Mooi. 't Leven is mooi.

Het gaat veel, veel beter met onze kleine Vic.
Vorige week dinsdag zat ik nog een beetje met de handen in het haar en maakte ik afspraken met de huisdokter en de osteopaat (waar ik morgen heen moet). De volgende dag (woensdag)ging het plots beter en dan elke dag weer een beetje meer beter en nu vraag ik me af waar ik me (een beetje)druk om maakte.
Ons manneke doet het prima en is weer een slaapkopje geworden met af en toe een weenmomentje en wenen kan ie wel heel goed, maar doet hij nu niet zo vaak meer. Hij kan nog steeds enorm boos worden en knalrood/blauw worden, maar niet meer zo vaak.
Kortom: alles komt hier goed met hem en ons en 's nachts slaapt ie nog steeds als 'een baby' en 1 keer wordt hij wakker voor een voeding. That's it.
Ik ben blij en tevreden. Zo zou het moeten blijven....
Een foto van mij getrokken door ons Liesje. Lekker heerlijk voor de stoof met de kaarsjes aan. Beetje lezen, beetje troetelen, ...Hygge genoeg hier.
Zaterdag gebak gaan eten bij mijn ouders zoals elke zaterdagochtend waar ook de stoof brandt in de keuken. O. Heerlijk.
Zaterdagavond met andere mama's gaan eten in een restaurant met hoog Hygge gehalte. Namelijk Het Panhuis hier vlak bij mij thuis. Ook met een haard en kaarsjes overal. Jammer genoeg moest ik als eerste vertrekken deze keer omdat onze Vic thuis honger had. Maar zo fijn om samen te zijn onder de dames en we zouden zelf met enkele onder ons binnenkort wat gaan wandelen. Soort van wandelafspraakjes dus. Kijk ik naar uit.

Onze buren kwamen op bezoek en brachten een vracht kraamkost mee. Amai. We kunnen hier een dag of vijf van eten :-). Het waren verschillende zaken. Een deel heb ik ingevroren. Zo blij dat ik in deze straat woon. Je moet soms geluk hebben. Er zou dit jaar of volgend jaar trouwens een huis te koop komen in onze straat van een ouder koppel. Zij verhuizen naar een flat. Ik zeg het maar...

Hieronder gisterenavond een foto van mijn mooie meisje die net uit bad kwam. Zondagavond gaat echt iedereen hier in huis in bad of onder de douche. Nadien komen ze nog even voor de stoof zitten.

De man en Vic zijn twee evenbeelden. Ongelooflijk hoe sterk die op elkaar trekken. Ze hebben zelfs dezelfde oren. Moeilijk te zien op de foto, maar het is zo.
Soms zit ik naar hen te kijken wanneer ze beiden slapen in het grote bed. Tim en mini Tim :-).
De man is tegenwoordig meer betrokken bij de kinderen. Het is weleens anders geweest.
Maar werk is ook niet alles heeft hij de laatste tijd ondervonden ;-).
Onderstaande is dus ook van toepassing.
Verder gaat het al wat beter met het wegwerken van de was en het opruimen.
Maak ik voortdurend plannen op korte termijn, maar het geeft niet wanneer plannen niet doorgaan of uitgesteld worden.
Heb ik vaak ongelooflijke kriebels in mijn buik om van alles. Het is dan ook morgen Valentijn LOL.
Ik ga me misschien een nieuwe telefoon aanschaffen al zal ik nooit een liefdesrelatie krijgen met mijn telefoon. Voor mij blijft het ding een gebruiksvoorwerp om een sms te versturen en af en toe te bellen. Al ben ik jaloers op de mooie foto's die men dochters met het ding kunnen maken. En erger ik me wanneer de man met zijn telefoon vlug iets wil opzoeken al doet hij het gelukkig niet al te vaak wanneer we samen zijn.
Op het etentje van de mama's heb ik gemerkt dat ons jongens (van 8 en 9 jaar) op vlak van gsm en IPad toestanden wat achterop hinkelen. AL die kinderen lijken een eigen IPad en telefoon te hebben. Mijn kneusjes niet natuurlijk. Ik vraag me soms af of ik ze nu niet te kort doe of ze zo wel mee zijn.
Het spookt in mijn hoofd dat een IPad voor de binnenkort tienjarige misschien toch niet zo 'abnormaal' is of verwend of .... Wat denken jullie?
Schermtijd zou er dan wel sowieso komen. Afspraken! Maar in de praktijk weet ik hoe moeilijk dat vaak is.

Zo. Ik ga me nu weer met mijn 'werk' bezig houden.

Ik wens jullie liefdevolle dagen toe.
 

Reacties

  1. Heerlijk voor je dat het allemaal zo goed gaat groet Jannie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Had het bij Vic niets met regeldagen te maken? Ik kan me herinneren dat ik dat met mijn kinderen ook had toen ik bv gaf. Dus dat vraag en aanbod weer op elkaar afgestemd moeten worden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk dat het krampen waren omdat het langer dan één week duurde. Dat vele wenen na de voeding bedoel ik en het vaak terug geven. Maar ik ben blij dat het nu min of meer voorbij lijkt :-).

      Verwijderen
  3. Hier is het ook een gsm pas na de plechtige communie. Grote m heeft met de centjes van zijn communie een laptop gekocht. De ipad is gemeenschappelijk. Gelukkig plakt hij niet aan zijn smartphone en laptop. Computertijd is hier dan ook met een limiet. Te lang spelletjes spelen, dan worden ze veel te lastig en agressief.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Sandra, doe wat bij jou past als het gaat om telefoon en Ipad etc. Mijn 9 jarige is al de enige in zijn klas die geen smartphone heeft.... ik vind het belachelijk en ik ben me er van bewust dat ik nu anderen voor het hoofd stoot. Maar een 9 jarige hoeft nog niet op instagram, snapchat etc. Mijn 11 jarige, laatste klas basisschool is ook al twee jaar de enige, hij verheugt zich op volgend jaar: middelbare school=telefoon bij ons.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. In mijn omgeving komt de smartphone in het algemeen bij de twaalfde verjaardag. Dan gaat het kind meestal al snel naar het voortgezet onderwijs. Ze reizen dan langer, en dan is het wel prettig als ze onderweg bereikbaar zijn. Ipad is meestal gezinsbezit. Ik heb onder mijn leerlingen maar enkelen met een eigen ipad.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Fijn dat het beter gaat. Onze zoon had ook last van reflux, die kreeg flesvoeding wat dan werd verdikt met iets wat ik bij de apotheek haalde. Ik weet niet meer hoe de naam was maar het hielp wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hier een smartphone eind zesde leerjaar. Geen tablet in huis, wel een laptop voor de kinderen waarop ze in de eerste plaats hun huiswerk maken maar ook wel wat mogen wat gewoon surfen. Die staat open en bloot in de woonkamer, dus we zien wat ze doen. Ook nog geen Facebook en zo hoor, hoe langer we dat kunnen uitstellen, hoe beter.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @mamavantwee: Ik heb per ongeluk je reactie verwijderd :-(. Op de verkeerde knop geklikt met Vic op schoot. Reageer gerust opnieuw.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Als de jongens er niet om vragen zou ik nog even wachten. Twaalf is een mooie leeftijd voor een telefoon. Ze moeten ook de verantwoordelijkheid kunnen dragen om niet te gaan geinbellen en kosten binnen de perken te houden. Iedereen moet het natuurlijk zelf weten, maar heb jij zin om de hele tijd op te Letten of het wel goed gaat met de schermtijd en bel/surfgedrag van de jongens? Weer een taak erbij.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)