Mijn idee van de hemel : geloof in het NU en in het leven

Ik geloof niet in God. In geen enkele, maar respecteer wel dat iemand anders daar wel allemaal wil in geloven. Voor velen is het een troost. Dat geloof.
Door het grote kinderaantal hier denkt men weleens dat ik diep gelovig ben, maar hm. Een heilige ben ik allesbehalve (denk ik). Ik geloof wel in de kracht van de natuur en je zou eigenlijk kunnen zeggen dat ik de natuur zijn gang laat gaan...Ik geloof in het leven en in leven doorgeven.

Geweld in naam van de God is van alle tijden, maar nu kunnen we dit LIVE meemaken. Dat is het verschil met honderd jaar geleden. Toen had je alleen een krant. Het kwam niet zo dichtbij.
Ik heb altijd gedacht dat mensen geloven omdat ze het leven dan draaglijker zouden vinden. Dat ze er meer ZIN in zouden hebben. In dat leven en dat ze niet bang waren dan dood te gaan want na de dood verwachten ze nog veel mooiere dingen.
Want wat heeft dit leven voor zin wanneer het zo kort is en het afgelopen is na dit leven.
Toch geloof ik dat WEL en dus is mijn leven NU heel belangrijk.
Het liefste zo mooi mogelijk en dus maken we daar het beste van. Elke dag.

Ik ben vrijzinnig opgevoed. En mijn eigen kinderen voed ik ook vrijzinnig op.
Mijn idee van de hemel is een gezellige warme zetel, veel koffie en boeken, veel boeken in het NU.

Ik voel mee met allen die in naam van een GOD al gedood zijn. Met hun nabestaanden.
Het is voor mij geen schok (ik weet al langer dat er zotten rondlopen), maar ik vind het erg zoveel mensen al die angsten moeten doorstaan hebben.
Angst is vreselijk en verlamd je, maar maakt je ook alert.

Leef mensen!
In februari ga ik naar Parijs met mijn jonge kinderen...