GEKWEK

Mijn prinsesje is een prins geworden, mijn meisje een jongetje. Hellup!! 's Avonds wanneer je zo denkt om een uur of acht. Nu gaat het toch wel rustiger worden want vier kleintjes al naar bed dan kan het gebeuren dat je een half uur later uit je schone droom gewekt wordt wanneer er ééntje komt piepen: 'Thijs heeft de haren van Lies geknipt.' en een paar seconden later staat dat Liesje dan in de woonkamer en man veert recht op weg naar boven en ik slaag mijn handen voor mijn gezicht: Ik wil het niet zien! Ik herken mijn dochter niet meer. Ik zie een gezichtje dat voorzichtig lacht, maar al haar lange haartjes zijn verdwenen buiten één sliertje lang nog en het haar is overal schots en scheef heel kort geknipt. Nee, nee, nee. Geen staartjes en speldjes meer. Een ramp!! Echt lelijk nu. Man is de boosdoener eens de les gaan spellen en de andere zoon die er bij slaapt krijgt ook een opmerking omdat hij niets is komen vertellen. Tenslotte zijn die jongens al zeven en bijna ze...

 Slaapkopje. Bij thuiskomst moest toch de wieg nog even opgehangen worden en werd het park even in het midden van de woonkamer gezet wat eigenlijk ideaal was toen de kroost uit school kwam. Veilig Fee bewonderen en even wennen.  Broer Thijs en zusje. Eerste badje... Zaaaaalig.  Cadeautjes van de klasgenootjes. Prachtig.  Ziek Liesje is ondertussen aan de beterhand. Oef !  Het geboortesuiker (lieveheersbeestje)en de paddenstoel van de opvang. Ondertussen is kleine Fee negen dagen jong. Ik geniet met volle teugen van deze tweede kraamweek. Er is al wat bezoek geweest. Haar meter, de grootouders, een vriendin, ...Het is nu een lang weekend en er komen nog wat mensen druppelgewijs op bezoek. Fee slaapt overal doorheen. En voor de rest probeer ik mijn was wat bij te houden. Deed ik gisteren Collect&Go (wat een uitvinding)en kocht ik roze Pioenrozen waar ik telkens weer van geniet als ik ze zie. En maak ik opnieuw voorzichtig...

De zwangerschap was zeer zwaar geweest. Mijn lichaam was uitgeput en emotioneel vond ik deze zwangerschap veel zwaarder dan eerdere zwangerschappen. Dit was de zwaarste zwangerschap van allemaal: dat was alvast zeker. Ik kon geen 50 meter meer stappen, trappen lopen ging net nog en ik had veel pijn en brandend maagzuur. Ik had gehoopt dat ons meisje eerder ging komen, maar ze bleef mooi zitten al had ik niet de indruk dat zij dat zelf ook prettig vond. Integendeel. De bewegingen die ze maakte in mijn buik en het kraken dat ik af en toe hoorde gaven mij een ambetant en pijnlijk gevoel. Maar op 20 mei kwam daar een einde aan toen duidelijk werd zo tussen 9 en 10 uur dat ons meisje die dag toch geboren zou worden toen ik eindelijk weeën had die om de vijf minuten kwamen én eindelijk regelmatig. Ik was toen alleen in het ziekenhuis en smste man dat hij toch best niet meer ging werken, maar naar het ziekenhuis mocht komen. Het zou vandaag toch gebeuren! Om 10.10 uur kwam de gyn een ki...

