GEKWEK

Door een ongemak dat rijmt op aardbeien kan ik momenteel helaas niet meer fietsen. Zelfs andere zaken zijn momenteel niet zo aangenaam, maar soit. Het heeft niets te maken met mijn voeding of mijn gewicht (dat nog altijd hetzelfde is: nog steeds amper 2 kilo bij), maar waarschijnlijk toch door de druk van beebje ontstaan. Naast het bekken dat verzwakt en zeurt nu dus de A., maar ach. Ik heb dit tijdens elke zwangerschap meegemaakt dus ik weet dat het voorbij gaat. Alleen is het op het moment zelf niet zo plezant. Elke keer wanneer ik ga zitten grimas ik :-). Ik dacht ook hier aan te ontsnappen, maar het is zoals het is. Momenteel ben ik 28 weken zwanger. Dus momenteel ga ik met de auto overal heen. Niet zo goed qua beweging, maar ik probeer toch in  huis mijn kilometers te maken. Vandaag was een dag dat ik nog wat cadeautjes moest inslaan en er één kocht voor mezelf. Een blauwe poncho die lichtjes glittert. Voor wie het nog niet wist glitters zijn in de mode o...

29 september en vandaag heb ik voor het eerst een beetje het gevoel dat het herfst is. Alhoewel ons jongens nog in short naar school zijn en Lies zelfs met haar zomerjas was de wind deze ochtend toch krachtig en het is al de hele dag grijs en winderig. Liesje klaagde deze ochtend dat het trappen te zwaar was. Zelf heb ik toch ook maar mijn elektriek opgezet. De dagen korten dus en het is frisser 's morgen en 's avonds. Maar zolang de zon overdag krachtig was voelde het nog niet als herfst. Vandaag voelt dat dus meteen anders. Je ziet de wisseling nu pas een beetje op straat. Sommige mensen houden nog steeds hun zomerjurken aan en anderen wikkelen zich al volop in een dikke sjaal :-). Al zal de ommekeer snel komen met het weekend. Ik krijg op slag zin in bruine/oranje dingen. In mijn oranje laarsjes aan mijn voeten, een gilet in roestkleur (helaas nergens al gevonden), pompoenen (nog niet gegeten) en in een haardje dat brandt (kachel nog niet geleverd!). Maandag is het ...

Of toch een panda of een tijger... Dezer dagen leef ik mij nogal uit op de kinderkamers. Op de kamer van Mats en Thijs hangt al een tijdje een Dino dierenkop. Het is dan ook een echt dinokamer. Die kamer is ook voortdurend in verandering dus het is eigenlijk nooit klaar, maar laten we zeggen toch bijna. En afgelopen weekend zorgden we dus voor een flamingo kop op Fee en Lies hun kamer en krijgt Liesje voor haar verjaardag nog een eenhoorn dierenkop (sssst, niet doorvertellen!). Waar onze baby gaat slapen hingen we al een rekje en ik zette er al een paar dingen op (de letters van zijn naam heb ik toch maar even omgedraaid ;-)), maar ook daar wil ik graag een dierenkop. Ik vind dat momenteel heel erg leuk. Maar ik kan maar niet beslissen wat. Omdat ik vooral in zwart, wit en grijs wil gaan dacht ik eerst aan een panda, maar toen werd het een zebra. De kinderen vonden de olifant dan weer vrij wijs. De kop zou komen naast dit rekje. En hoog want ik wil er ook nog een poster h...

 Op school hadden ze een ballon aan haar boekentas gehangen en was er voor haar gezongen. Dat vond ze eigenlijk KEI gênant (maar waarschijnlijk stiekem toch ook leuk). Zelf bracht ze lekkers mee dat ze zelf mocht kiezen (deze vijftienjarige koos lolly's en marsreepjes). Thuis waren er nog cadeautjes en taart. Een gewone taart van bij de bakker. Aardbeientaart wou ze en wat gebakjes. En zo geschiede want op je verjaardag mag je dat kiezen.  Vijftien jaar geleden werd ik dus zelf voor de vierde keer mama van een derde dochter. Ze had lang pikzwart haar. 't Was een mooi kindje die geboren werd na een heel snelle bevalling om half 1 's nachts. Ze woog 3,965 kg. Zelf viert ze deze week haar verjaardag nog wat verder met enkele uitjes. Een verjaardag zo midden in de week is ook wat chaotisch want het was gewoon school en hobby's en eten koken dus we aten laat taart (eigenlijk al bedtijd voor de kleintjes)omdat Tim er bij wou zijn. Hierna hebben we nog één verjaard...

