De 12 vaststellingen die mijn leven maken tot wat het is

 1)Een mens moet goed kunnen relativeren.

Deze week was weer de moeite qua blunders. De bank had per ongeluk mijn rekening geblokkeerd nadat ik gebeld had omdat er een verkeerde naam stond op mijn nieuwe bankkaart. Een vreemde zaak.  Plots kon ik niet meer betalen in de winkel. Na een telefoontje beloofde een man mij een nieuwe bankkaart en het heuvel zo snel mogelijk recht te zetten. Voorlopig is mijn rekening nog steeds geblokkeerd, maar gelukkig hebben we meer dan één bank :-). En kan ik mijn bloedjes(deze week stroomde ik op een ochtend zo over van liefde dat ik gewoon een foto MOEST nemen: ik neem nog altijd te weinig foto's)toch nog te eten geven ;-). Later kan ik wellicht om lachen, maar in de winkel zeker niet die dag.
Daar ben ik ondertussen dus een KEI in geworden: relativeren.
Wat stelt dit nu voor in vergelijking met ....

2)Een neen kan toch weer opnieuw een ja worden.

Toen ik vorig jaar zo vreselijk moe was elke dag dacht ik dat ik nooit nog aan verjaardagsfeestjes voor klasgenootjes zou doen want al die kinderen voor een uur of drie. Dat was voor mij vragen om een definitieve inzinking. Maar zie. Een half jaar later ga ik toch weer een klasfeestje geven.

3) Saai leven is heerlijk.

Het heeft me tijd en moeite gekost om zeer traag te gaan leven. En soms ervaar ik nog wel wat schuldgevoel wanneer ik op een middag gewoon een serie aan het kijken ben.
Mijn man kan trouwens niet traag leven. Die doet alles supersnel.
Maar wat is het heerlijk om niet af te spreken met klasmoeders, niet meer mee te doen met tweedehandsbeurzen, niet meer naar die of die voorstelling te gaan, enzovoorts.
Gewoon lekker de was doen of koken blijkt nog altijd één van mijn geluksmomenten.
Die wapperende was. Ik word daar blij van.
 4)Kort haar is toch beter dan lang haar.

Sorry aan de langharigen (ik heb zelf een dochter met heel lang haar!), maar zelf heb ik mijn haar toch het liefste zo kort mogelijk en dat zie ik toch ook het liefste bij mijn kinderen. Dus werden de drie jongste jongens deze week weer gekortwiekt en dat vind ik zoveel mooier. En ons jongens? Die waren ook supercontent want zij waren diegenen die aan het zagen waren dat hun haar af moest.

5)Ik zeg vaak dat ik het niet weet omdat ik het echt niet weet en dat is oké.

Ik hou niet van al die meningen van mensen. Soms probeer ik wel te luisteren, maar al gauw hoor je dat die mensen vinden dat ze echt gelijk hebben...
Dat zie je ook in het verkeer trouwens :-).
Soms probeer ik eens diep na te denken om een mening te formuleren en te zeggen wat ik echt denk. Maar mijn mening kan veranderen...
 6) Buiten spelen is het beste wat er is voor kinderen.

Ik geniet ontzettend wanneer mijn kinderen buiten spelen. En ik vind het tof als de oudsten met de fiets gaan. Vorige week hebben ons kinderen heel veel buiten gespeeld. Mijn kinderen zien er soms vuil uit, maar van mij mag dat. Zelf heb ik als kind en tiener ook veel buiten gespeeld. Nu kom ik zelf minder buiten, maar wanneer ik op de camping ben net wel veel. Een reden dus om zeker meer te gaan. Ik heb ook geen hekel aan regen. Het getik op onze tent op de camping vind ik zalig. Al moet het natuurlijk geen hele dag doorgaan. Vandaag is de man alvast op de camping om op te kuisen. Morgen is het mijn beurt.
 7)Elke dag kan een reden zijn om te vieren.

Maar we nemen gewoon een paar van de Christelijke feestdagen over. De kinderen leren er op school over en het is voor de kindjes gewoon heel plezant om ergens naar uit te kijken. Al vond onze Niels het Paasverhaal op school vooral erg bloederig.
Al zou ik zelf liever de seizoenen vieren. We doen het dan maar een beetje door elkaar lopend.
Maar vandaag vieren we vooral dat twee jongens een zwemdiploma haalden (25 meter) en ons Liesje alles durft in het water en naar de echte zwemles kan.
 8)Ik heb een hekel aan Dagen zonder van alles.

Ik hou niet van Dagen zonder vlees, zonder alcohol, zonder suiker, ...
Zoiets is niets voor mij. Ik hou zoiets geen week vol. Al heb ik het wel geprobeerd. Ik heb ongeveer een jaar (bijna)geen vlees gegeten en tijdens mijn zwangerschappen en borstvoeding dronk ik amper een glaasje.
Maar gewoon leven volgens mijn gevoel is al moeilijk genoeg.
Ik probeer gewoon niet teveel vlees te eten en niet elke dag alcohol te drinken en niet te gulzig te zijn met suikers.

9)Wandelen is ook sporten.

Als je elke dag een stuk wandelt is dit ook beweging en hoewel je er niet van zal afslanken of je kont strakker zult van maken is het toch heel gezond. Geef mij dus maar wandelen. Het gaat ook traag dus je ziet ontzettend veel op je weg.
Wat zie je in een sportzaal buiten andere zwetende lichamen?

10)Van de ene verslaving in de andere rollen is ook oké.

Ik lees graag. Heel graag. Maar door mijn nieuwe verslaving heb ik al weken amper gelezen. Ik ben namelijk TV series aan het kijken en ja. Ik ben compleet verslaafd. Soms kijk ik op één avond drie episodes na elkaar. Ik heb dan ook wat in te halen want ik heb zowat 20 jaar geen TV gekeken. En ik kijk ze ook niet op de TV , maar op mijn DVD player.
Voorlopig blijf ik hier dus nog even zoet mee.
Lezen kan altijd nog.
11)Naast je kinderen is je huis en goed voedsel het allerbelangrijkste in een mens zijn leven.

Daarom besteed ik tegenwoordig nog meer aandacht aan mijn kinderen. Soms verplicht ik hen zelfs om even een ritje met me mee te rijden. Maar meestal vinden ze dit fijn want bijpraten in de auto is ook quality time met elkaar.
En in ons huis hing ik deze week gordijnen. Klassieke gordijnen.
Gelukkig deelden mijn huisgenoten mijn mening dat het knusser en gezelliger was dan die kale ramen. En het moment dat ik nu 's avonds de gordijnen dicht trek is ook zo een speciaal momentje.
Wat het eten betreft. Natuurlijk is dit iets dat ik ook heel erg belangrijk vind.
Maar vandaag gaan we gewoon naar een eetfestijn...

12)Goede voornemens hebben is alleen maar goed, maar je moet je niet schuldig voelen wanneer ze mislukken.

Er is niets verkeerd aan iets proberen goed te doen. Kilo's afvallen, meer sporten, minder ongezond eten, ....
Zelf ben ik nogal rusteloos. Zo komt er hier altijd iets nieuws qua eten op tafel. Het is niet élke week hetzelfde. Een gerecht kan weleens terug komen na twee maanden of zelfs eens twee keer binnen de 14 dagen op tafel komen, maar dat is een uitzondering. Ik heb die afwisseling nodig.

Amai. Wat een epistel. Amen.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)