GEKWEK

Toen ik de onlangs in Aalst  was beloofde ik M. dat we voor haar verjaardag in het Pop Up Restaurant van Fee en Jonas zouden gaan eten van zodra het open ging. (foto van VTM) Het restaurant ging zaterdag open en wij maakten vandaag een afspraak. En zo kwam het dat ik ondanks de ziekenboeg thuis alweer naar Aalst reed om eerst af te spreken bij M. thuis en daarna reden we door de letterlijke gure weer en krachtige wind naar de Grote Markt waar M. heel dichtbij woont. De inrichting van het restaurant is mooi. Heel mooi. In de inkom hangt een boomstam met haken in waar je jas kwijt kan. Ik was verkocht. Ook de naam vond ik goed, maar ontsnapt me nu even. (foto van VTM) Hun keuken is gebaseerd op de natuurlijke keuken. Hier vind je daar meer info over. Het aperitief was lekker. Gewoon aperitief van het huis voor mij. Dat kies ik altijd en overal. Ik laat me verrassen. We kwamen er aan om 12.15 uur. Helaas was het voorgerecht nog steeds niet opgediend rond 13.15...

De krokodillen vliegen ons om de oren. Een jas, broeken, truien, kleedjes, ...allen met de krokodillen. De kinderen zijn er zot van. Hier kon je het jasje al zien voor Mats. Geen wonder dus toen Mats zijn allereerste drol op de pot deed hij heel verbaasd uitriep: 'Een krokodil !' Nochtans was de drol niet groen :-). Maar het 'ding' had precies wel een staart en dergelijke :p. Terloops even kwekken dat het met die zindelijkheidstraining prima gaat. Mats doet (meestal)alles op het potje. Hij zal dus in april gewoon naar de eerste kleuterklas kunnen. Gisteren hebben we ook nog eens zelf zijn haartjes geknipt en hij ziet er nu weer veel netter uit. Mats zijn haren knippen doen we zelf en moeten we met vier 'man' doen. Hij schreeuwt nl moord en brand en zweet zich te pletter. Het is een helse opdracht. Net als een schone foto van hem trekken. Hij is niet echt zot van op de foto staan. Wie een boek wil 'winnen' kan altijd eens gaan piepen o...

Nog een paar weken en onze dochter van 18 vertrekt op uitwisselingsproject naar Griekenland. Dat is spannend en ik gun het haar heel erg. Zo een ervaring! Toch pink ik tranen weg bij de crash met het vliegtuig in de Franse Alpen. Het leven. Soms zo wreed, soms zo schoon, soms gewoontjes, soms spannend, ... Elke dag een nieuwe dag die alle kanten op kan. Deze peuter is al achttien dus ondertussen ;-). Ze leert nu autorijden. Deze week ben ik een andere auto gaan ophalen. Een Opel Corsa van vijftien jaar oud :-). Schoon bakje vind ik en als nummerplaat heeft die geen gepersonaliseerde. Alhoewel. Wat een toeval dat er KAS op staat. Dat is de naam die we aan Fee wilden geven moest ze een jongetje zijn geweest. Tien maanden later komt de nummerplaat toe met KAS op. Moet ik er daar een teken in zien of is het gewoon heel erg toeval. Deze week aan de schoolpoort had ik ongelooflijk veel medelijden met een grootmoeder die het wat moeilijk had met haar twee kleinkinderen die maar...

 Opgeruimd zo heet het boek van Marie Kondo dat ik momenteel aan het lezen ben. Wij zuchten hier vaak dat het echt een hopeloze zaak is. Je ruimt op en na een half uur ligt het weer overhoop. Mijn kinderen doen niets liever dan tussen de boeken neuzen wanneer ik ze net weer heel schoon in mijn kast gezet heb of om de speelgoedzak nog eens leeg te kiepen nadat ik er net alles weer in gegooid heb of om tot vier maal toe een puzzel uit te halen waarvan IK dan de stukken snel, snel mag bijeen rapen voor er één verdwijnt onder een mat of in een weggooizak. Opruimen vind ik niet leuk. Ik heb er geen systeem in. Af en toe ruim ik eens grondig op en ik probeer het dan binnen de perken te houden, maar ik kan er ook behoorlijk knetter van worden. Rommel kan ik verdragen, maar teveel is teveel natuurlijk. De kinderen kunnen wel zelf opruimen, maar er komt altijd ruzie van omdat de ene vindt dat hij of zij meer opruimt dan de andere of dat hij of zij het niet goed doet. Nu lees ik du...

 We hebben een boom geplant voor Fee in het Nonnenbos in onze stad. Dat speelbos is vlakbij ons huis. Ik ben van plan er nu wat vaker heen te gaan om te gaan kijken naar haar boom. ' Je kan er vlakbij picknicken en spelen natuurlijk. De geboorteboom van onze Niels staat dan weer in onze oude tuin en is al een keer verplant. We willen hem nu niet opnieuw achterlaten, maar zoeken nog naar een plek voor zijn boom. De andere kinderen hebben geen boom. Soms was ik daar gewoon niet mee bezig. Ergens vind ik dat wel jammer, maar ja. Ik heb ook niet van alle kinderen de moederkoeken meegenomen. Misschien moet ik nu toch nog een boom planten voor Thijs en Lies en Mats ook.  Het is nu lente. Alvast in huis. De kinderen zijn gek op de bloemetjes en ik moet ze intomen of ze zouden ze overladen met liters liefde water.  Momenteel lees ik veel minder tenzij de graphic novels dan van The Walking dead. Hoewel ik teleurgesteld was dat één van mijn lievelingspersonages dood ging...