De zondag die zo mooi begon was hier een nogal gevulde dag. De man en ik begonnen met de kamer van ons meisjes nog wat verder mooi te maken. Het is nog altijd niet helemaal klaar. De kant van Lies (met de pompons) krijgt nog een dierenkop. De kant van Fee nog meer aankleding. Alleszins. Ons meisjes zijn blij met hun kamer. Een kinderkamer evolueert zo ook voortdurend. Er gaat iets weg, er komt iets bij. Ook voor de baby hingen we iets omhoog. Bij het babybedje in ons kamer, maar dat is zeker nog niet helemaal klaar. Die zondag had zowat ieder lid van het gezin iets te doen. Een verjaardagsfeestje (Lies), Chiro (Lies en Wouter), shoppen met een vriendin (Nele), meter bezoeken (Iris), een uitstap maken met een meter (Thijs), zwemmen met papa (Mats en Niels) en ik? Ja. Ik had ook iets te doen. Voor het eerst in vele jaren ging ik naar de cinema (met tickets door mijn volle Brantanokaart). Samen met oudste zag ik Captain Fantastic. Een mooie ontroerende film. Over een vad...

Het favoriete binnenspeelgoed is hier voor de jongens dino's en auto's. Die hebben we dan ook in alle soorten en maten en de jongste jongens slapen zelfs in een dino kamer. Bij de meisjes is dat de poppen en de koetsen. Daar heb ik niet gepusht. Dat is gewoon zo gelopen. In de opvang trekt Feetje ook altijd weer naar de poppen. En Liesje speelt met de buurmeisjes moederke en vaderke. Buiten zijn vooral de fietsen populair (binnen vaak ook)en de trampoline. De zwemlessen zijn weer gestart vandaag. Lies mocht meteen starten in de groep van ons jongens terwijl ze toch een pak jonger is. Het ene kind leert  het snel, het andere doet er veel langer over. Niels heeft bijvoorbeeld vorig jaar ook veel lessen gemist door ziek zijn of door andere afspraken. Zo gaat het ook niet vooruit natuurlijk. Ik zit nu al 16 jaar lang gemiddeld 30 zaterdagochtenden per jaar in het zwembad en ben het nog niet beu. Een goede tien jaar geleden hadden we wat vrouwen die jare...

  Je kinderen 's morgens proper, gezond en veilig naar school brengen en 's avonds net zo weer ophalen (alleen misschien minder proper door de zandbak). Meer is er niet nodig om mij een intens geluksgevoel te geven. Ik kan daar van genieten ja. Als we vertrekken en ze weer klaar gekregen heb voor een nieuwe schooldag. Zo erg dat ik er vaak foto's van trek en even erg glunder als hen. Eén zoon wil helaas zelden op de foto al kiekte ik hem stiekem op de fiets.   En 's avonds evenzeer wanneer ik ze weer allen ophaal en hoor hoe het geweest is op school. Waarom ze nu dat ene voorwerp mee moesten en of die ene activiteit nu zo leuk was. Soms ook minder leuke dingen wanneer je kind niet blijkt uitgenodigd te zijn op een feestje en ze daar best verdrietig om is. En ondertussen gaat het vieruurtje naar binnen. En nadien wordt het huiswerk al gemaakt. Ook de groten sijpelen dan binnen.   Mijn dag was super. Deze middag ging ik lunchen ...

