Iets teveel van alles, maar wel lekker mooie dagen.

Wat een heerlijke mooie dagen hebben we al achter de rug. Een klein beetje meer zon maakt al een heel verschil. Zelf heb ik er helaas nog niet veel van genoten. Teveel werk spijtig genoeg.
Eén keer zat ik in de zon te lezen tot er weer andere dingen moesten gedaan worden.
 
De voorbije dagen werd er veel buiten gespeeld waar ze dan weer erg moe van werden en het zomeruur werd niet zo goed onthaald. Al drie dagen raken ze maar moeilijk uit hun bed.
Het fijne aan het mooie weer vind ik ook dat ik de kindjes niet zoveel moet aantrekken :-). Geen gezoek aldoor naar mutsen of sjaals.
 
We gingen op bezoek bij mijn ouders (waar Fee kleine taartjes krijgt: zie foto) en ook bracht ik mijn oma een bezoekje in het rusthuis. Ze is daar op een mooie plaats met zicht op het groen van de tuin. Dat had ze in haar huisje niet.  Ik ben blij dat ik haar nog eens gezien heb. Nu mijn andere grootouders nog bezoeken. Het valt niet mee om tussen al het school, de hobby's, het huishouden en allerlei afspraken en eetfestijnen een gaatje te vinden. Ook vandaag zou ik liever mijn was doen, maar diende er een hoop administratie afgehandeld te worden. Ook moeten er jongens naar de kapper, maar ik zou niet weten wanneer.
Kinderen gaan naar feestjes tussendoor (zoals vandaag).
Volgende week heb ik zelf weer een jarige zoon.
 
Toch wou ik per se even een blog tikken. Want mijn blog is ook min of meer een soort dagboek.

 Met mijn nieuwe telefoon maakte ik al over de 500 foto's. Amai. Voornamelijk van Vic, Fee en de andere bloedjes.

Vic was gisteren drie maanden oud. Drie ! Zo lang is het al geleden dat ik opnieuw moeder werd. Hij lacht nu veel en speelt graag. Alleen dat hij overal mee naartoe moet is niet altijd zo fijn. Niet voor hem en niet voor mij. Maar hij krijgt nog altijd borstvoeding dus het zal nog een paar maanden op deze manier doorgaan. Soms is hij er wat 'lastig' van. Zomaar even een koffie gaan drinken lukt vaker niet dan wel (zoals vandaag). Ik had er zin in, maar de zoon niet :-) dus gingen we maar weer naar huis.



Maar 's avonds gaat hij nu vroeger naar zijn bedje. De laatste voeding doe ik tussen 7 en half 9 ongeveer en dan leg ik hem in zijn bedje. Hij is dan wel een goede slaper. Overdag helemaal niet zo.  Zo vind ik hem dan wanneer ik zelf ga slapen.
's Nachts eet hij dan meestal 1 keer en dan 's morgens in bed nog een keer. Nadien blijft hij bij mij in bed. Van zodra ik dan het bed uit ben wordt hij ook wakker. Dat voelt hij heel goed. Soms word ik wakker en ligt hij met een handje op mij. Erg schattig.
 
Deze week ben ik ook veel rijouder. Met plezier trouwens, maar het breekt mijn dag erg. Zo heb ik aan mijn ochtend vandaag (woensdag) eigenlijk niets gehad.
Ik heb het gevoel overal achteraan te hollen. Alles gebeurd met vertraging en te laat. Zeker deze week. Ik ploeter met andere woorden maar een beetje door.
Vaak heb ik het gevoel dat IEDEREEN wat van me wil. Zowel groten als kleintjes.
Dat is mijn keuze natuurlijk om zoveel kinderen te hebben :-) en ik ben dat wel gewoon, maar soms is het toch iets TE veel van alles.
 
Ook van de was word ik dezer dagen horendol. Het lijkt echt of die maar aangroeit hoewel ik gisteren een machine of vijf gedraaid heb. 
 
Maar goed. Morgen hoop ik op meer ME time want vandaag zit dat er niet in.
Nog twee dagen school en dan begint ook de Paasvakantie die twee weken duurt.
 
Hoe komen jullie tot rust?
Ik voel me wat onrustig de afgelopen dagen en lijk er geen minuut van te hebben. Lezen lukt niet goed omdat er teveel in mijn hoofd zit en alles gaat met vertraging.
Ik ben al gewoon blij dat ze iedere dag op school geraken met propere kleren en dat er eten is.
 
Diepe zucht.  

Reacties

  1. Dat is een hele goede vraag ... ik heb het ook heel erg moeilijk om rust in mijn hoofd/lijf te vinden : elke dag start ik weer met het voornemen om tijd voor mezelf te nemen en elke keer komen er weer zaken tussen die te dringend zijn . Dat gevoel van iedereen moet iets van mij , heb ik heel sterk en verdraag ik vaak niet goed . Zo is er één van mijn beste vriendinnen die al de derde keer met mij probeert af te spreken en telkens komt er iets tussen bij mij . Ik voel me er wel rot over , maar als ik dan verder denk , wil ik liever niet afspreken nu en eens een namiddagje alleen doorbrengen in alle rust , zo erg is het hier... ;-) Ik vind wel het gemakkelijkste rust buitenshuis . Thuis wordt ik te vaak geconfronteerd met zaken die nog moeten gebeuren . De beelden zijn erg herkenbaar ! Papa in de zetel met de vermoeide kindjes , de grote zus met de jongste telg , genieten van het zonnetje , ... leuk !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Misschien klinkt het simpel, maar voor mij werkt het in een drukke periode, waarin je minder kunt hebben: ademhalingsoefeningen! Gewoon van internet en even een paar minuutjes de rust opzoeken! Hoop dat je snel weer wat meer rust krijgt, denk goed aan jezelf! En wees trots op wat je doet!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Af en toe toch een moment voor jezelf inbouwen. Heel moeilijk in een groot gezin.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)