Fuckers is dus het nieuwste woord !


Fuckers is dus het nieuwe woord voor ettertjes.

Wat heb ik een hekel aan het woord FUCK dat blijkbaar tot de nieuwste woordenschat behoord van kinderen en tieners en nu blijkt dit woord ook al veelvuldig gebruikt te worden door twintigers en dertigers. Blij dat ik een veertiger ben ;-).

Je kan geen krant of tijdschrift meer openslaan of een boekenwinkel binnenstappen of je wordt ermee rond je oren geslagen.

'Het ouderschap is GEEN roze wolk? Waarom hebben ze ons dat niet eerder verteld?'
'Kinderen hinderen en wie anders beweert verdient een LAP.'
Veerle Beel schreef er zelfs over afgelopen weekend!
Dat gaat zo maar door.
O. Ze zien hun kinderen doodgraag, maar zorgen er het liefste toch niet teveel voor en ze staan zo irritant in de weg. Hun leven van vroeger is verdwenen.
Dat gaat zo maar door.

Van mij ga je niet horen dat het ouderschap zaligmakend is. Zeker niet, maar net als verliefd worden, een huis kopen, puberen, je grenzen verleggen, een relatie die stuk gaat horen kinderen gewoon bij het leven.
Met kinderen erbij wordt het leven inderdaad niet gemakkelijker als je het liefste je oude leven wil behouden.
Op voorhand weet je toch dat je serieus gaat moeten inleveren. Nachtrust, leestijd en etenstijd worden nooit meer zoals voorheen.
Ik snak ook elke week naar nog eens langer slapen dan zes-zeven uur.

Wie heeft ooit beweerd dat het allemaal superleuk ging zijn?
Tegen mij heeft dit alleszins nooit iemand beweerd al las ik wel gretig alle mamaboekjes en nog steeds trouwens.

Voor ik mijn eerste kind kreeg had ik genoeg vriendinnen die me zegden dat ze nooit meer een kind zouden willen hadden ze het op voorhand geweten en ook collega's hoorde ik vaak steen en been klagen. Dat was dus einde jaren negentig.

Ik heb het dus geweten en werd toch vroeg zwanger en kreeg een kind en ik geef toe dat ik het WEL leuk vond. Ik vond bijna alles leuk waardoor er al snel nog een kind kwam. Twee bleek moeilijker, maar moeilijk gaat ook.
Kinderen horen er bij. Bij het leven.
Ze breken inderdaad je kot af en ze kosten veel, héél veel geld. Dat is allemaal waar.

Ik kreeg er uiteindelijk tien en momenteel vind ik het ook allesbehalve plezant.
Want een moeder kan beter niet ziek worden en constant moe zijn want je moet die ettertjes in 't oog houden natuurlijk.
En mijn oudste kinderen luisterden toch veel beter dan mijn jongste kinderen. Dat is heel erg waar ook.
En ik schreeuw ook weleens tegen hen. Of soms ontsnapt mij ook een gemene vloek.

Mijn man heeft het beter geregeld.
Die vertrekt gewoon naar zijn werk voor het spitsuur en komt pas na het spitsuur weer thuis. Lekker makkelijk. Gewoon even je eten opwarmen en klaar!

Men mag al eens klagen ja over hoe zwaar het is, maar dat is het toch altijd geweest hoor. NU en vroeger.
Mijn oudste kinderen weten waar ze aan beginnen....ze zien het hier elke dag. En soms verzuchten ze oprecht: 'Kinderen zijn ZOOOOO lastig!' En dat kan ik alleen maar bevestigen.

Ik koester de buitenspeeluren, de slaapuren, de knuffelmomenten en de tijd dat ze op school zijn.
Als ze thuis zijn probeer ik ZEN te zijn en rustig te blijven wat meestal niet lukt.
Maar ik kan nog steeds lachen met de groten, vertederd zijn door een zevenjarige en simpelweg gelukkig zijn.

En voor wie nog kleine kindjes heeft. Het gegil wordt minder als ze ouder worden (alhoewel!) en ze kladden dan ook niet meer op zetels en muren en als ze 's nachts ziek zijn heb je er meestal zelf geen last meer van, maar oudere kinderen geven dan weer totaal ander soort zorgen. Zorgen die geestelijk dan weer zwaarder wegen. Verkeerde studiekeuzes, veelvuldig GSM gebruik, gekwetst worden, puberen, ....

Heb ik al gezegd dat we maandag weer een jarige hadden. Zeventien is de oudste zoon nu.
Hij is al de hele ziek, maar gelukkig hoef ik hem niet meer op de schoot te houden zoals vijftien jaar geleden.

Verder was de Spaanse les gisteren moeilijker dan anders (door mijn gemiste les van vorige week), maar leer ik altijd weer wat bij.
En vandaag had ik na vijf weken weer even tijd om naar de manicure te gaan. Dat was heel erg nodig !
Ik heb nu meer hulp in huis en dat werpt werkelijk zijn vruchten af. Het is een verschil. Zeker wel.

Tot gauw.