Mijn grijze haren hebben we vandaag dan weer professioneel laten wegverven bij de kapper. Alsook werden de haren weer in een makkelijke korte coupe geknipt zodat ik weer verder kon voor de komende tijd. Tegen de tijd dat ik thuis kwam had ik helaas al zoveel in mijn haar liggen woelen dat een deftige kapselfoto niet meer lukte. De kapster dacht dat ik bijna moest bevallen terwijl er gisteren nog twee mama's waren op het feestje die uit de lucht kwamen vallen dat ik zwanger was ;-).  Alleszins: even me time deed deugd. Ik kon ook wat lezen in mijn boek ginds en kreeg een koffie. Wat wil een mens nog meer? De dag vliegt zo natuurlijk wel voorbij. De belastingpapieren zijn binnen gebracht. Ik ben zenuwachtig hoeveel het bedrag dit jaar gaat zijn. Het verschilt erg jaar per jaar, maar is zo belangrijk en ik heb er weinig zicht op. Wellicht weet ik deze week nog van de boekhouder hoeveel we voor 2015 gaan moeten betalen en hoeveel we best voorafbetalen voor 2016. Dan...

Gisteren na mijn middagslaapje liep de avond alsnog in de soep met Fee die zich beschilderde met rode stift op haar nieuwe (niet zo goedkope) broek en nog meer minder fraais waarbij ik ter plekke nog meer grijs werd, maar soit. En op drie dagen bleek ik een kilo afgevallen en dat vertel ik toch maar beter niet aan mijn gyn. Het zal er wel weer bijkomen. Vandaag is dus een nieuwe dag ! En die valt tot hiertoe reuze mee. De jongste kinderen hadden nochtans geen school wegens pedagogische studiedag, maar ik kon wat langer slapen (tot 7 uur)en ik hoefde niet te denken aan boekentassen, op tijd kleden enzovoorts. Rustiger dus. Ik had zelfs zin in me mooi opkleden al zijn die laarsjes eigenlijk een marteling wanneer ik ze te lang draag. Daarna reed ik achter een rotan rek (zie foto boven)dat ik kocht op kapaza. Eerst wou ik in de kamer van de meisjes gewoon een witte kast bij hun nieuwe witte bedjes. Wekenlang struinde ik het internet af (welja, niet elke dag, maar toch genoeg)en uit...

Samen met de eerste 'pijntjes' kwamen ook de stemmingswisselingen in snel tempo na elkaar. Geloof me. Ik kan mezelf dan amper verdragen. Vreselijk vind ik het. Eerst waren daar een paar nachten waar ik ongeveer ieder uur wakker werd en niet meer goed kon inslapen (en ik ben ook een buikslaper en dat kan nu niet meer) en na afgelopen nacht ben ik zowat een zombie. Het zwakkere bekken zorgt dan weer dat ik mijn huishouden niet naar mijn zin kan doen. En ik pieker erop los. Het is zolang goed gegaan en ik ben echt wel in beweging gebleven en nog steeds, maar ik mank nu soms weer. Vooral nadat ik uit bed kom of gezeten heb of lang moet wandelen of staan. Ook aan het gewicht ligt het niet. Nog steeds is er amper 2 kilo bij. Toch heb ik sinds deze nacht zure oprispingen. Gisteren na school bleek ons Liesje dan ziek. Buikpijn, hoofdpijn, overgeven, koorts, ...Het voordeel ervan was dat ze snel in bed lag. Het nadeel dat de tweede dansles al niet doorging. De planning door elka...

Ondanks de stralende zondag die uitnodigde om op stap te gaan bleven wij gewoon thuis. Ik in mijn meest slonzige kleren en zonder oorbellen (ik ga nooit de deur uit zonder!). Ik rommelde de hele dag door. Deed de kleintjes in bad en terwijl zij speelden en weekten in het bad sorteerde ik de kousen van Mats. Een rotwerkje, maar zo doe je nog iets in plaats van naast het bad te zitten (de sokken sorteerde ik wel IN de badkamer voor de veiligheid). Ik heb me nu voorgenomen om per kind minstens om de vijf weken de kousen eens te sorteren en bijeen te zoeken. Vaak liet ik het maanden liggen, maar ik schrijf het nu op en zo moet het beter lukken. Ook wanneer de lakens ververst moeten worden schrijf ik op :-). Daar in de badkamer kreeg ik een ingeving. Er stond een kledingrek in de weg tussen onze kamer en de kleinste kinderslaapkamer. In feite is dat één kamer met wat muren tussen ;-), maar dat rek stond wat in de weg. En onze (grote) douche in de grote badkamer is al heel ...

