Die ochtend bij de tandarts

Na de vele tandartsbezoeken van ons kinderen was het deze keer mijn beurt om een bezoek te brengen aan de tandarts.
Ik ga altijd met schrik naar de tandarts. Met de bibbers zit ik in de stoel.
 
Misschien omdat je alles niet meer onder controle hebt. Je ligt daar en je moet vertrouwen hebben dat hij echt een goede tandarts is. Ik wil de lof van mijn moeder voor haar tandarts graag geloven. Dit is namelijk al mijn vijfde tandarts in 31 jaar. Bij de laatste heb ik veel pijn gehad .
Daarom rijd ik nu ook 35 minuten naar die tandarts. Het is de tweede keer dat ik er ga, maar de eerste keer heeft ie mij alleen maar gerust gesteld (dat er wel wat werk aan de winkel was, maar dat dat vandaag niet ging gebeuren).
 
Eerst verdoven. Dat ging deze keer supergoed. Drie uur later is mijn hele onderkant nog verdoofd :-)en kan ik amper praten. Dat kan hij dus goed.
 
Terwijl de verdoving aan het werken is gaat de tandarts even weg en ben ik bang dat ik flauw ga vallen. Ik lig helemaal naar beneden, heb bibbers en voel af en toe mijn hart een sprong maken. Ik probeer aan leuke dingen te denken zoals tuinmeubelen :-).
 
Wanneer hij terug is doe ik mijn ogen dicht en doe braaf wat hij zegt. Hoofd naar links en dan naar rechts, mond open, mond mag een beetje dicht, slik maar eens, enz...
Mijn mond wordt niet opengesperd. Het is een zachte tandarts. Zoveel is duidelijk.
Af en toe voel ik 'iets', maar geen pijn.
Zelfs mijn kaak doet geen pijn terwijl ik ook daar altijd last van heb.
Ik ben opgelucht. Mijn mama had weer eens gelijk.
 
En eigenlijk was ik best snel klaar. Een uurtje.
Mijn tandsteen is verwijderd en ik kreeg een nieuwe vulling.
Het slechte nieuws is dat ik nog een paar keer terug moet.
 
De rekening is 143 Euro. Dat kon gewoon met bancontact.
En nu uren later heb ik heel veel honger, maar ik mag dus nog niet eten.
 
Zijn jullie ook zo bang voor de tandarts?

Reacties

  1. Jaaa! Maar het is een noodzakelijk kwaad, elk jaar ga ik op controle en hoop zoooo hard dat hij niets vindt. Meestal is dat ook zo (oef! ik poets dan ook als gek!) maar dit jaar waren er toch 2 gaatjes. :-S Maar ik bijt op mijn tanden (haha!) en probeer een goed voorbeeld te zijn voor de kids...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik had nu ook een gaatje, maar het zijn vooral mijn vorige vullingen die allemaal moeten herdaan worden :-( en de kalksteen nog van boven. Een noodzakelijk kwaad ja haha.

      Verwijderen
  2. Ik was ook altijd heel bang :( Dat komt omdat ik moeilijk te verdoven ben, ik heb een verdovingsmiddel extra forte nodig èn het heeft een half uur nodig om goed te werken. Mijn huidige tandarts weet dat nu goed en wacht braaf totdat het middel echt goed werkt, daardoor ben ik minder bang. Mijn vorige tandarts wilde zolang niet wachten en ging dan toch aan het werk, waardoor het altijd pijn deed.... Brrr, ik ben daar echt bang door geworden, gelukkig is mijn huidige tandarts veel begripvoller!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hier van 't zelfde. Maar nu was het geen enkel probleem. Deze tandarts is ook heel relax. Hij stelde mij echt op mijn gemak. Heel fijn.

      Verwijderen
  3. Vroeger als kind wel maar tegenwoordig niet meer. De laatste jaren hoef ik ook nooit meer wat. Ik heb ook nooit klachten. Wel ga ik nog steeds 2 keer per jaar.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik had ook geen tandpijn, maar ik ga wel jaarlijks op controle. En nu bij deze tandarts is het blijkbaar echt een grote schoonmaak.

      Verwijderen
  4. Jaaaa, ik ben al in geen 5 jaar geweest....maar moet er nu toch aan geloven. Smoes voor nu: ik ga wel in juni ofzo, want ik ben net aan m'n oog geopereerd (wat ik dus "makkelijker" vind dan een tandarts)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)