Dag 13 van de 65: vakantievoorstress(eh: pret bedoel ik)

Deze foto is al wat ouder want ondertussen zijn zijn haartjes heerlijk kort.
Mats is een erg goedlachs fijn manneke en zo schattig, maar ook heel ondernemend en vermoeiend. Gelukkig gaat hij met veel plezier ook naar de opvang. Hij heeft het daar reuze naar zijn zin.

Over onze kleine Fee ben ik ondertussen wat ongerust omdat ze al een dag of vijf geen ontlasting heeft gehad. Naar de dokter gaan of niet: ik blijf maar twijfelen, maar aangezien we zaterdag vertrekken zal ik morgen toch naar de dokter gaan als ze nog steeds niet ontlast is want ze heeft er duidelijk wel last van. En dit met borstvoeding!!

Vandaag ging ik naar de manicure en ondertussen waren de jongsten bij iemand van de Lets (een toffe dame), daarna nog even naar de fotograaf omdat de jongensfoto's klaar waren en dan hup naar huis.

Ik ging voor het eerst wat inpakken. Wat heb ik daar een hekel aan. Aan inpakken en aan uitpakken ook. Toch gaan we redelijk vaak eens er tussenuit, maar moest het niet de moeite zijn zou ik er niet eens aan beginnen. Dat we voor drie weken gaan en ik het ginds naar mijn zin heb maakt het de moeite waard, maar ik pak dus zelf in voor zeven personen en dan nog plus handdoeken, apotheek, gerief enzovoorts. Van de zeven is er nog maar één valies klaar dus ik zal morgen nog even moeten doorbijten.
Eén dochter vertrekt morgen op kamp ook.

Met lijsten probeer ik alles bij te houden om niets te vergeten. Niet alleen inpakken, maar ook de laatste afspraken, telefoons, betalingen doen, ...
Eerlijk gezegd: ik vind het knap lastig zo in mijn ééntje.
Als de man zeurt dat hij nog zoooooveel werk te doen heeft voor we in verlof gaan heb ik zin om tegen hem te schreeuwen of hij wel weet hoeveel werk ik te doen heb voor we vertrekken (maar ik hou wijs mijn mond). Die voorvakantiestress. Waarom? Waarom? Ik weet het wel hoor. Het is ginds heerlijk. Alle dagen zon en zwemmen en lezen en vooral privacy en rust. Daar doe ik het allemaal voor want dat is thuis niet zo. Hoe graag ik tegenwoordig ook in mijn huis en straat woon ginds geniet ik met volle teugen.
Alleen maar eens ons foto's nog eens bekijken en ik bijt de komende volgende dag nog even door met dat inpakken...al moet de heenreis dan wel nog beginnen.






13 dagen bijna voorbij. Nog 52 te gaan...

Reacties

  1. Tja dat inpakken altijd hé.....ik hou daar ook niet van....Ik vind het altijd moeilijk
    om te kiezen wat juist mee te nemen....Wij waren maar met zen vijven altijd en
    ik vond het al veel om in te pakken ;) wat moet het dan bij jullie wel niet zijn?!
    Sterkte nog met al dat inpakken!
    liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Inpakken voor zo'n gezin lijkt me inderdaad erg lastig. Wij zijn maar met z'n 2 nu maar ook ik vergeet altijd wel iets of de man natuurlijk. Is ook niet meer zo scherp op z'n ouwe dag :)). Hoop dat jullie straks heerlijk kunnen genieten daar ginds.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)