De geboortedag van Fee: 20mei2014:

De zwangerschap was zeer zwaar geweest. Mijn lichaam was uitgeput en emotioneel vond ik deze zwangerschap veel zwaarder dan eerdere zwangerschappen. Dit was de zwaarste zwangerschap van allemaal: dat was alvast zeker. Ik kon geen 50 meter meer stappen, trappen lopen ging net nog en ik had veel pijn en brandend maagzuur. Ik had gehoopt dat ons meisje eerder ging komen, maar ze bleef mooi zitten al had ik niet de indruk dat zij dat zelf ook prettig vond. Integendeel. De bewegingen die ze maakte in mijn buik en het kraken dat ik af en toe hoorde gaven mij een ambetant en pijnlijk gevoel.

Maar op 20 mei kwam daar een einde aan toen duidelijk werd zo tussen 9 en 10 uur dat ons meisje die dag toch geboren zou worden toen ik eindelijk weeën had die om de vijf minuten kwamen én eindelijk regelmatig. Ik was toen alleen in het ziekenhuis en smste man dat hij toch best niet meer ging werken, maar naar het ziekenhuis mocht komen. Het zou vandaag toch gebeuren!
Om 10.10 uur kwam de gyn een kijkje nemen en bij 5 cm ontsluiting en om de 4 minuten een wee besloot hij om meteen maar het water te breken. Dat zou alles wat versnellen. Bij mij vielen de weeën echter weg! Om 10.30 uur kwam de man en zei ik hem dat ik eerst weer moest kunnen ontspannen zodat ik opnieuw goed weeën zou krijgen. Om 11uur had ik wel 6 cm, maar leek de geboorte toch niet voor meteen. Tien minuten later voelde ik gelukkig een goede ferme wee en kort nadien weer één zodat ik de vroedvrouw vroeg of ik nog even naar het toilet mocht. Op het toilet (11.20uur)kreeg ik plots persweeën. Dat was verschieten. Ik pufte en kreunde ze weg en dacht: 'Onee. Ik krijg haar hier. Wat is me dat nu?' Man had ondertussen de vroedvrouw verzocht nog iemand te gaan halen en beiden hielpen me het toilet af naar het bed toen waar in sneltempo alles in gereedheid werd gebracht en de gyn gebeld werd die er binnen de 5minuten was. 'Mevrouw Vrijdags krijgt NU haar tiende kind dokter!!' zo werd er gezegd. En zo ging het. Ik kon niets tegenhouden en om 11.34 uur werd zonder problemen en in een rotvaart Fee geboren. 4,710 kilo en 54 cm. Helemaal onder de smeer. Even dacht ik dat ik een jongetje gekregen had, maar het was wel degelijk ons langverwachte meisje. Om 11.45 uur lag ze al aan de borst (waarvan ik foto's heb ,maar die zijn iets te bloot ;-) ). Welkom Fee(tje). De dokter en de vroedvrouw vonden haar fors en groot en ..., maar voor mij is ze mijn kleintje.
Wat bijgebleven is ook: de woorden van de dokter en de vroedvrouw toen ze haar hoofdje liet zien: 'Dat is een dikke baby!', 'Pas op: die schoudertjes zitten vast (niets van gemerkt)', 'Pas op!'(toen ze er in één beweging helemaal uitglipte).
Wat ik vaak heb moeten doen: De namen van al mijn kinderen zeggen, hun namen en leeftijden :-).
Dat ik amper pijn heb gehad.
Dat ik trots was dat ze zo snel aan de borst dronk en goed en heel krachtig.
Dat mijn lijf het toch maar allemaal weer gedaan heeft en kon met dank aan de fantastische moederkoek ook.

 De eerste dag. Bezoek! En veel drinken. De eerste twee dagen viel ze af. De derde dag kwam ze weer bij en de vierde dag was ze weer op haar geboortegewicht met dank aan de moedermelk.

 Trotse zusjes op bezoek.

 Zusjes.

 Dag twee: Wat is ze mooi. Het was bloedheet in het ziekenhuis. Vandaar ook geen sokjes of mutsje.

 Papa en mama toen ook nog uitgeput, maar dat is ondertussen na acht dagen al veel, veel beter. Deze foto is genomen na de derde nacht op rij waarin ik amper sliep. Die nacht amper 2 uurtjes. Ik wou dus zo snel mogelijk weer naar mijn eigen nest.

Nu is ze acht dagen jong en al zo erg veranderd. Ze eet en ze slaapt en af en toe is ze eens wakker en kijkt me verwonderd aan met haar kleine oogjes. Op dag 7 liet haar naveltje los en deed ze pas goed haar oogjes open.

Dit is mijn laatste kindje en ja: nu is het echt absoluut zeker! Teveel van alles tijdens de zwangerschap.
Maar mijn afgelopen kraamweek was wel één en al rozengeur en maneschijn en dat is echt zo. Ik voel mijzelf elke dag beter worden, Fee is echt een droombaby, ik geniet echt van deze uitzonderlijke tijd en deze momenten, ik beleef het intens en voel mij supergelukkig en dankbaar, ...
Ik kraam deze week dus nog even lekker verder hoor.