Moe(der) is moe

Een kind dat zijn nieuwe jas op de bus vergeet ...
Geen goedkope jas, maar één van degelijke kwaliteit.

Dat was eventjes teveel dan.

Na mijn slapeloze nacht en het gevoel dat ik 200 kilo weeg ondertussen leek die mooie vergeten jas geen kleinigheidje, geen materieel ietske, maar een ramp. Hopelijk wordt hij nog terug gevonden, maar wat dat betreft hebben we hier nooit veel geluk. Verloren of gestolen dingen blijven hier meestal verloren.

De dag was nochtans grotendeels goed verlopen.
Ik was deze ochtend helemaal alleen en genoot met volle teugen. Ik kan heel goed alleen zijn heb ik ondervonden. Ik kocht drie (!)kranten en de Flow en nestelde mij met kranten aan de keukentafel.
Gordijnen ging ik ook uitkiezen voor op een kinderkamer.
's Middags kwam iemand mij helpen en dat was meer dan welkom. Oef!
Maar na het avondeten sloeg de moe(der)heid genadeloos toe. Ik zag de stapel gewassen was die nog moest gevouwen worden en wist: ik moet dat doen! Voor de kousen bv. Dus ik deed dat. En ik liep achter de jongsten die plots op tafel begonnen te klimmen en de stapels was omgooiden. De kinderen kregen nog een 'tweede' adem...

Maar toen die jas kwijt bleek te zijn ... Een druppel.
De twee jongsten moesten meteen naar bed en de andere twee jongsten gewassen en ook naar bed.


Ik wil mijn lijf terug dat nu elke dag pijn doet.

Ik onderneem wel stappen hoor. Vandaag vroeg ik of Mats nog iets meer naar de opvang kon ...en het kan vanaf 1 mei.
Wel met een beetje schuldgevoel, maar hij gaat zo graag naar daar. En ik denk dat het beter zo is.
Morgen is hij wel weer de hele dag bij mij. Misschien maken we een uitstapje...

En ik wou dat de man wat vaker thuis was. 

Reacties

  1. Nog even volhouden, die laatste loodjes zijn echt zwaar nu! Hopelijk is man er straks wat meer om je te helpen

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)