Dankjewel voor alle lieve gelukwensen via mijn blog, mail, post en sms. Heel erg bedankt. Vandaag was Fee(tje)één week jong en zijn we naar haar geboortestad (Dendermonde)geweest om aangifte te doen. Fee is een hele rustige baby. Eten en slapen. Als ze al eens wakker is loop ik met haar rond. Ik geniet momenteel nog steeds van het 'kramen'. Ik krijg kraamzorg en fysiek voel ik mij steeds beter. Ik voel mij dan ook zeer dankbaar op dit moment. Langs de andere kant is mijn andere kleine meid heel erg ziek. Voor Liesje heb ik vandaag onze nieuwe huisarts aan huis laten komen en ze is echt wel erg ziek. Ze krijgt AB. Langs de ene kant wil ik ook haar voortdurend bij mij laten liggen en het is moeilijk wanneer ik moet voeden en ik maak me ook wat zorgen dat Fee(tje)ook besmet wordt. Naar school is ze deze week niet geweest en de rest van de week hebben de kinderen vrijaf. Het wordt nog wel heftig denk ik.

Ons dochtertje werd geboren op dinsdag 20 mei om 11.34 uur. We noemen haar Fee. Alles gaat heel goed met haar en ze is heel mooi. Ze woog 4,710 kg en is 54 cm. Ondertussen is ze ook al opnieuw op haar geboortegewicht. Ook met mij gaat het goed. De bevalling is trouwens prima verlopen. Ik was zeer snel 'verlost'. Een meer uitgebreid verslagje zal ik later posten.

Nadat de kinderen naar school en opvang gebracht waren reden man en ik alweer :-( naar het ziekenhuis. Dit keer ging de valies wél mee. Ik moet nu steeds op het verloskwartier zijn en had om 9 uur een afspraak. Man ging mij alvast inschrijven en was meer dan een half uur 'weg'. Druk daar: een echt goed draaiend bedrijf. Op het verloskwartier was het al niet minder druk. Volgens de vroedvrouw waren er al 11 'wachtenden'. Bevallingen, maar ook monitoring en keringen. Ondertussen werd ik aan de monitor gelegd en kwam de gyn een kijkje nemen. Dat werd dus balen. Baby ligt niet goed. De gyn formuleerde het zo: 'Van zodra ik voel kruipt de baby gewoon 'weg': risicovol !' Ze heeft maw veel plaats om haar turnoefeningen te doen wat ze dan ook doet (net als haar jongste broer dat deed: die ging een dag voor hij geboren werd ook nog even dwars liggen). De monitoring was goed, maar nu moet ik dus weer terug komen. Eerlijk gezegd: ik heb er geen zin in. Ma...

Zo voelt dat als je een hele dag in je tuin doorbrengt met een paar kindjes en leesvoer. Gewoon lekker zitten in de kussens , water on the rocks drinken en af en toe eens lekker weg dromen. Buiten eten natuurlijk ! Een feest in de tuin.

Eerst mogen uitslapen. Naar de zwemlessen en de monitoring en die was deze keer 'perfect'. Lekker lezen in de weekendkranten en in mijn boek. Zwembadje buiten zetten, vullen en limonade uit het kraantje (een succes: zie boven uit de Hema) en ijsjes en nieuwe kussens op de buitenstoelen. Lekker eten buiten en onder de paraplu (voor mij). Kindjes die de hele dag spetteren in het zwembadje en gaan spelen bij de buren. Kindjes insmeren en petjes opzetten. Veel lachen. Dochters die zonnebaden. Een man die vroeg thuis is. Het zonneke op mijn gezicht. En vanavond kijk ik een film. Wat een prachtige dag was het al. Héérlijk. Ik heb me al zo gelukkig en blij gevoeld. Wou dat het eeuwig duren zou.  

Wat een dag weer ! Man zou helpen deze ochtend , maar werd weer opgeroepen voor een interventie. Balen! Dus mijn dag begon om kwart voor zes. Kindjes eten geven, aankleden, boekentassen maken, mezelf douchen, ... Dan ze naar school en opvang brengen en ineens doorrijden naar het ziekenhuis voor mijn afspraak met de gyn iets na negenen. Het onderzoek was weer redelijk kort. Volgens de dokter is baby er helemaal klaar voor (4 cm ontsluiting, weke baarmoederhals, juiste ligging)en de mama dus ook. Maar van een bevalling is nog geen sprake. Mijn bloeddruk is hoog, maar achteraf blijkt dat toch een vergissing. En ik ben afgevallen. Bijna 2 kilo !  Voor alle zekerheid stuurt de dokter me naar de monitoring waar ik absoluut geen zin in heb. Maar hij wil het toch echt dat ik ga dus ik ga. Voor een half uurtje zou het zijn dus na een half uurtje monitoring druk ik enthousiast op de rode knop en wanneer de vroedvrouw klaar staat om de banden weg te nemen voert onze baby plots haar kuns...

