Hoe de tijd verglijd ondertussen


Vorige week ontdekte ik bij mezelf dat ik meer angsten had dan ik wou toegeven en dat is natuurlijk niet gezond.
De huisarts schreef me een pilletje voor dat ik nu braaf neem en hocus pocus: het helpt. Ik heb geen hartkloppingen meer, voel me rustiger en beter in mijn vel. Het is een hartje pilletje dus ik moet er nu donderdag ook weer mee stoppen wat mij op voorhand al een beetje onrustig maakte, maar de dokter stelde me gerust.
Ook was ik verwonderd dat zo een mini pilletje een verschil kon maken, maar dat deed het.

Ik vul mijn dagen met de gewone dagdagelijkse sleur en ik geniet ervan.
Blij word ik wanneer ons grote kinderen eens een gezelschap spelen in plaats van naar een scherm te staren. Dixit is dan ook een aanrader voor kinderen vanaf tien jaar ongeveer. Ook pokeren doen ze graag :-). De kleintjes spelen dan weer graag het eenhoornspel. Dat is zo voor de leeftijd tussen 3 en 6 jaar.
Vandaag ging ik alweer een ander spel kopen.
Ook kwam een dochter gisteren met bloemen naar huis en ik moet toegeven dat de afgelopen week de groten me goed geholpen hebben met van alles en nog wat.

Verder had en heb ik wat afspraken met dokters. Gisteren weer naar de huisarts met mezelf en een kind. Vandaag de vaatspecialist, morgen twee naar de tandarts en één naar de logo en overmorgen moet ik zelf naar de tandarts. Zo een volle week zou ik normaal gezien niet zien zitten. Op voorhand zou ik de neiging moeten onderdrukken om de afspraken voor mezelf af te bellen. Maar dankzij de pil heb ik dit vele minder. Zo zijn vandaag mijn twee benen door de specialist aangepakt. En ik ben nu opgelucht dat ik er vanaf ben. Overmorgen moet ik zelf naar de tandarts en daar zie ik dus als een berg tegenop. Maar ja. Het moet.
Ons Feetje wordt morgen 20 maanden. Echt waar. 20!
En de man en ik waren deze maand tien jaar samen. We hebben het nog niet gevierd. Dat doen we begin februari wanneer de oudste gedaan heeft met haar examens.

Verder ben ik weer een serie beginnen kijken. Ongeveer tien jaar geleden heb ik me krieken gelachen met Desperate Housewives en dat doe ik nu dus opnieuw. In elk van die vrouwen herken ik wel iets natuurlijk. Ik ben zelf al bijna tien jaar a housewive. In juli 2007 stopte ik met werken.

Ik las ook nog wat boeken uit. Dat lees je hier.

Ondertussen ben ik best op dreef wat series kijken betreft.
Ook American Horror Story en The Walking dead keek ik volledig.
En er liggen nog wat series te wachten.
Wie goede tips heeft...altijd welkom!

Waar ik de tijd vind?

-Ik lees overdag wanneer de kinderen op school zijn en tijdens momenten van 'wachten'. En series kijk ik wanneer ze naar bed zijn.
-Ik kijk geen TV. Series kijk ik op mijn mini dvd speler en ik kijk alleen.
-Ik heb hulp in huis zodat ik geen slaaf ben van mijn huishouden. Hoeveel hulp? Soms 8 uur per week, soms 12 uur per week. Dit is poetshulp, maar één van hen helpt ook op woensdagnamiddag zodat ik minder gesleur heb bij feestjes, hobby's , dokters en dergelijke. Uiteraard zijn dit uren dat ik win en die ik kan benutten aan tijd voor de kinderen of mezelf.
-Ik bestel mijn boodschappen online en ga bijna nooit meer zelf naar de supermarkt. En ik werk gewoon mijn briefje af bij het bestellen...(tien minuten duurt dat!).
-Ik kook af en toe snel. Spaghetti of soep.

Zo. Volgens mij is het nu tijd voor TIME OUT. De tijd die verglijd met ogenschijnlijk saaie alledaagse dingen, maar voor mij meer dan spannend genoeg.






Reacties

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Hoe is 't?