Tijd en moeder zijn.

 Tijd kun je niet vatten.
Het is nu al woensdagavond en de voorbije drie dagen ontglippen mij.
Ik probeer te genieten van momenten zoals de aanblik van vader en kind, Fee die lacht, een aangenaam gesprek, kinderen die samen spelen en verwonderd zijn over iets als 'een tak die zomaar voor hun voeten van een boom valt', lekker koken en opeten, een dochter met een goed humeur ;-), ....
 Soms gaat de tijd tergend langzaam. Dan moet je om 9 uur in het ziekenhuis zijn en duurt het tot bijna 12 uur eer we opgehaald worden uit de wachtzaal om naar nog een andere wachtruimte gebracht te worden. Toen was de zoon al erg boos omdat het al zolang duurde want geduld is niet zijn sterkste kant en had hij zijn naamarmbandje al losgerukt, alle boekjes waren al uitgelezen, ...
Nu vond ik het zelf ook wel lang duren, maar geduld leren hebben leer je wel in 't leven.
 Rond drie uur was alles eindelijk achter de rug. Mij gaf die dag eindeloos veel tijd om te lezen (al was me concentreren niet altijd evident).
Het duurde dan nog tot ruim half zeven eer we eindelijk naar huis konden rijden. Helaas werd hij niet zo goed wakker met veel misselijkheid en buikpijn.
Maar vandaag was hij weer pico bello in orde en ging hij gewoon naar school hoewel hij best nog wat had mogen thuis blijven.
Vandaag was dan de dag dat ik mijn bankkaarten weer eens vergat op de bureau en zo de geplande aankopen niet kon doen (uitstel tot morgen dus), mijn haar nog eens liet knippen (net genoeg geld in de portemonnee), veel was deed, iets met de Lets deed (ik wil dat weer oppikken), me ergerde aan het feit dat ons oude huis dinsdag geschreven wordt en ik nog niet weet hoe de akte er gaat uit zien :p (en ik dat nogal belangrijk vind), het weer een beetje GEK deed (zon, wind, storm, zon) en ik in de Oxfam mezelf vervroegd trakteerde op een Moederdaggeschenkje uit de Wereldwinkel: wijn en een poes met muis uit Kenia. Ik vond dat zo schoon.

Met Moederdag in het verschiet heb ik de afgelopen veel gedacht aan wat het is Moeder zijn. Wat moeders betekenen voor hun kinderen. Nog nooit in die 39 jaar ben ik er zo mee bezig geweest. Hoe dat komt: ik heb geen idee. Want Moederdag vorig jaar verliep nogal bitterzoet. Dat kun je hier nog eens nalezen. Zoiets vergeet je van je leven niet meer, maar moeders zijn vergevensgezind ;-).
Hoogzwanger was ik toen ook nog eens een keer.

Maar pas dit jaar kwam ik vaak boeken tegen waarin de kind-moeder rol aandachtiger werd belicht. Soms positief, soms negatief, vaak vergevensgezind en liefdevol, ... en altijd wel kinderen over hun moeders (al dan niet overleden). Zo is er Doris Lessing, Arnon Grunberg, Sufjan Stevens (met zijn laatste album) en vele anderen. Ook vaders trouwens.
Het valt me vaak op dat kinderen ook vaak pas begrijpen wanneer ze zelf al veel ouder zijn waarom hun moeder/vader de dingen deed die ze deed toen !

Ik vond dat ik het zo slecht toch niet deed want alles wat ik doe doe ik met liefde. Ik hou van die kinderen en ze zijn niet mijn bezit. Ik ben blij wanneer ze echt hun eigen dingen doen, los van mij. Wanneer een zoon geen kus meer van me wil 's ochtends aan de poort zie ik dat als een loskoppeling, weer een stapje voorruit voor hem. Ik probeer ze op te voeden tot kinderen die hun plan leren trekken. De ene lukt dat op één been, de andere heeft veel steun nodig, ...

Het gaat zoals het gaat met de tijd.
Soms zo snel, soms zo tergend langzaam.

Reacties

  1. Wat een leuke blog weer zeg! En wat lijkt Fee op die eerste foto op Lies zeg, je kan goed zien dat het zusjes zijn :)
    Hoe gaat het nu met Niels? Het spijt me als dat de verkeerde naam is, maar ik volg uw blog nog niet zo lang. Heeft hij er daarna nog last van gehad, hoop het niet?

    Ik wilde nog even zeggen dat ik enorm fan ben van uw blog. De liefde straalt van dit gezin af en u weet alle kinderen, met een uit elkaar liggende leeftijd, precies de aandacht te geven die nodig is. Ook blogt u door alles heen erg veel en dat is erg leuk om te lezen.
    Een fijne moederdag vast, groetjess!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel. Wat fijn om te lezen.
      Niels doet het ondertussen prima. Gisteren had hij het zwaar, maar alles is achter de rug nu.

      Groetjes.

      Verwijderen
  2. Fijn te lezen dat het goed gaat met Niels. Wat mooi geschreven over moederdag. Sommige dingen zou je vast anders doen als je weer aan kinderen begon maar niet 1 kind is gelijk en iedere ouder wil het beste voor zijn kroost. Fijne avond.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi geschreven, vooral over dat op eigen benen staan.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)