Nu





Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Toen werd ik 40 !!

Afbeelding
+     Oké. Er is niets aan als ik eerlijk mag zijn. 30 was mijn meest vreselijke verjaardag (doordat ik toen in Turkije was en dat viel me niet mee) en dat had niets te maken met de leeftijd, maar 40 worden werd de tweede vreselijkste verjaardag in mijn bestaan (niet om het cijfer, maar door de loop van omstandigheden) . Is dat genoeg? Of willen jullie meer weten? Oké! Kort dan. Er werd niet gezongen en er was ook geen taart. En er waren bitter weinig cadeautjes (2), kaartjes (4) en sms'n (2). Verder werkte onze man gewoon de hele dag zoals altijd en ik was grotendeels alleen, maar ik las wel veel (positief hé. Op zaterdag had ik de weekendkranten achter de kiezen waaronder vooral het artikel van Joost Zwagerman mij in de hersenen bleef spoken). Zeeland. Ja. Ik wou naar Zeeland, maar dat zag mijn man niet zitten dus werd het Bornem. Mooi Bornem. Jawel. Maar niet wat ik al maanden in gedachten had. Een mens moet leren minder verwachtingen te hebben zeke...
Meer lezen

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)

Afbeelding
Kleine meisjes worden groot, verven dan hun lipjes rood. Trekken mooie kleertjes aan, lopen achter de jongens aan. Zo ongeveer ging een gedichtje dat in een Kerstboek van mij stond toen ik zelf nog klein was. Zo vaak wil ik nu zelf de tijd stil zetten omdat de kinderen zo snel groot worden. Ik klik en klik en klik met mijn fototoestel om dingen vast te houden en achteraf de foto's bekijkend schrik ik nog. De vakantie komt er nu in snel tempo aan. Morgen moet ik nog twee valiezen maken. Ik kijk wel een klein beetje uit naar de vakantie.   Vandaag was een flopdag. Lag het aan het grijze weer dat de mensen mij zo zuur en egoïstisch leken of lag het gewoon aan mijn eigen. Ik weet het niet. Feit is dat het na minstens 20 minuten aanschuiven in een rij in de Ikea aan mij was toen ik plotseling misselijk van de pijn naar buiten moest mijn volle kar (met spullen voor de tienerkamer) achterlatend (en ja: ik was alleen in de Ikea). Niemand had mij al die tijd ...
Meer lezen

Campinglife

Afbeelding
 Camping life is geweldig. Acht jaar geleden was geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht naar een camping te gaan of er zelfs maar te vertoeven, maar zie. Ik doe het ondertussen elk jaar weer. Ik ga ! De kinderen vinden dat namelijk altijd weer geweldig. Ik heb nu zelfs een tiener die wel wil blijven zonder ons :p. Ik kan te weinig gaan. Teveel nog thuis altijd. Dat heb je met een eigen zaak en zoveel kinderen ook. Onze oudste kinderen gaan nu zelfs BINGO spelen en naar een dansavond en die vinden dat geweldig. Een jaar geleden moest ik diezelfde tiener nog meesleuren met ketens.  Mijn man bij valavond. Dat vind ik zo jammer. Dat mijn man er zo weinig is. We zouden nochtans goede campingmensen zijn. We vinden feestjes leuk. We zijn sociaal. Maar mijn man werkt veel. Heel veel. Afgelopen zondag zijn we toch nog eens met ons twee (en Mats)gaan eten in het beste restaurant van de streek. Hij liet er voor een keer zijn werk voor schieten want hij had alweer een opro...
Meer lezen