Huismus

In een ver verleden droomde ik ervan om lekker thuisblijfmoeder te worden. De kindjes lekker naar school brengen, van school halen, rustig koken en overdag lekker veel wassen draaien, boekje lezen, ...
De realiteit is uiteraard een beetje anders.

Thuisblijfmoeder ben ik uiteindelijk geworden tegen wil en dank want mijn werk deed ik graag. Het was voor mij ontspanning.
Maar haalbaar was het op een moment niet meer. Altijd dat gepuzzel waar de kinderen heen moesten wanneer ik werkte, lijsten van buitenschoolse opvangen invullen, mensen aanspreken en als ze ziek waren was er weer een probleem.
Maar toen ik noodgedwongen thuis moest blijven wegens liesbreuk en zwanger (ergens in 2006)vond ik dat helemaal niet zo erg. Ik genoot !
Dus bleef ik nog wat langer thuis en werd weer snel zwanger en toen bleef ik weer thuis en in 2010 gaf ik mijn ontslag.

Nu is de realiteit wel een tikkeltje anders.
Aangezien man ontzettend veel werkt (zeg maar workaholic)komt alles op mijn nek terecht. En het is ook heel eenzaam soms. Er zijn geen fijne collega's om eens te luchten, vriendinnen werken bijna allemaal voltijds of wonen ver.
Rustig koken is er niet altijd bij en het wassen draaien is een emmer die nooit leeg geraakt.

MAAR vandaag was het wel een beetje fijn.
Ik wandelde weer naar school en kwam tien minuten te laat (fluovestje zoek en platte band)en daarna draaide ik wasjes, ruimde op, kookte, las een boekje, telefoneerde, haalde de kinderen weer op, ...

Echt een typische tbm dag dus.
En oja. Ik genoot !

Reacties

  1. Heb er ook bijna 6 jaar van genoten tot de jongste de ganse dag naar school ging. In 2010 begon ik terug te werken hé maar zoals je weet maar 2,5 dag (19u) en da's ook pure luxe besef ik elke week !!!! Genieten is dat !

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)