Saaie ziekenhuisdag

Wat een dag weer !

Man zou helpen deze ochtend , maar werd weer opgeroepen voor een interventie. Balen!
Dus mijn dag begon om kwart voor zes. Kindjes eten geven, aankleden, boekentassen maken, mezelf douchen, ...
Dan ze naar school en opvang brengen en ineens doorrijden naar het ziekenhuis voor mijn afspraak met de gyn iets na negenen. Het onderzoek was weer redelijk kort. Volgens de dokter is baby er helemaal klaar voor (4 cm ontsluiting, weke baarmoederhals, juiste ligging)en de mama dus ook. Maar van een bevalling is nog geen sprake. Mijn bloeddruk is hoog, maar achteraf blijkt dat toch een vergissing. En ik ben afgevallen. Bijna 2 kilo !

 Voor alle zekerheid stuurt de dokter me naar de monitoring waar ik absoluut geen zin in heb. Maar hij wil het toch echt dat ik ga dus ik ga. Voor een half uurtje zou het zijn dus na een half uurtje monitoring druk ik enthousiast op de rode knop en wanneer de vroedvrouw klaar staat om de banden weg te nemen voert onze baby plots haar kunstjes uit. Ze begint net als zondag en maandag te tuimelen en te draaien en het doet zo een zeer. Haar hartslag schiet van 150 naar 200 de hoogte in. Men is er niet gerust in, de gyn komt kijken en er wordt besloten dat ik nog een paar uur langer mag/moet blijven. Daar ging dus mijn planning voor die dag. Balen!
Uiteindelijk valt baby in slaap en gaat haar hartslag weer naar 150 en na een echo mag ik toch naar huis. Pffff. Wat een gedoe. (mijn valies had ik toch niet mee).
Morgen moet ik terug.
Ik hoop niet opnieuw voor een volledige dag. Want niet alleen is het lastig om uuuuuren in zo een ziekenhuisbed te liggen , maar het is ook zo saai. Morgen zeker mijn lectuur niet vergeten !!

Nu ben ik alleen maar weer ontzettend moe.
En veel hoop hebben dat ze komt dit weekend.

Reacties

  1. Wat herkenbaar, bij mij slaagden ze erin om elke keer van onder de banden te zwemmen,gevolg geen hartslag meer. Bij kleine M zelfs gehad dat de monitor in alarm ging van zijn bewegingen. 1 keer zo erg dat ze het hoorden tot op de gang .

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Onze 2 oudsten zijn met 42 en 41,5 week geboren, de rest is vroeger gehaald (omdat het sowieso KS werd). Ik vond er maar niks aan, aan dat vroeger halen, al kan ik me best voorstellen dat je het grondig beu bent. Ik weet nog goed hoe je op 't laatst liep bij enkele kindjes en als ik je nu hoor, lijkt het nog zwaarder. Dat je niet meer voor- of achteruit geraakt, kan ik me voorstellen, je bent zo'n frêle vrouwke he.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goh Pascale. Ik ben zeker voor een spontane bevalling. Dat is zoveel fijner, maar ik ben wel compleet OP nu al heb ik wel genoten van vandaag. Het was een heerlijke dag. De dokter heeft het trouwens ook al gezegd: 'Dit is de laatste!! :-)! ' Mijn lichaam ziet af nu: dat kan een klein kind zien. De laatste weken zijn een marteling. Vandaag was ik even in de Hema en die mensen keken maar 'raar' toen ik daar rond schuifelde en af en toe mij een kreetje ontsnapte. Dat is dan weer een pijnscheut. En haha: zelfs in het ziekenhuis vond ik het echt genant. Ik ging nog even een soepje drinken na de monitoring en er zaten veel oudjes te eten en toen geraakte IK mijn stoel niet meer uit (haha), moest ik me ondersteunen aan de tafel en schuifelde ik met mijn dienblad voor afruiming, ...Dat was dus echt wel genant hé. Ik kan niet wachten tot ik weer fit en gezond ben. Al denk ik wel dat het niet van de ene dag op de andere gaat zijn. Ons dochter mag komen en ik heb hoop want ik heb vandaag al de hele dag ferme harde buiken.

      Liefs.

      Verwijderen
  3. Ik kom regelmatig eens piepen of je babytje al geboren is... nog niet dus, maar al 4cm en weke baarmoederhals, dat is goed he, dan zal je wel een vlotte bevalling hebben.
    Succes!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)