Een zwangerschap duurt tussen de 37 en 42 weken en ik ben nu 40 weken en ik vind dus: ik heb het weer 'uitgedragen'. Kom er nu maar uit ! Maar zo simpel is het natuurlijk niet. Aan de wijsheden doe ik allang niet meer mee nadat dat ook niets heeft uitgemaakt bij vorige zwangerschappen :-). Je weet wel: die ananas, de seks, veel trappen lopen, een middelke drinken, enz... Niet meer voor mij. Ik wacht gewoon wel. Bij de andere kinderen had ik héél veel geduld (twee gingen er 11 dagen 'over' en nog eens 2 ander negen, de rest was ietske vroeger), maar dat heb ik nu niet meer. Dat is echt jammer voor mezelf want het maakt me rusteloos. Morgen ga ik bij mijn dokter langs  en hoewel ik dit nooit eerder deed bij de andere kinderen ga ik nu wél meteen mijn valies meenemen. Man gaat niet mee, maar wie weet geeft de dokter een duwtje. De jongste is tenslotte ook geboren binnen de 24 uur na mijn laatste bezoek bij hem. Het 'goeddraaien' had de bevalling in gang gezet...

Man werd opgeroepen voor een inbraak deze nacht en niet bij de deur dus om half zes was ik uit de veren met Mats. Het was al licht en het hele huis sliep nog en ook de hele straat. Enkel de vogeltjes waren al volop pieren aan het zoeken in de tuin. Ik zal man niet zien want hij gaat nu rechtstreeks naar zijn volgende klanten en zo heb ik nu al gegeten, wat afgeruimd en opgeruimd en wat was gedaan. Ondertussen is Niels ook beneden. Gisterenavond ben ik een beetje laat gaan slapen. Na elven. Man en ik keken naar een debat op TV tussen twee kopstukken die wellicht veel gaan 'winnen' bij de verkiezingen. We waren eens benieuwd wat ze te vertellen hadden. Mijn kiesgedrag is nogal veranderd de laatste tien jaar. En sinds de laatste keer ook weer. Bij mij heeft dit alles te maken met het kindergeld dat ze gaan vereenvoudigen en beperken (het dekt nu nog niet eens de helft van de kosten, maar ik vind het nu wel oké want voor mij hoeft dat niet , maar met het nieuwe systeem zou ik ...

Er kwam vandaag een nieuwe hulp. En het is niet alleen een toffe vrolijke madam. Ze doet het ook nog eens heel goed. Zalig als tegen de middag het huis dan aan de kant is. Oef! De ochtend was voor mij. Vanaf kwart na zeven deze ochtend was ik alleen met de vier jongsten dus het was even 'lastig', maar het is gelukt om ze tijdig op school en opvang te krijgen. De baby blijft erg beweeglijk en bij momenten kan ik zelfs niet meer rechtop lopen en moet ik letterlijk mijn buik ondersteunen bij het stappen, maar ik doe het gewoon en probeer me van de blikken ook niets meer aan te trekken. Want ik liep vandaag zo de straat op. Ik ben de gordijnen van de kinderkamer gaan ophalen en vond in die winkel een gehaakte poef die ik niet kon weerstaan. Daarna ging ik nog naar de boekhandel achter kranten, maar toen was ik al OP en ging ik vlug naar huis om meer dan twee uur in mijn zetel te zitten, kranten te lezen en af en toe een babbelke te slaan met de nieuwe hulp. Ik haalde de kinde...