Na jullie reacties besloot ik dat mijn jonge kinderen vanaf nu echt wel een helm moeten dragen wanneer ze fietsen. Ik voelde mezelf zelfs wat ambetant omdat ik ze al zolang dan weer met dan weer zonder helm liet fietsen afhankelijk van hoe de pet staat. Daar mag het natuurlijk niet van afhangen, maar ik ging er nogal losjes over. Tja. Als je zelf nooit geen helm gedragen hebt. Nu ben ik definitief het trapje over. Ik overweeg nu serieus om volgende week zelf één aan te schaffen. Voor Thijs kocht ik er deze ochtend alvast een mooie groene (zijn lievelingskleur). 50 euro, maar ik ben overtuigd van de degelijkheid ervan. In een mum van tijd vind ik zelfs dat het verplicht zou moeten zijn voor kinderen tot 12 jaar die op straat fietsen. In de auto klik ik mijn kinderen ook altijd vast. Dus waarom geen helm. Ik ga alvast een vaste plaats voorzien in de garage. Wat de fluohesjes betreft vind ik nog altijd dat wanneer het klaar licht is ze er geen aan moeten, maar eens het donkerde...

Ik zie zeker en vast het nut van een fietshelm in. Ieder van ons kinderen (uitgezonderd de tieners die ik met geen stokken aan de helm krijg!) heeft dan ook een helm, maar met schaamrood op de wangen moet ik melden dat men ze amper draagt. Nochtans heeft onze Niels een erg hippe (wit met rode sterren). Thijs heeft dan weer een helm uit de prehistorie (een rode) die ik ooit kreeg van een vriendin en waar deze ochtend een scheur bleek in te zitten. Tijd voor vervanging dus want hij heeft een groot hoofd en geen enkele helm die we hebben past hem. Lies heeft er dan weer twee. Een gekocht en onlangs nog één zomaar gekregen. Mats draagt dan weer de eerste helm van Niels. En ik? Ik heb nog nooit in mijn leven een helm gedragen. Nochtans passeren mij soms moeders die een exemplaar op hebben en het goede voorbeeld geven. Neen. Ik denk niet dat je mij meteen met een helm op gaat zien. Dragen jullie er één? Nu het hete weer achter de rug is wil ik ons kindjes toch aanmanen om de...

Zo vroeg in 't jaar ben ik nog nooit geweest, maar ik heb het eerste cadeautje voor Oud & Nieuw in huis. Voor ons Feetje. Dat het zo kwam was toevallig en totaal niet de bedoeling. Maar ons jongste is nu bijna 2 jaar en 4 maanden en gaat in januari voor het eerst naar de kleuterklas. In het begin maar drie halve dagen tot ze 3 jaar is. Maar natuurlijk gaat ze wel een boekentasje nodig hebben en die van de zus was echt versleten en toen ik dus vandaag een schoon lichtroos (ik kon het niet laten!) boekentasje op mijn weg tegenkwam (toen ik een ander cadeautje ging kopen voor een kinderfeestje)werd ik verliefd en kocht ik het. Er ging nog 10% af want de meeste kindjes hebben nu al hun tasjes. Een foto kan ik er niet van tonen (dat zal pas in januari zijn)  want het is al helemaal ingepakt met roos strikje en al. Goh. Wat gaat ze blij zijn. Het pakje verdwijnt voorlopig achteraan in mijn kleerkast. Ik bedenk nu dat het misschien beter is om AL de cadeautjes op ...

