Vitamine D en mijn cactussen

Ik heb de afgelopen maanden weleens lopen zeuren hoe moe ik wel niet was.
Op een gegeven moment had ik het gevoel geen kant meer op te kunnen.
(Huis)werk stapelde zich op en ik kreeg een kort lontje.
Vaak wou ik gewoon overdag weer in mijn bed kruipen omdat ik zo graag gewoon wilde slapen.
En één keer ben ik zelfs effectief gewoon nadat ik de kinderen op school had afgezet opnieuw in mijn bed gekropen om mijn wekker drie uur later te zetten omdat ik ze ging ophalen voor het middageten :-).

Ik ploeterde maar door in de veronderstelling dat het wel zou overwaaien wat het ook wellicht gedaan zou hebben.

Maar uiteindelijk heb ik toch gezorgd dat er meer hulp kwam in huis zodat er alleszins op bepaalde vlakken dingen niet al te grondig de mist zouden ingaan en zoals ik al veelvuldig herhaald heb gaat het hier voornamelijk over de was en de dagdagelijkse opruim/opkuis.
Er komt nu licht in de duisternis wat de was betreft. Beetje bij beetje geraak ik weer bij.
En het is heel fijn dat het huis vaker aan de kant is nu.

Ook voel ik me beter doordat ik op woensdagmiddag niet meer de hele stad hoef af te crossen. Dat doen A. en ik nu samen. Ik bracht en haalde Niels op terwijl A. bij de jongste kinderen bleef en ondertussen ruimde zij op. Nadien bracht zij Thijs naar het feestje terwijl ik was vouwde en een belangrijk telefoontje deed (nee, dat kon 's ochtends). Nadien haalde ik Niels weer op wat veel langer duurde dan verwacht (Hoera, ze werden eerste op het tornooi). Ondertussen kookte A. Iets wat ik graag doe, maar aangezien A. niet goed wist waar het tornooi was deden we het zo. Terug thuis ging ik alvast aan tafel met de kinderen terwijl A. Thijs nog ophaalde. En toen kon ze naar huis.
Dit is momenteel voor mij veel haalbaarder dan ongerust weg te gaan en de kleintjes bij de 'groteren' te laten of om ze steeds maar alleen mee te nemen in de auto.
Op zaterdag doe ik dit wel nog alleen, maar soit. Dat is dan maar één dag in de week.
Eén zoon wil trouwens dolgraag gaan voetballen, maar ik zie dit totaal niet zitten om het rondgerij.

Maar goed.
Mijn bloed liet ik dan toch testen en ik mag heel gelukkig zijn. Want ik ben kerngezond.
Ik heb wel een licht vitamine D tekort (18 en je zou tussen de 20 en 50 moeten hebben). Misschien dat ik me daardoor weleens slaperig voel, maar de dokter denkt toch dat het vooral te wijten is (mijn moeheid)aan de fase waarin ons gezin nu zit. Ik heb namelijk nogal veel aan mijn hoofd met de kinderen én een best zware periode achter de rug (verhuizen, bevallen, verkoop van het huis dat niet zonder slag of stoot ging). Zelfs de dokter zegt dat dit behoorlijk vermoeiend moet geweest zijn.
Ik zuig nu dus elke dag een tabletje om het tekort aan te vullen.

Ik ben wel blij dat ik kan zeggen dat ik me voel beter worden. Dat komt niet door die tabletjes. Dat zou wat snel zijn. Maar gewoon die 14 dagen extra hulp heeft al veel verschil gemaakt. Ik ben nu veel geruster.
De hulp blijft wel nog even. Tot ik weer voel dat ik bergen kan verzetten :-).

Afgelopen weekend was mijn moeder jarig en ik kocht haar een hele grote cactus.
Toen kon ik het niet laten om voor mezelf ook weer wat cactussen bij te kopen. Ik ben een slechte planten-en bloemenmoeder. Maar cactussen heb ik al vele jaren. Deze hieronder kocht ik afgelopen weekend.
 Deze heb ik  alweer eventjes....

 En deze kocht ik er ook nog bij en dan nog een paar.
Eigenlijk wil ik een hele grote voor vooraan in de woonkamer. Een blikvanger.

Reacties

  1. goed Sandra dat je weer wat adem krijgt!
    cactussen zijn weer"in",maar niet voor mij,vind ik niet mooi,zie ik genoeg bij mn schoonma,die heeft heel wat cactussen.ik hou dan liever van snijbloemen,heb altijd wel een ruiker staan.zie ik daar tinyboeken op je plank staan,had ik vroeger ook en koop ze nu weer om te vertellen aan mn kleindochtertje,mooi,hee!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik hou eigenlijk al best lang cactussen. Kreeg de eerste voor mijn verjaardag in het vijfde leerjaar ofzo van een medeleerling/kweker.
      Ja. Tiny heb ik ook altijd wel in huis gehad :p. Niet allemaal en ik koop ze ook niet speciaal ofzo. Ze lezen ook niet erg vlot. Het is een combinatie. Meestal kies ik voor Tiny leert zwemmen enzo. Herkenbare Tiny boeken.
      Tiny is en blijft :-)

      Verwijderen
  2. Fijn te lezen dat je je weer wat beter voelt! Heerlijk zo'n extra hulp.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja. Ik begrijp ook heel goed dat ik het goed heb in dit leven. Ik wil hulp en ik krijg het zomaar ....
      Zo kan ik herstellen;

      Verwijderen
  3. Goed dat je tijdig hulp hebt ingeroepen. Fijn dat het al iets beter gaat. Cactussen zijn erg mooi. Hier staan er 2. De ene bloeit, als hij bloeit rond middernacht met prachtige bloemen. De andere heeft de hele zomer buiten gestaan en zit stik vol knoppen. Geweldi gaat die worden. Komt vast eens op de blog. Bloemen houden van mensen! Fijne avond.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Misschien eens een foto van posten :-).
      Kan ik ook eens zien hoe het jullie planten vergaat;

      Buenos noches.

      Verwijderen
  4. Ben blij Sandra dat je hulp heb. Dat vermoeidheid dat ken ik. Al een paar jaar... ik weet niet meer wat het is om uitgerust en niet moe te zijn. Van een dokter naar een andere maar ook kerngezond. Behalve altijd moe.
    Mag je absoluut niet onderschatten en als ik nog een time-out kreeg van mijn werk - je heb die kans niet. Zoveel mogelijk dus hulp gebruiken Sandra! Zorg goed voor jezelf!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankje. Soms moet een mens egoïstisch zijn en dat ben ik even geweest.
      NU gaat het beter en op termijn kan ik er dan weer zijn voor anderen.

      LIefs. Tot gauw.

      Verwijderen
    2. Gelijk heb je. Je moet voor jezelf zorgen want anders kan je niet voor anderen zorgen. Een zieke moeder is goed voor niets. Op tijd ingrijpen en vooral geen schuldgevoel hebben als het soms niet gaat of als je hulp nodig heb.
      Huishouden zoals jij heb is geen voltijdse werk maar dubbele.

      Verwijderen
  5. Om het op z'n antwerps te zeggen (maar toch leesbaar voor iedereen) gij zijt een straffe madam! Ik wou dat ik een klein beetje van jouw zelfinzicht had...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Merci hé. Ik heb jou nochtans altijd bewonderd omdat jij echt bergen verzette. Maar nu je een ommezwaai gemaakt hebt en daar vrede mee hebt vind ik dat ook straf xxx

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)