Een blog of niet over moederdag? Dat was de vraag aan mezelf. Hier geen ontbijt op bed al bleef ik wel tot half 9 in bed liggen. Drie kleintjes gaven mij presentjes met een glimlach. Wanneer ze zo klein zijn zijn ze zo onschuldig en hebben ze daar echt nog plezier van om dat te mogen afgeven. Ik kuste ze en knuffelde ze. Nu het nog kan en mag. Ook een iets groter kind was superlief. Koester, koester. Een ander kind zei dat haar geld op was en één dat ze het echt vergeten was, een andere zei dat ze mijn telefoonnummer kwijt was en één zei niets (haha). Ik ging op bezoek bij mijn eigen mama. Nog nooit heb ik een moederdag voor haar overgeslagen. Altijd was ik er die dag met iets groots of kleins en een kaartje. Ook toen het wat 'minder' ging. In mijn puberteit gaf ik er mijn laatste geld aan uit want mama zou een cadeautje krijgen. En neen: ik hecht niet aan materiele zaken. Ik heb geen Iphone, megagrote flatscreen of dure nieuwste auto. Het zelfgemaakte schilderijtje v...

Wat een dag al. Ik tel de minuten letterlijk af tot bedtijd. Om zeven uur gaan er al twee naar bed. Dat is zeker en een half uur later de andere twee jongens want sinds vier uur deze middag is het hier 'ambiance'. Nee. Niet gewoon ambiance. Het is meer herrie dan anders. Er wordt meer gerend, gegild, gegooid, gevochten, .... dan op een gewone dag. Een sos sms naar de man gestuurd. Antwoord terug: 'Het is door de wind!' Ze vallen, ze wenen, jongste trekt de natte doekjes doos volledig leeg, er hangt kaka aan de muur in de wc en ja. Ze hebben ook ontzettend veel plezier, krijgen de slappe lach en ik snap er niets van. Ik gil dat het stiller kan aub!!!! Het kan me eerlijk gezegd niet al teveel schelen of het echt waar door de wind komt. Ik ben snipverkouden. Mijn ogen tranen constant, mijn neus loopt constant (de zakdoekjes zijn niet aan te slepen), mijn gezicht ziet rood en is gezwollen, ... Ik ben naar de manicure geweest, maar zat daar te snotteren en verdwaasd...

Ik heb de afgelopen week al vaak aan koeien moeten denken. Die hebben altijd een keizersnee nodig omdat hun kalfjes te groot geworden zijn om op een natuurlijk manier te bevallen... En deze week heb ik al een paar keer verzucht dat deze baby te groot is voor mijn lichaam. Ik ben een klein vrouwtje en die buik past niet bij dit lijf. In tegenstelling tot de koe lukt het mij wel elke keer weer om natuurlijk te bevallen ondanks de zware en grote kindjes.  Deze ochtend was ons kindje weer zo hard aan het wroeten en draaien dat ik zelf aan het duwen ging om haar op een aangenamere plaats te krijgen. Ik ben er van overtuigd dat het kindje het zelf niet meer fijn vind in mijn buik. Bij het stappen kraak ik letterlijk. Mijn evenwicht is vaak zoek en ik ben lomp geworden (omver gooien van je koffietas of met je buik ergens tegen aan stoten waardoor er weer wat omgaat, tegen mensen lopen of letterlijk smossen met eten). Dat onze kinderen zo groot en zwaar zijn terwijl Tim en ik kle...

