Overvolle dagen: deel 234

1,3 kilo erbij. Dat was het resultaat bij de diëtiste. Sinds mijn dagen overvol zijn heb ik ook amper de tijd om mijn voeding wat in de gaten te houden. Ook moet ik opnieuw wat meer gaan bewegen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Er is hier thuis dan ook altijd een hoop te doen.

Toch probeer ik het. Om niet te snoepen, veel te drinken en mijn maaltijden gezond te houden. Met wisselend succes. In juni heb ik opnieuw een afspraak. Dan moet alles er weer af zijn. Ik mag niet klagen. Tien keer ging het goed en nu de elfde keer niet. Daarom heb ik ook mijn afspraken nodig. Om opnieuw een goede nieuwe start te maken. Hoewel dat bewegen nog niet goed lukt. Elke dag een half uur vrij maken om te bewegen blijft moeilijk.

Ik heb dan ook mijn handen vol met de kindjes. Ook Vic is nu veel meer wakker en wil een beetje bezig gehouden worden :-). Hij groeit als kool.
We proberen ook elk weekend naar de camping te gaan voor 1 dag want op zaterdag hebben ons kinderen bijna altijd wat te doen.
Afgelopen weekend was fris in Zeeland en heb ik enkel de badkamer ginds gekuist. Maar het is toch weer eens gebeurd. Het blijft een fijne plaats.

 Ook doe ik ook andere zaken. Ik verkoop nog steeds gerief en zit meer op mijn mobiele telefoon dan ik verwacht had. Van een verslaving durf ik niet te spreken, maar ik moet het zeker minderen. Ik heb er al bijna 1000 foto's mee getrokken. Dat is toch niet meer normaal of wel soms? Ik verkoop nu ook via mijn telefoon :-(. Niet erg veel  en alleen in mijn eigen regio/ stad nu. Dat is makkelijker.

Maar mijn dagen zijn te vol.
Camping, school, schoolfeest, zwemlessen, tekenles, kinderen die al eens ziek worden, ....
Ik moet het jullie niet vertellen zeker...
Ik zoek weer naar een zeker evenwicht zodat het draaglijker wordt en alles een beetje vlotter verloopt hier thuis. Tegenwoordig ben ik al blij dat ze schone onderbroeken hebben elke dag en er eten op tafel komt. Liefst dan nog gezond :-).

Trekt onze Thijs op zijne papa. Links de papa, rechts onze Thijs. Ik vind alvast van wel.

 

Gisteren maakte ik nog eens Hete Bliksem. Daar was er het weer voor. Yammie. Maar wat een werk! Vandaag toch maar weer gewoon spaghetti.

 Verder probeer ik ook nog steeds te consuminderen of minder te consumeren. Ook met wisselend resultaat. Ik verkoop spullen en het lukt me ook al wekenlang om amper nog nieuwe dingen te kopen al kocht ik gisteren wel een heel mooi borstvoedingsjurkje voor 3 euro via Facebook. 

Is onze Vic niet het schattigste manneke van de hele wereld? En ons Fee vindt hele dagen naar school gaan best zwaar dus deze middag mocht/moest ze rusten in de zetel. Er was geen land meer te bezeilen met haar. Wenen, wenen, wenen.  Hopelijk gaat het straks wat beter.

 

En zo gaan de dagen dus voorbij. De kinderen, de was, het huis, ....en veel achter alles aan lopen.

Vorige week ben ik ze zelfs eens vergeten naar de muziekschool te brengen. Ik was zo bezig met de was en zij waren aan 't spelen en plots realiseerde ik me dat er iets niet klopte. Gewoonweg vergeten!

 

Het gaat vast weer beteren...

Ik moet me wat herpakken.

 

Geniet nog van het komende mooie weer. Ik ga dat echt ook proberen.

 

Liefs, Sandra