Erfstukken, opkrabbelen, cadeautjes en fa(k)cebook.

In de Paasvakantie overleed mijn oma. Zij werd bijna 91 jaar.
Precies een week ervoor was ik haar nog gaan bezoeken in het rusthuis waar ze sinds drie maanden verbleef in een mooie kamer met zicht op een tuin die ze nooit gehad had.
Ze was helder en reageerde op onze Vic die voortdurend aan het lachen was. Ze merkte op dat hij zo aan het lachen was en at een appelsien.
Een week later is ze dan plots gestorven na haar middageten.
Toch nog een beetje onverwacht eigenlijk.

Ik vertelde al dat ik wat kledij en spullen van haar overgenomen had en dat toen een beetje 'raar' aanvoelde. Haar huis wilde men beetje bij beetje leegmaken, maar er was geen haast.
Die is er nu nog niet, maar toch een beetje meer.
Zo namen we wat meubeltjes mee en kreeg ik een mooie ring die ik nu elke dag draag. Ik vind hem oprecht heel mooi al zeggen de kinderen dat hij 'speciaal' is. Dat is hij zeker voor mij.

Omdat wij naar Zwitserland op vakantie gingen kon ik niet op de uitvaart zijn en dus ging ik gisteren oma (en opa) nog een bezoek brengen op het kerkhof. Eens kijken waar ze liggen. Ons kinderen hadden meteen 101 vragen. Die waren nog nooit op een kerkhof geweest en dat was blijkbaar indrukwekkend. Ik hou niet van begraafplaatsen en zal er waarschijnlijk niet vaak naar terug keren.

Na de vakantie ben ik dus redelijk vermoeid. Vandaag heb ik proberen uitslapen (tot half 10), maar onze Vic is nu meer wakker 's nachts. Hij sliep altijd heel goed 's nachts tot we dus op vakantie gingen. Hij wil meer drinken. Vic is nu bijna vier maanden en groeien doet hij goed. Zijn gewicht blijft wat gelijk, maar dat is normaal bij borstvoeding op die leeftijd. Ik blijf het alleszins geven tot hij zes maanden is. Dan komen er groentjes bij. Hij blijft een vrolijk manneke dat veel lacht.
Hieronder Vic bij mijn mama.

Vandaag is het zondag een prachtige dag. De planning was om naar de camping in Zeeland te gaan want we zijn daar nog steeds niet gaan opkuisen, maar achteraf bekeken zou dit weer een inspanning zijn terwijl er hier thuis nog zoveel te doen is.
Het moet gebeuren, maar het is nu niet het juiste moment.
Er ligt nog steeds was van de vakantie. Daar ben ik nu mee bezig. Alles moet opnieuw in de kasten enzovoorts. Vandaag kan ik alvast lekker buiten drogen dus ik kan er vaart achter zetten.
 De woonkamer en keuken zijn een klein rommeltje. Al heb ik wel al opgekuist. Altijd fijn wanneer een rek weer meer op orde ligt.
 
Na de vakantie lag er ook een mooi nieuw boek op me te wachten. Heerlijk boek om in te kijken!!
The Selby is in your place heet het. Met foto's van ietwat rommelige interieurs, tuinen, enzovoorts. Het hoeft niet perfect te zijn. Niet perfect is ook heel mooi.
 Ook mijn Zwarte Beertjes verzameling groeit aan. Soms komt dat dan toe als een echt cadeautje. Zoals in onderstaande mooie doos met supermooi papiertje. Ik heb de meneer extra bedankt voor het mooie pakje. Ik genoot ook enorm van de boekjes uitpakken en installeren op mijn kast. Voorlopig krijg ik ze nog beneden, maar een deel zal naar boven moeten verhuizen vrees ik.
 Onze Niels met zijn broer Vic. Familie vond ik altijd al heel belangrijk, maar nu ik ouder word begin ik er steeds meer belang aan te hechten. Familie, de banden met elkaar, ...
Volgende week ga ik mijn andere grootouders langs mijn vader zijn kant bezoeken. Ook zij zijn bijna 90.
 Ook van mijn boeketjes word ik nog altijd heel blij. Dit keer een boeket voor echte koninginnen wat één van de (oudere) kinderen deed ontvallen dat ik dan ook een ECHTE ben. O. Zo lief!
Ik las het kaartje erbij luidop voor iedereen toen we het boeket uitpakten. Dat vind ik zo een mooi moment.
 
Vandaag doe ik dus de was (dat is niets nieuws)en de opruim en hoop zo een goed gevoel te krijgen. Een opgelucht gevoel. De kinderen gaan alvast naar de jeugdbeweging en één gaat bij een vriendje spelen. Het zal hier leeg en rustig zijn deze middag :-).
 
Want gisteren was best nog 'druk' met de zwemlessen en tekenlessen die weer begonnen. Met een dochter die naar een galabal ging en daarvoor nog naar de kapper ging en een kleedje (lastminute) nodig had en schoenen want een hakje had ze niet. Ik moest me dus weer inspannen, maar met plezier hoor voor haar.
Met een andere dochter ging ik naar de manicure (voor ons beiden: het was een cadeautje voor haar). Ook Feetje haar nageltjes werden (gratis)gedaan. Het was een dochtermoment haha.
Ja. We hebben best genoten.
 