Soms is moed dat stemmetje aan het eind van de dag dat zegt: ik probeer het morgen opnieuw. (Kunstenares Radmacher Mary Anne) Regelmatig is er iemand die me moed wenst... Soms is het in verband met de zwangerschap, soms met het grote gezin, soms met de pubers, ...gisteren nog kreeg ik twee dikke zoenen van één van mijn beste vriendinnen die ik onverwachts tegenkwam in de winkel. Twee dikke zoenen en moed. Ik kan het wel gebruiken... Mijn dagen zijn goed gevuld. Het is niet anders. Maandag ging ik ontbijten met een vriendin, dinsdag ging ik met een dochter naar de tandarts en kreeg ik heel veel telefoontjes en vandaag probeer ik alleszins de ochtend wat rustig te houden. Eigenlijk vind ik dat ik altijd veel te veel (nog) te regelen heb. Daar nog een mail sturen, die nog terug bellen, dat ophalen (dringend!),de zomerplanning maken (is nodig omdat ik af en toe met één der kinderen naar tandarts of zo moet en dan opvang nodig heb), .... Gelukkig is Tim nu iets meer thuis. Hij...

Wat voorafging: Tim kleurde vandaag mijn haar want mijn grijze haren waren echt niet meer te tellen en als je bijna in het moederhuis gaat liggen tussen bijna allemaal jongere moedertjes wil je toch niet teveel uit de toon vallen (haha). Ik koos voor de kleur rood ! Lies sliep toen hij ermee begon en nadat het gedaan was las ik een boekje en werd ze wakker. Toen: Ze stapt met open mond naar me toe, zegt niets, gaat in de zetel zitten. Ik lach naar haar en zij zegt superlief en bezorgd: 'Mama. Ben jij van de trap gevallen?' Waarop man en ik luid in lachen uitbarsten. Het kwam er zo serieus uit. Toen heb ik maar verteld dat papa dat gedaan had. Mama haar haar geverfd !!

Ik sliep zolang vandaag en man bleef ook gewoon lang liggen. Hoelang was het nu eigenlijk geleden dat we nog zolang in ons bed bleven liggen. Gewoon tot tien voor acht (want toen ging de bel) !! Gewoon nog eens omdraaien, eens lachen naar elkaar, wat mummelen, ... Wat was dat lang geleden. Wat heerlijk zo wakker te worden. En hij stond op en ik mocht nog een kwartier langer blijven liggen. O. Wat zalig. Daarna volgde gewoon een rustige mutserige dag. Man bleef langer thuis dan anders. Wat bijwerken op de pc, wat rommelen, nog een doos uitladen, ... Ik ging even de Collect&Go ophalen. Toen hij toch ging werken sliep ik 's middags gewoon samen met Mats, Lies en Thijs. Een echte siësta was me dat. Later wat op tafel getoverd. En tijdens het eten kwam man zomaar thuis. Hoelang was me dat geleden?! Ik viel gewoon van de ene verbazing in de andere. Hij was naar de apotheek geweest voor ons en was wat tweedehands speeldingen gaan ophalen. Hij kwam wat gras maaien en de...

De vermoeidheid hakt er flink in. Gisterenavond al rond negen uur in mijn bedstee gekropen en met grote tussenpozen geslapen want ik word wel regelmatig wakker voor toiletbezoek of gewoon gedraai omdat ik niet weet hoe me te leggen met die enorme buik van me. Deze ochtend pas na zevenen opgestaan. Een record ! Overdag zit slapen er zelden in. Gisteren en vandaag halen we nog een heleboel spullen uit het oude huis naar het nieuwe huis. Er komt ook nog iemand een bed ophalen en iemand komt naar onze kloostertafel kijken. Mijn Stringrekje moet overkomen, nog wat tapijten, nog wat decoratie, nog wat fietskes, de hangwieg misschien als ik man kan overtuigen, enz... Gisteren kwam de oude Ikeazetel over. Ik kocht er een nieuwe hoes voor en dus staat hij nu in onze woonkamer en hij is al veelvuldig in gebruik. Ook wat Ikea opbergmeubels voor de kinderen voor in de (speel)kelder. Ik wil ook tapijten in de kelder leggen zodat het daar een klein paradijsje wordt voor de kinderen. Er kom...