Kapstok voor DE 'mama'

 Mijn eerste gedacht was geen jassen, mutsen, sjaals meer in huis, maar alles netjes in onze garage. Dus verhuisden de kapstokken naar de garage, maar dat ging niet voor mij. Mijn jas lag overal. Over stoelen, aanrechten, den bureau, in de zetel, ... Een goed voorbeeld was het niet voor de kinderen want waarom moesten zij WEL hun jas aan de kapstokken in de garage hangen (en blijven wij daar nog steeds over doorbomen), maar ik niet. Omdat ik altijd de laatste ben in huis die mijn jas en Co aantrek moest die in de laatste minuut onmiddellijk in mijn buurt zijn en niet met nog eens een tripje langs de garage.
En na veel gedenk en andere pogingen zag ik maar één oplossing. Mijn oude kapstok moest gewoon in onze hal komen. En zo gebeurde. En kijk. Ik vind het eigenlijk niet misstaan zo. Maar het is dus enkel voor mijn eigen gerief (egoïstisch als ik ben). De kinderen moeten nog steeds hun jassen in de garage hangen al denk ik erover om ook de kinderkapstok in huis te laten komen, maar dan wel in de keuken. De groten dus eigenlijk nog alleen en zeg nu zelf. Die zijn nu toch al groot genoeg hé.

Ons Fee zegt 'mama'. Dat zei ze kort na 'Nee'.

Om een gedicht te lezen moet je eens klikken op mijn andere blog.

Zo. Ik heb het koken al bijna achter de rug. Vandaag eten we vis met bulgur en groentjes.
Nu nog wat lezen in mijn boek met een kopje koffie.
Wat een luxe!