Eerst en vooral heel veel dank voor alle verjaardagswensen. Een mens groeit ook van complimenten heb ik ondervonden. De afgelopen dagen liep ik dan ook al glunderend rond. Sinds gisteren is het weer de gewone gang van zaken en ook gisteren was eigenlijk veel te vol met van alles. Maar ik ontmoet alleen maar fijne mensen dus ik geniet. Een naam kiezen voor je kind vind ik redelijk moeilijk. Zeker wanneer je al kinderen hebt. Wanneer je eerst kind Wolf heet bijvoorbeeld kan je volgende kind onmogelijk een Victor zijn of als je dochtertje Bloem heet kan je nadien het zusje toch geen Marie laten zijn... Namen die bij elkaar passen is moeilijk. Mijn smaak veranderde op dit vlak ook met de jaren en  ik moest vele namen schrappen daardoor. Ook heeft mijn tweede man een erg lange familienaam dus ik heb de voornamen daar kort gehouden. Niels, Thijs, Lies, Mats en Fee. Korte namen dus. Nu wil ik dus weer een korte naam. Dan is er nog de populariteit van een naam. De namen van ons ...

Ik verjaar nog altijd graag. Men moeder vertelde vandaag dat ik geboren ben na een hittegolf in september en mijn geboortedag was de eerste minder warme dag vol onweer en gedonder. Er zat dus een voorspelling in mijn geboortedag grapte ze. Ze weet het nog goed. Men mama. We hadden vandaag een hele toffe ochtend en deel van de middag samen. Ik had mijn zwart kleedje aan ondanks het hete weer. En de handtas die ik cadeau kreeg van één der dochters droeg ik ook de hele dag bij me. Ontbijten en wat winkelen en vooral : heel veel praten. Over de kinderen, over ons, over 't leven, ... Gisteren kreeg ik van de man een harten houten groot bord. Je kunt het niet zo goed zien op de foto, maar het is een geweldig groot hart dat nu in onze hal omhoog hangt. Ook de mand was een cadeau. Er was olijfolie, olijven, een mok, handig keukengerief, kaartjes en taart, de handtas, een prachtig kleedje,  een boekenbon, ... Ik ben heel hard verwend door de man, mijn kinderen en mijn ouders....

Ik heb al twee heerlijke dagen achter de rug die mij volledig opladen en mij heel blij maken. Met de kinderen samen geweest, uit eten geweest (twee keer)en leuke dingen voor in huis gekocht. Cactussen, een mooie rieten mand en een schitterend bord voor in de hal (morgen een foto ervan!). Een mooie aanloop naar mijn verjaardag morgen. Ik ga met mijn mama op stap. En toen kwamen deze twee pins nog zomaar voorbij op Pinterest. Alsof het zo moest zijn.

Telkens er hier een kindje bijkomt moet er wat geschoven worden. Meestal maar een klein beetje. Nu onze zeven slaapkamers eigenlijk allemaal vol zijn en de baby een tijdje bij ons zal slapen voer ik nog wat kleine veranderingen door. Ons jongste meisjes slapen bijvoorbeeld samen op de kleinste slaapkamer, maar Lies was haar bed ontgroeid dus kreeg ze een groter bed. Ook voor Fee komt er nu een ander (groter) bed (hetzelfde als Lies) en de kast op die kamer moet verhuizen en plaats maken voor een kleiner exemplaar wegens het gebrek aan plaats. Op de badkamer die redelijk ruim is komt die grote kast en nog een kledingrek. Ik moet met hun kleren ergens heen :-). De renovatie van de badkamer is nog niet voor meteen dus zolang mag het zo blijven. En zo zal hun kamer een slaapruimte zijn en een beetje speelruimte. Tot er misschien op een dag één van de grote meisjes het huis verlaat. Onze slaapkamer krijgt nog een lik verf voor de baby komt. Nadien zal ...