Reacties

  1. Wat een herkenbaar en eerlijk blog schreef je daar. Mijn jongste is net vijf en mijn oudste zestien. Het is zo waar dat kleine kinderen aandacht vragen op een heel andere manier dan grotere kinderen. Maar als ze groter zijn, worden soms ook de zorgen groter... en je zet ze ook niet zomaar meer in de hoek hé, als ze niet luisteren ;-)
    Het ouderschap is inderdaad niet altijd een roze wolk, maar ik vind dat je heel goed verwoord wat het wel is.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb er twee, zou er misschien wel meer willen. Ik wil het liefst van al zo vaak mogelijk bij hen zijn en alle zorgen op mij nemen. Ik ben hun mama en kan het best voor hen zorgen. In vakantieperiodes snak ik ook naar een minuut voor mezelf, maar ik mis hen te pletter als ze even weg zijn. Ik zou nooit met zoveel lelijke woorden over hen willen spreken. Dat verdienen ze niet!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik schrok zelfs van dat woord in de kranten. Dat men zijn kinderen werkelijk zo durft noemen!
      Af en toe zeg ik weleens. 'Onze ettertjes', maar dat is liefkozend bedoeld.
      We mogen blij zijn dat onze kinderen er zijn en ik vind al dat overdreven geklaag er over.
      Men wil een kind voor de 'leuke' dingen en ik weet niet waar ze de roze wolk die hun beloofd is vandaan halen.
      Ik heb dat alleszins nog nooit tegen iemand gezegd dat het allemaal fantastisch is en ja. Ik heb echt een paar keer een zeer roze wolk meegemaakt na de geboorte. Lucky me :-).
      Maar ik heb ook altijd weinig verwachtingen gehad. Nog steeds eigenlijk.

      Verwijderen
  3. Ik heb 2 kindjes, en het is inderdaad niet altijd peis en vree, maar ik herken mij absoluut NIET in het verhaal van Siska... Ik schrik ervan dat zoveel mensen dit blijkbaar wel een normale reactie op kinderen lijken te vinden... Natuurlijk, in de grote vakantie kan ik ook wel eens blij zijn als ik een uurtje 'kindervrij' ben, maar tegelijk mis ik ze ook. Ik heb een goede band met mijn kinderen, en ik geniet ook enorm van de tijd die ik met hen mag doorbrengen. Dit zou ik niet willen ruilen voor de door de damesbladen (die ik niet lees) gepredikte 'me-time'....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik herken me er ook totaal niet in. In neig zelfs eerder naar 'de roze wolk'. En mijn kinderen zijn heus geen brave kindertjes die schoon op hun stoel blijven zitten :-). Ze kunnen ook heel goed brullen bijvoorbeeld. Momenteel ben ik wel moe en vandaag ben ik bij de dokter langs geweest voor een bloedonderzoek. Wanneer ik moe ben gaat het ook allemaal wat minder vlot en heb ik minder geduld met hen.
      Tijd voor mezelf heb ik soms wanneer ze op school zijn :-).
      Maar mijn kinderen zijn voor de rest bijna altijd bij mij. Ze gaan nooit naar de opvang (behalve Fee af en toe), weinig bij de grootouders of anderen, gaan zelden uit logeren, enzovoorts.
      Dit is zo een korte periode in een mensenleven...Dat kan ik ook niet uit handen geven.
      Jammer dat het ouderschap zo in een daglicht gezet wordt. Het is niet dat je niet eens mag klagen of je kind niet eens irritant mag vinden en vermoeiend kan het zijn.
      Maar vele ouders nemen zoveel hooi op hun vork. Ik word al moe wanneer ze het aan het vertellen zijn.

      Verwijderen
  4. Ik vind het ook een erg vervelend woord. De laatste tijd lijkt de balans door te slaan naar negatief als het om kinderen gaat.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat ben ik met je eens. Het is weleens leuk om hilarische verhalen te lezen, maar ik kan me niet voorstellen dat alle dagen zo zijn. Ik heb ook mijn 'lastige' dagen, maar het grootste deel van den tijd vind ik kinderen toch absoluut geweldig, eerlijk, energiek, .... En ik zou het zeker opnieuw doen...Kinderen krijgen :-).
      Ik vind ook dat sommigen gewoon niet aan kinderen hadden moeten beginnen.

      Verwijderen
  5. Een prachtige dochter van 13 hier. Niet meer en niet minder. Zij geeft nu al aan dat ze later geen kinderen wil. Ze vindt ze lastig en vervelend :) Op de vraag wat ze dan van zichzelf vindt, als kind zijnde, antwoord ze vaak, ik ben geweldig. Heerlijk om 13 te zijn en dat gewoonweg te vinden en te zeggen.

    Nee, roze wolk heb ik niet gekend. Ik ben blij met dochter en ons mini gezin.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi dat ze dat van zichzelf zegt want vele pubers zijn toch ook heel onzeker.

      En fijn dat je gewoon gelukkig en tevreden bent.

      Verwijderen
  6. Wat een lelijk woord! Ik wist niet dat dit het nieuwste was, onze kinderen vielen ook uit de lucht en dat vind ik niet erg.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fuckers wordt gebruikt door 'moeders', maar het andere FXXX. Komaan. Hebben jouw kinderen dat nog nooit gezegd ;-)? Hier zelfs vandaag nog. Waarop ik alweer hevig protesteerde. Het floept eruit en dan zeggen ze wel: 'Sorry, sorry!', maar 't is toch maar weer eens gezegd.

      Verwijderen
    2. Misschien dat het regiogebonden is ofzo want ons mannen gebruiken dat woord niet, en het is nu niet zo dat er nooit een lelijk woord uit hun mond floept😉

      Verwijderen
    3. Misschien wel. Dat weet ik eigenlijk niet. Hier komt dat zo vaak naar boven dat toen onze vijfjarige dat ging gebruiken bij de buurmeisjes ik ze verbood nog met hen samen te spelen zolang ze haar 'taal' niet aanpaste. En met resultaat. Ze zegt dat nu zelf: 'Ik mag geen lelijke woorden gebruiken.' Hahaha. Maar toch ook maar goed toch. XXXX is een vreselijk woord. Vandaag heb ik ook gevloekt , maar in andere woorden en meteen er achteraan gegooid: 'Sorry. Dat had ik niet mogen zeggen.'

      Verwijderen
  7. In film wordt het toch ook te pas en te on pas gebruikt. Een vreselijk woord helemaal als het uit de mond van kinderen komt.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)