Veel kinderen= onnatuurlijk?

Eerst even een korte update. Vrijdag de hele dag in het ziekenhuis verbleven met ons Liesje. Zij moest allerhande tests ondergaan om bepaalde dingen uit te sluiten en omdat ze zo klein is. Sterk tegen mijn eigen zin: al die testen. Dat wist de KA ook wel, maar hij liet me de tijd en ik mocht zelf beslissen of ik het liet doen of niet. Nadat onze kleine meid wekenlang slappe stoelgang had en niets leek te helpen besloot ik dan toch maar die testen te laten doorgaan. En dat was dus vrijdag en volgende week donderdag nog een dagje en dan zijn we er vanaf. Allemaal niet zo leuk, maar het moederschap is dan ook in mijn ogen geen rozengeur en manenschijn. Het is zoals het leven zelf eigenlijk. Er zijn goede mooie momenten en dagen, maar ook verdrietige en moeilijke dagen. Dat is voor mij geen reden om geen of één kind maar te krijgen want in het leven kom je ook andere dingen tegen. Kinderen horen in mijn ogen bij het leven.

In Knack stond deze week een artikeltje overgenomen van het blad Science.
Dat biologen niet begrijpen waarom vrouwen vandaag zo weinig kinderen krijgen.
En omdat ik dat zelf niet echt goed begrijp (net zoals er heel veel mensen zijn die mijn grote kinderwens niet kunnen begrijpen en ik vaak te horen krijg: wat doe ik mezelf toch aan en waarom toch? Om er God maar niet bij te betrekken :-)) besloot ik ook dit artikel eens te lezen en nu ook een beetje te delen.

De leeftijd van de vrouw die een eerste kind kreeg ging omhoog in de Middeleeuwen. Toen kregen tienermeisjes die pas gebloed hadden snel kinderen. Niet dat ik dat zo positief vind, maar dat was dan ook een totaal andere tijd. Door grote sterfte toen onder de bevolking (door de pest stierf één derde van de Europese bevolking)kwam er veel land vrij, maar waren er weinig mensen om die te bewerken. Vrouwen werden toen ingezet en daardoor kregen ze later kinderen. En als de leeftijd opschuift komen er ook minder kinderen. Wie vroeg begint krijgt meer kinderen. Logisch in een tijd waar er geen voorbehoedsmiddelen voorhanden waren.
NU onderdrukken de vrouwen hun kinderwens door de economische crisis. Ze wachten op betere tijden. Je zou kunnen zeggen dat ze bang zijn dat ze hun kinderen niet allemaal een brommer kunnen geven op hun zestiende of een eigen laptop in plaats van een dak boven hun hoofd, voeding om te voeden en kledij om te kleden.

Biologen worden nu geconfronteerd met de ultieme biologische paradox. In omstandigheden waarin het voor de mensen perfect mogelijk is om een groot aantal kinderen te kunnen krijgen en groot te brengen, gebeurt dat net NIET. In welvarende regio's zijn we perfect in staat om probleemloos tien kinderen groot te brengen: gezond gevoed en met geschikt onderwijs, de juiste kledij, de beste kansen, ...maar we komen niet verder dan één of twee per vrouw. Wat men aangeeft is : de overbevolking natuurlijk en de druk op volgende generaties verminderen. In mijn ogen gaat dit voor zeker meer dan de helft van de mensen niet OP. Als dit werkelijk zo zou zijn zouden ze ook op andere vlakken zich moeten aanpassen , maar dat doen ze niet. Men reist er op los, gebruikt de auto à volonté, eet overvloedig, enz... Mijn idee is het eerder een kwestie van gemakzucht. Men vindt het egoïstisch om kinderen op te wereld te zetten (ze hebben er toch niet om gevraagd?), maar niet om te roken in iemands anders bijzijn. Of kinderen kosten teveel en zoals mijn manicure zegt: Ik geef mijn geld liever uit aan mezelf (ze is eerlijk dat wel!). Maar ook dat kinderen vermoeiend zijn, lastig, enz... Je reist niet naar waar je wilt, gaat niet uit wanneer je wilt, enz... Allemaal juist. Men wil zich dus niet aanpassen voor kinderen of toch niet een groot deel van je leven. Toch duurt deze tijd ook als je veel kinderen hebt maar ongeveer één vierde van je leven (als je geluk hebt).
Mensen gedragen zich nooit onbaatzuchtig tov de toekomst. Mensen zijn vooral met zichzelf bezig.
Daarom is het ook zo raar dat men zo weinig kinderen krijgt.

Er zijn ook enorm veel vrouwen die tegenwoordig beslissen om geen moeder te worden. Onbiologischer kun je niet zijn volgend biologen.
Nu is het zo dat het nastreven van de status (kinderen hinderen succesvol werken)ten koste gaat van de biologische drijfveren om genen aan de volgende generaties door te geven.

Kortom: minder kinderen krijgen blijft een raadsel in deze tijd.
Zelf heb ik altijd gevonden dat het net de beste tijd was om kinderen te krijgen. Minder kindersterfte, goed onderwijs, goede voeding, kledij zomaar te kopen in de winkel, minder oorlog, goede gezondheidszorg, enz...

Mijn eigen grote gezin vind ik dan ook absoluut niet abnormaal. Integendeel. Voor mij is het de normaalste zaak.

En omdat we het hier zo goed hebben in dit land heb ik ook nog een heel pak steunkindjes. Zes om precies te zijn :-). In een minder makkelijk deel van de wereld waar het moeilijker is voor deze kinderen steun ik bijna evenveel kinderen als ik zelf heb zodat ook zij goed onderwijs genieten, een dak boven hun hoofd hebben en voedsel en kledij.