Bij mijn vorige zwangerschap kon ik er me er vanaf maken, maar nu stond de gyn erop dat ik toch een suikertest zou laten doen. Zeker door het geboortegewicht van onze kinderen (Fee woog ook 4,7 kilo). Hoe vaak ik ook zeg dat het de genen zijn. Men wil de test doen 'voor alle zekerheid'. En dus ging ik vandaag alweer naar het ziekenhuis waar ik een vies zoet drankje dronk en een uur later mijn bloed liet trekken. In dat uur mag je ook niet gaan wandelen, eten of drinken. Maar ik ben gerust in het resultaat. De voorbije week blijf ik ook maar afvallen ondanks de ijsjes :-). Toen de weegschaal deze ochtend vertelde dat er alweer 200 gram af was besloot ik toch maar de chocolaatjes bij de koffie op te eten :-). Het gekke is dat ik ook niet veel meer kan eten zonder me slecht te voelen. Daarom eet ik sowieso kleine porties. Deze avond eet ik wel frietjes met stoofvlees. Dat zal misschien wel helpen om weer wat bij te komen. Afgelopen nacht had ik ook krampen in mijn benen...

Zo zeggen we dat hier wanneer het echt heel warm is. Het ziet er naar uit dat het zomergerief nog lang niet opgeborgen hoeft te worden en het is nog steeds tijd voor waterspelletjes en ijsjes. Zo geraakt al dat gerief toch nog versleten. Eén der zonen zijn sandalen hebben echt hun beste tijd gehad en ik ga er geen andere meer kopen, maar ik ben toch blij dat ze de sandalen nu nog dagelijks kunnen dragen.  Idem voor de topjes, zomerkleedjes, shorts, ... En het is dus nog lang niet gedaan... September beloofd nog een echte zomermaand te worden. Mooi meegenomen nog. Hoewel ik geen fan ben van die twee zonnen (mijn voetjes zwellen zo ook al en ik heb nog maar een keer nagels moeten lakken), is het fijn te  kunnen fietsen zonder jassen, mutsen, sjaals en kousen. Toch veel gemakkelijker zo en aangenamer. Het zweet nemen we er maar even bij dan. Ook hier in huis is het best warm.  Toch ben ik blij met mijn gordijnen die ik kan dicht...

Het was weer tijd voor een gyn bezoek. Het blijft fijn om dan de baby weer eens te 'zien' en als alles goed gaat is het een geruststellend bezoek. Mijn nieuwe gyn is ook zoveel anders dan mijn oude gyn. Bij mijn vorige gyn was het hoofdzakelijk medisch (en was er bijna altijd een assistent bij), maar bij de nieuwe gyn is het persoonlijker. Dat vind ik wel fijn. Ze is oprecht geïnteresseerd in ons gezin. Stelt veel vragen en neemt haar tijd. Ik voel me op mijn gemak bij haar. Baby zou nu rond de 700 gram wegen (een gokje natuurlijk). En alles ziet er prima uit. Beter kan niet. Er was dan ook niet veel te zeggen :-). Ze vroeg alleen of ik wel voldoende at, maar ik eet meer dan genoeg :-). En ze zei ook dat de baby nu levensvatbaar is en dat dat toch wel een mijlpaal in de zwangerschap is. Mooie info. Nadien gingen man en ik nog een koffie drinken. En toen was het school alweer uit. De afgelopen twee dagen gingen we met de fiets. Vandaag reed ik met een andere moeder mee. Lek...

Dank voor al jullie fijne reacties op welke manier dan ook. Die deden heel veel deugd.  Met ons Feetje gaat het ondertussen heel goed al wil ze de grote pleister niet meer op haar hoofdje en laten we het dan maar een beetje bloot. Ziet er wat raar uit, maar ja. Vandaag mocht ze lekker mee met mij op stap in haar koets zo zegt ze zelf. Wat boodschapjes doen en zo. Deze ochtend ging ik weer bij de diëtiste langs. Zelf dacht ik dat er zeker anderhalve kilo bij zou zijn, maar dat bleek helemaal niet het geval. Volgens haar professionele weegschaal is er sinds het begin van mijn zwangerschap nog maar 1,6 kilo bij. En ik ben nu 24 weken of ongeveer 5,5 maand. Ik vroeg of ze wel zeker was. Zelf dacht ik toch aan 2,5 kilo sinds het begin. Ze rekende het nog eens na. Nee hoor. Wel. Dat was natuurlijk weer goed nieuws want ik volg mooi de curve. Het is niet altijd makkelijk. Vooral tijdens de vakantiedagen, maar nu het school is heb ik weer zelf een eetritme en gaat het beter. Ook ...