 Ik ben geboren in  Dendermonde (en woonde daar ook lang), maar ik ga vaak naar Aalst. Ondertussen woon ik in Bornem en dat is nu toch een 40 minuten rijden. Aalst is ook mooi. En Aalst ligt aan het water en ik hou van steden aan het water.  En dus vertoefde ik een paar uur in Aalst samen met M. We spraken af aan één van mijn favoriete winkels Dille & Kamille. Ik kocht er een tafellaken, een nieuw vergiet, een cadeau voor een klasgenootje van Thijs, een schort, ...en ik kon een mevrouw verzekeren dat de citruspers van Dille & Kamille een héle goeie was/is.  In dit steegje vind je de winkel en webshop Pepatino waar ik een prachtig zwemshortje kocht. In datzelfde steegje gingen M. en ik bij De soeptrien eten. Een heel hip adresje waar je overheerlijke soep kunt eten uiteraard wat wij ook deden, maar je kan er naast soep ook iets anders krijgen en je kan de soep ook meenemen voor onderweg. Daar ga ik zeker nog terug wannee...

 Voor koken blijf ik tijd maken. Het is mijn liefste huishoudelijke taak die ik doe: koken. Ik heb natuurlijk geluk omdat ik geen job buitenshuis heb. Vroeger hield ik helemaal niet van koken. Toen het nog moest naast het werk, maar ik ben er de afgelopen jaren steeds meer van gaan houden. Lang heb ik enkel gekookt met de Piet boeken (en toch heb ik hem maar een twee keer bezig gezien op TV), maar nu kook ik 'anders' en vaak ook uit kookboeken. Het laatste kookboek was Libanees. Ik hoop door gevarieerd en anders te koken ons kinderen te leren veel te eten.  Van de tafel afruimen na ontbijt of warm eten hou ik helemaal niet dan weer. Al is het fantastisch om de tafel (bijna)leeg te zien en ook wanneer er eten op staat is het genieten. Maar de opkuis nadien. Daar heb ik een broertje aan dood.  Afgelopen weekend was ik met mijn oudste dochter Iris in Antwerpen waar we twee hoge scholen bezochten. De ene in het centrum waar we ook in het Centraal Station ...

 Feetje drinkt nu  water uit een beker. En ondanks het geklieder lukt het aardig. Sinds een dag of drie drinkt ze nu ook 's avonds haar fles leeg. Het duurde even, maar nu is ze gewend. Toch wordt ze 's nachts nog een paar keer wakker. Vorige nacht twee keer. En dan krijgt ze nog de borst, maar ik denk dat ze nu wel gauw zal doorslapen. Sinds twee dagen geef ik ook 's ochtends een flesje. Die drinkt ze niet uit (meestal maar een 100 ml).  Ons meidje gaat vooruit. Ik ben benieuwd wanneer ze volledig van de borst zal zijn.  Liesje is nog altijd ziek. Het is te zeggen. Ze is levendig en blij en ze tekent en zingt en danst en ze zou best naar school kunnen was het niet dat die hoest hardnekkig blijkt. Een hele week thuis dus, maar ik hoop toch echt dat ze volgende week weer naar school kan. Nu neem ik haar overal mee naartoe zoals op onderstaande foto in Gent waar we aan het wachten zijn op zus die bij de tandarts is. Genieten van het zonnetje. Zoals gi...

 Heerlijk de zon. Ik kan mijn was weer buiten drogen en dat is zoveel fijner dan dat kleine rekje in het washok. Ons klein duimpje Mats test even de schoenen van zus uit. Lelijke UGG's. Ja. De dochter heeft er ook zo een paar.  Gelukkig word ik van een volle frigo op maandag/dinsdag. Eten voor de hele week. Eten is een basisbehoefte en moet goed en genoeg zijn. Daarom bekijk ik mijn koelkast elke keer weer met een zo een fijn kriebelgevoel. Het is in een groot gezin natuurlijk altijd veel. Met acht yoghurtjes spring je niet ver. Dat zijn er dus altijd een stuk of 20. En niet één paprika, maar en stuk of 10. Eén brocolli is niet genoeg. Doe maar 2 of 3. En wanneer ik zelf IJS koop doe ik meteen vijf dozen. Vandaag eten we VIS. Het hoeft niet altijd gezond te zijn. Gisteren (woensdag)aten we onder de middag eens koffiekoeken. En dat is gewoon ook eens heel plezant. De dochters bekijken ondertussen de JOEPIE en ik moet duidelijk mijn krant nog lezen. Liesje is...

Forever Queen !

 Ons Liesje voelde zich vandaag al stukken beter. Er was nog een beetje hoest , maar de koorts was weg. Dus gingen we toch maar met ons twee op schoenenjacht (altijd makkelijker dan met de hele hoop)en oké. Ik kocht ook wat leuke kleertjes. Kleine kindjes worden groot. Fijne verrassing toen die mini shop een mini ballenbad bleek te hebben. En een Latte Caramel kon ons Liesje wel smaken.  Thuis showden wij de new shoes even ( let maar niet op rommel en kruimels).  We deden er ook meteen een paar sandalen bij.  Bij thuiskomst lag er ook al een fantastisch pakje te wachten. Een supertof jasje van bij Springstof. Ik was blijkbaar mijn adres vergeten vermelden bij de bestelling (oeps), maar ze wist gelukkig waar naartoe te sturen :-). Daar gaat onze Mats geniet van hebben! Zo wauw. Zo Cool. De zon scheen, ik verzette veel werk, ik voelde mij zo goed, ...Het is goed, het is goed. Dus zeg ik: 'When life gives you tomatoes, make soup!' Tot slot. Wa...