Kapstok voor DE 'mama'

 Mijn eerste gedacht was geen jassen, mutsen, sjaals meer in huis, maar alles netjes in onze garage. Dus verhuisden de kapstokken naar de garage, maar dat ging niet voor mij. Mijn jas lag overal. Over stoelen, aanrechten, den bureau, in de zetel, ... Een goed voorbeeld was het niet voor de kinderen want waarom moesten zij WEL hun jas aan de kapstokken in de garage hangen (en blijven wij daar nog steeds over doorbomen), maar ik niet. Omdat ik altijd de laatste ben in huis die mijn jas en Co aantrek moest die in de laatste minuut onmiddellijk in mijn buurt zijn en niet met nog eens een tripje langs de garage.
En na veel gedenk en andere pogingen zag ik maar één oplossing. Mijn oude kapstok moest gewoon in onze hal komen. En zo gebeurde. En kijk. Ik vind het eigenlijk niet misstaan zo. Maar het is dus enkel voor mijn eigen gerief (egoïstisch als ik ben). De kinderen moeten nog steeds hun jassen in de garage hangen al denk ik erover om ook de kinderkapstok in huis te laten komen, maar dan wel in de keuken. De groten dus eigenlijk nog alleen en zeg nu zelf. Die zijn nu toch al groot genoeg hé.

Ons Fee zegt 'mama'. Dat zei ze kort na 'Nee'.

Om een gedicht te lezen moet je eens klikken op mijn andere blog.

Zo. Ik heb het koken al bijna achter de rug. Vandaag eten we vis met bulgur en groentjes.
Nu nog wat lezen in mijn boek met een kopje koffie.
Wat een luxe!

Reacties

  1. Anoniem1 februari 2015 om 08:35

    Op mijn werk maken ze gepersonaliseerde kapstokjes. We beschikken thuis over een kast onder de trap die we tot schoenhok/jassenkot getransformeerd hebben. Ik haat het ook om jassen in huis rond te hebben en mijn lief wordt gek van mijn sjakosj die overal rondslingert maar zo blijft het enigszins binnen de perken!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Toen werd ik 40 !!

Afbeelding
+     Oké. Er is niets aan als ik eerlijk mag zijn. 30 was mijn meest vreselijke verjaardag (doordat ik toen in Turkije was en dat viel me niet mee) en dat had niets te maken met de leeftijd, maar 40 worden werd de tweede vreselijkste verjaardag in mijn bestaan (niet om het cijfer, maar door de loop van omstandigheden) . Is dat genoeg? Of willen jullie meer weten? Oké! Kort dan. Er werd niet gezongen en er was ook geen taart. En er waren bitter weinig cadeautjes (2), kaartjes (4) en sms'n (2). Verder werkte onze man gewoon de hele dag zoals altijd en ik was grotendeels alleen, maar ik las wel veel (positief hé. Op zaterdag had ik de weekendkranten achter de kiezen waaronder vooral het artikel van Joost Zwagerman mij in de hersenen bleef spoken). Zeeland. Ja. Ik wou naar Zeeland, maar dat zag mijn man niet zitten dus werd het Bornem. Mooi Bornem. Jawel. Maar niet wat ik al maanden in gedachten had. Een mens moet leren minder verwachtingen te hebben zeke...
Meer lezen

Vic, Bent of toch Leo en tip qua zwangerschapskledij.

Afbeelding
Eerst en vooral heel veel dank voor alle verjaardagswensen. Een mens groeit ook van complimenten heb ik ondervonden. De afgelopen dagen liep ik dan ook al glunderend rond. Sinds gisteren is het weer de gewone gang van zaken en ook gisteren was eigenlijk veel te vol met van alles. Maar ik ontmoet alleen maar fijne mensen dus ik geniet. Een naam kiezen voor je kind vind ik redelijk moeilijk. Zeker wanneer je al kinderen hebt. Wanneer je eerst kind Wolf heet bijvoorbeeld kan je volgende kind onmogelijk een Victor zijn of als je dochtertje Bloem heet kan je nadien het zusje toch geen Marie laten zijn... Namen die bij elkaar passen is moeilijk. Mijn smaak veranderde op dit vlak ook met de jaren en  ik moest vele namen schrappen daardoor. Ook heeft mijn tweede man een erg lange familienaam dus ik heb de voornamen daar kort gehouden. Niels, Thijs, Lies, Mats en Fee. Korte namen dus. Nu wil ik dus weer een korte naam. Dan is er nog de populariteit van een naam. De namen van ons ...
Meer lezen

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Afbeelding
Op zaterdag kreeg de tweede jongste zoon Mats nieuwe schoenen en daar maakte ik een uitje van met hem alleen op pad. Want kinderen in een groot gezin moeten heel vaak de aandacht delen. En dus maakte we een wandeling langs de witte paashaas aan de kapel en gingen na het schoenen kopen een taartje eten. Helaas at ie er maar twee happen van en mocht ik de caloriebom verder opeten.  De koffie caramel was ook heerlijk. De paashaas overleefde de nacht niet. Vandalen sloegen hem ondertussen aan diggelen :-(. Op zondag gingen we ontbijten op 't school waar de man plots opperde dat hij best wat meer dingen voor 't school wou doen. Iets wat ik zelf ook wel wou doen. Vrijdag ga ik eten met onder andere iemand uit de ouderraad dus ik ga mijn licht eens opsteken. School vinden we heel belangrijk en met vijf kinderen daar op school willen we iets betekenen voor de school ook. Al doe ik dat ook wel al een beetje. Ook vandaag ben ik RIJ ouder. Deze keer voor de klas va...
Meer lezen