Dag per dag

 

Na mijn blog van gisteren denken sommigen misschien nu dat ik hele dagen in de zetel lig en werkelijk niets meer onderneem of wil ondernemen.

Maar dat klopt niet helemaal.

Ik ben bij momenten nog steeds erg actief.

Zo deed ik (natuurlijk)alweer een hoop was, ging met een zoon naar de logo, liet mijn gsm repareren (wat ik best jammer vind, maar het moest), brak alvast één van de twee kerstbomen af (de andere mag nog wat schitteren op deze grijze dagen), deed de nodige administratie zodat we weer een dag verder kunnen, zorgde gisteren dat er drie Driekoningen konden gaan zingen enzovoorts.

 

En ik maak nog plannen voor de komende maanden.

Ze gaan uiteraard weer op zwemles.

Ik ga dus weg met die Bongo bon, maar ik geraak er moeilijk uit waar naartoe dus ik heb nog niets gereserveerd.

En ik moet een afspraak maken met de tandarts voor mezelf, maar ik krijg de tandarts niet te pakken.

En ik ga binnenkort naar de vaatspecialist.

 

Voor de rest plan ik niet te veel. Ik ben blij dat ik niet zoals zovele ouders alvast de zomervakantie ga moeten plannen met opvang en vakantiekampen. Die tijd ligt achter mij (gelukkig). Ons kinderen gaan gewoon eens even weg met de jeugdbeweging en voor de rest trek ik er een hele zomer mee naar Zeeland. Een hele zomer? Ja dus. Dat is de planning. Ik ga daar natuurlijk niet hele dagen vertoeven. In de buurt ginds zijn ook veel dingen te doen en het strand is vlakbij.

Door naar de camping te gaan hoef ik maar één keer kledij mee te sleuren. Dan mag het in de caravan blijven liggen. Ik ben het inpakken voor de hele bende spuugzat. Ik heb dit veel te lang gedaan.

Ik ben daar moe van geworden.

 

Genieten van kleine dingen wil ik en niet van grootse.