Zomaar een donderdag...

 Fee is ondertussen acht maanden en hoewel het een wat wazige foto is vind ik hem te leuk om niet te delen want met die bal kan ze uren spelen. Haar onderste tandjes staan er nu goed door. Ze eet goed groenten en fruit, maar andere melk dan de mama melk wil ze nog steeds niet dus ze krijgt nog steeds borstvoeding en toch nog een keer of zes op een dag/nacht. Met zitten heeft ze geen problemen meer en ze probeert nu al naar kruipen toe te gaan. Mijn baby is aan 't groeien.

Lies en Nele zijn zusjes : dat zie je zo toen ze op een dag hetzelfde aan hadden zonder het te weten van elkaar. Beiden een uiltje die dag. Ons Liesje is trouwens heel hard in haar prinsessenperiode. Ik word er soms horendol van.

 Met Fee in het shoppingcenter op een doordeweekse dag en dan is er dus bijna geen volk. Ik gebruik nog steeds de platte koets en wanneer ze niet slaapt zet ik haar zo terwijl we rondwandelen. Dan kan ze alles goed zien. Dat vindt ze heel plezant.Maar ze wordt nu toch echt te groot om het zo te doen en te gevaarlijk. Het is tijd voor een zitje.

Vandaag ging ze een halve dag naar de opvang zodat ik rustig naar het verzekeringskantoor, de bank, de makelaar, het reisbureau, de boekhandel, de bakker en de supermarkt kon gaan. En dit op een goede twee uur. Er was zelfs nog tijd om ergens een soepje te gaan drinken. Zalig op deze koude dag.
 Ik ben blij dat ik Fee niet moet meenemen en ze niet telkens in en uit de auto wordt gesleurd en slaapt en weer wakker wordt. In de opvang kan ze gewoon haar dutje doen dan. Dat is wel fijn en ze heeft er ook veel te zien. Herrie is ze toch gewend van thuis ;-).

De komende dagen dienen hier weer heel wat beslissingen genomen te worden. Vooral financieel. Al zal alles pas in april achter de rug zijn en tot dan gaan we gewoon door met leven.

Verder gaan we in februari met de kleine kinderen naar Parijs. Ik heb al redelijk wat voorbereiding gedaan. Besloten om restaurants en winkels links te laten liggen bijvoorbeeld, maar zeker wel met hen een paar niet te missen typische Parijse dingen te doen. Een lichte schrik heb ik voor de metro. Ik heb in mijn leven nog maar een paar keer de metro genomen en de laatste keer is ondertussen meer dan tien jaar geleden, maar mijn oudste zegt dat dat zoooo gemakkelijk is. Oké. Dat zal dan wel slim komen. We gaan twee kleine buggy's meenemen hebben we besloten in plaats van de Stokke. Dat zal handiger zijn. Wie nog tips heeft...altijd welkom! Het is voor ons namelijk de eerste keer dat we met hen een grootstad gaan bezoeken. De enige grote stad met hen was Brussel een paar jaar geleden al.
We gaan ook logeren op een goedkoop adresje (ontdekt via een andere blog). Dat spaart wat centjes.

Van onze Mats trek ik het laatste jaar niet zoveel foto's meer. Dat is omdat hij eigenlijk niet zo graag op de foto gaat. Het is zo moeilijk om dat manneke te kieken. Maar het is een wijs baasje die heel goed kan praten en een grote deugniet is en vooral een klimmer. Geen enkele van mijn andere kinderen kon zo goed klimmen als hij.

Zo. En dan ga ik maar weer over naar de orde van de dag. Alhoewel het nooit te laat is om eens niets te doen. Misschien moet ik gewoon nog eens lekker twee uur profiteren van mijn vrije tijd.
Vanavond weer een oudercontact ook.

Fijne dag nog.