toch zo erg nog niet of kan hij er gewoon niet tegen. De emoties vliegen rond in mijn lijf. Ergernis, woede, onmacht, ....Het kan weer niet op. Toch heb ik ...

Ik liet de kinderen uitslapen deze ochtend en nadat ik Mats naar de opvang bracht begaven we ons naar de 'nieuwe' school. Zowel voor de kinderen als voor mij heel onwennig. Allemaal nieuwe gezichten. Ons Lies vond het nog het leukste van al en trok als eerste elke klas binnen met een big smile op haar gezichtje. Niet alle klassen. De twee kleuterklassen en het eerste leerjaar. Ik besloot dat het die school moest worden met de tuin met de appelbomen in. Genoeg ruimte voor de kinderen om te spelen en mooi gedachtengoed. We geloven er in.  Al denk ik stiekem dat het nooit zo goed kan worden als op hun huidige school. Dus na Pasen gaan ze naar school in De Appelboom. 1,5 km van ons huis, 5 minuten met de auto, 10 met de fiets (maar dat is voor na de zomer). Ergens knaagt een ambetant gevoel dat ik ze niet hun schooljaar laat voltooien in de andere school, maar sinds zaterdag kan ik fysiek amper uit de voeten en ik moet toch nog een dikke zes weken 'dragen'. Het lange ...

 Mooi weer betekent vaak buiten eten en vaak is het dan ook nog eens koude schotel. En liefst van al aan een mooi gedekte tafel want dat eet fijner en liefst ook nog met wijn erbij, maar dat drink ik momenteel niet. Bah!  IJsjes gaan er altijd in bij mooi weer. Uit de vriezer of van de ijscoman al heeft die laatste wel een streepje voor.  En in de speeltuin vertoefde ik ook zo een uur of twee met deze bijna negentienmaander. Vandaag ging ik hij voor de allereerste keer naar de opvang. Hier 5 minuutjes vandaan. Kleine man is al die tijd alleen bij mij geweest dus er waren wel wat traantjes. Het voelde een beetje als verraad. Zo van: 'Mama trekt het even niet meer, TE zwanger en een ondernemende peuter dus dumpt ze haar kleine man eventjes!!'  Voor vandaag had ik dan een heel lijstje gemaakt van dingen die ik echt nog deze week in orde moest hebben voor de Paasvakantie. Maar ons Liesje was ziek en bleef thuis van school. Ook één der dochters had vrijaf. Toch...