Zo. Ik ga nu maar weer verder doen.
Volgende week ga ik wat bezoekjes brengen hier en daar. Zo wil ik ook contact blijven behouden met de mevrouw die me in Zwitserland mee nam op stap. Zij woont hier namelijk maar een stad verder.
 
O. En ik zit weer op Facebook na jaren afwezigheid. Ben ik er vijf of zes jaar weg. Ik weet het niet meer. Ik denk dat Liesje pas geboren was toen ik er mee stopte toen en die is nu al zes dus. Of was het na de geboorte van Mats bijna vijf jaar geleden. Ik weet het niet meer.
Ik wou er terug op voor contact met vooral de moeders van het school.
De eerste dag kreeg ik meteen al een hoop verzoeken. Ik deed er zelf geen. Of ik iedereen accepteer weet ik nog niet want mijn gevoel is dubbel. Ik wil de personen eigenlijk echt kennen en al fysiek ontmoet hebben. Dat wil ik als leidraad houden. Wees dus aub niet beledigd als ik U niet accepteer of spreek eens af met mij ;-).
Al zal ik sommigen die me al vele jaren volgen op mijn blog wel toelaten.
 
Ik wil ook liever geen spoken uit het verleden accepteren. Mijn gevoel moet goed zijn. Dat ga ik proberen....
 
Fijne zondag nog voor jullie allen.

Reacties

  1. Fijne zondag troost een opgeruimd huis met een groot gezin is haast onmogelijk.....kan ikzelf van meespreken.Leuk dat jullie zo n fijne vakantiewerk hebben gehad lekkere gezonde lucht .Je zoontje gaat snel kwa borstvoeding kan hij een spurtje hebben hè maar dat ken je zekers zelf ook wel hè.Geniet van je zondag en fijn dat je hebt kunnen genieten van nagels doen enz.Een mooie ring waar waarschijnlijk veel herinnering in vast zit koesteren maar.groetjes Marina .ps misschien wel terug leuk je fb is bij mij een vorm van iets of iemand buitenhuis te hebben want kom zelf niet zoveel uit huis en zo toch wat contacten hè.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuke boekenkast die je daar hebt:). Wat betreft facebook : ook hier enkel mensen die ik irl ken, of op zijn minst al ontmoet heb. Ik ken niet iedereen door en door. Ik vind fb handig voor verkoopgroepen en ruilgroepen. Dat zal jou vast ook wel aanspreken en er zal wel een groep 'te koop en gratis' in jouw buurt zijn hoor. Ik krijg er stekelhaar van te weten dat onze kinderen een hoop 'vrienden' hebben die ze helemaal niet kennen! En demonen zullen er altijd zijn, vandaar dat ik toch wel oppas met wat ik erop zwier. Alles gaat rond en komt terecht bij iemand waarvan ik het niet wil!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hier ook een gesloten fb hoor, hoe meer mensen je toelaat hoe minder persoonlijke dingen je erop kwijt kan vind ik. En je hebt gelijk, het lijkt wel of ik je al jaren ken door het volgen van de blog maar jij kent mij niet ;) ps een hele leuke foto met de 2 jongens

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een mooie ring! Fijn dat je genoten hebt van de mama - dochter tijd met de nageltjes :-) En dat huis geraakt wel weer opgeruimd. Wellicht niemand die er last van heeft behalve jij ;-) Niet te veel hooi op je vork willen nemen en af en toe even een rustmomentje inlassen. An

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Toch je oma...dus gecondoleerd... Gek is dat dat je dan zelf voortleeft al is het dan met herinneringen.
    aan haar. Goede dagen zo met al je geliefden om je heen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je doet met FB wat je zelf wil hé, ik check normaal 1x/dag. Het is handig als je naar iets op zoek bent, iets wil verkopen, om een evenement aan te maken als je bvb een homeparty houdt thuis en ook om berichten te sturen (messenger). Leuk dat je er weer op zit, je naam passeerde als "iemand die je misschien kent", toeval of niet ? Maar toeval bestaat niet want da's God's manier om anoniem te blijven ...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bij mij ging het ook zo! 'Vrienden die je misschien kent' en dan ons Sandraatje!

      Verwijderen
    2. Hihihi. Jullie zijn lief. Dat weet ik wel! Xxx

      Verwijderen
    3. En Facebook is slim ;-). X

      Verwijderen
  7. Mijn deelneming bij het overlijden van je oma, Sandra.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nog gecondoleerd met het verlies van oma, mooie leeftijd heeft ze gehaald. De ring is een mooie herinnering aan je oma.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Fb, een haat-liefde verhouding wat mij betreft. Gecondoleerd met het verlies van je oma.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Spijtig te lezen dat je oma overleden is. 91 jaar is een mooie leeftijd. Maar toch is het niet leuk. Sterkte. Haar ring is een mooie herinnering.


    Wat FB betreft - ik heb altijd maar mensen als mijn vriend toegelaten als ik zij echt ken of echt ontmoet heb. Met een paar uitzondering mensen met wie ik veel contact heb online.
    Ik doe ook af en toe de grote kuis...

    Mijn mama gaat op FB zeer verstandig tewerk - alle vrienden horen in een categorie (vrienden, kennissen enzo) en als zij iets post is het meestal voor zeer dichte vrienden zichtbaar en gewoon kennissen zien haar posts niet.

    En als je wat prive wilt blijven kijk ook je instellingen na - dat vrienden van vrienden je reacties niet zien enzovoort.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)