Energievreters en hoe het nu verder moet


Het leven loopt zoals het loopt is bijna een even zinvolle quote voor mij geworden als Pluk de dag!

Mijn leven werd stilaan overspoeld door energievreters. Ik had het eerst weer niet door waar al mijn energie allemaal naartoe ging. In de zomervakantie konden dat natuurlijk wel de kinderen zijn :-) en nadien dacht ik dat het ging beteren, maar dat deed het niet echt. De dokter zei dat ik enkel een vitamine D tekort had net als de helft van de rest van de bevolking. Te weinig beweging misschien, te weinig echt buiten, teveel werk in huis (klopte heel erg) en een dochter die op kot ging en nu gaat er dus nog een zoon logo volgen.
Dus ja. Ik voelde mij vaak erg moe. Maar het is nu echt al beter.

En energievreters zullen er altijd zijn.

Sinds november heb ik meer hulp in het huishouden en dat is zeer welkom.
Ik neem nu ook Vitamine D.
En ik probeer me ook fysiek beter te voelen in mijn vel.
Dat laatste is niet zo gemakkelijk.

Ik kocht wel een nieuwe bril en ging vandaag nog eens langs bij de kapper en het mag gezegd worden. Deze keer kreeg ik wel het kapsel dat ik wou :-). Het is raar, maar ik ging er zwevend buiten.
Een crème gebruik ik dus nu ook die ook wel een goed gevoel geeft nu.
En ik volg dus Spaanse les wat ik graag doe.

Wat ik nog wil doen, maar wat er maar niet van komt.

Meer wandelen...is iets dat ik graag doe.
Afvallen. Ik begin, maar geef te snel op. Misschien een dagboek bijhouden?
Ik wil echt tien kilo afvallen.
Misschien toch opnieuw gaan lopen. Dat zou ook een goede uitlaadklep zijn om andere problemen op dit moment weg te lopen denk ik. Maar dan moet ik mij eerst inspannen en dat kost natuurlijk ook energie.

Wat ik vanaf nu ook van plan ben is minder uitgebreid koken.
Omdat je daar gewoon totaal geen eer van krijgt om te koken voor kinderen :-). Ik ben dat eigenlijk een beetje beu.

Ook spullen blijven energie vreten. Minimaliseren, blijven minimaliseren.

En soms trek ik mij dingen in ons gezin net iets te erg aan of heb ik contact met mensen met wie ik dat niet wil. Dan moet je los laten. Het kan niet anders. Anders ga je er volledig aan onder door.

Ik ben daar dus mee bezig en dus blog ik ook minder.





Tot gauw of niet.



Reacties

  1. Sandra,iedereen heeft het wel eens moeilijk,ik had vorige week zo'n week,ook 2maal dokter,maar dan moeten we ons herpakken,het is niet allemaal zoals de meeste mensen op facebook zetten hoor meid!alles is daar rooskleurig maar hoe zeggen ze dat:ieder huisje heeft zn kruisje
    ge krijgt een pakje courage van me,hoofd omhoog en ga dr voor maar hou je blog maar das eens je uitlaatklep of ik ga je missen,knipoog!!!!groetjes debora

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk niet meteen aan stoppen met bloggen, maar ik blog wel minder doordat ik energie steek in andere zaken :-). Groetjes.

      Verwijderen
  2. Wandelen, daar zou ik ook graag meer tijd voor maken. We moesten wat dichter bij elkaar wonen, konden we er samen op uit ;)
    Ik lees je graag, dus hoop dat je toch wel blijft schrijven hier!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja. Dat had ik ook wel gewild Sandra. Misschien moet ik toch maar een wandelpartner zoeken.

      Verwijderen
  3. Mijn kinderen gaan allemaal naar school en als ik thuiskom van ze weg te brengen, ga ik eerst 20 minuten lopen (het dorp rond) en komt pas de rest.
    Succes met je minder-moe-plan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lopen is iets wat ik tien jaar geleden ook veel deed en het heeft me echt geholpen toen om een moeilijke periode door te worstelen. Ik ben dan ook van plan om mij voor dit opnieuw in te spannen (loopschoenen kopen en kledij)en op 't gemak terug te beginnen. Ik weet dat lopen helpt en ik ben er door een zwangerschap weer mee gestopt toen.

      Verwijderen
  4. Misschien de uitdaging van Monique?
    http://craftsnskills.blogspot.nl/

    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wow, mijn energie gaat op aan zuigers inderdaad, dus daar blijf ik verre van.
    Als je nu iedere dag een half uurtje gaat wandelen met de jongste hoofd leeg?
    Dikke kus hoor Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Soms is de dag om voor je het weet bij mij dus begrijp dan ook nooit hoe jij het allemaal voor elkaar houdt. Af en toe heerlijk wandelen is fijn en dat heeft een mens nodig maar als er geen tijd voor is houdt het op. Mijn man zou zeggen geen tijd geen zin maar dat gaat bij jou niet op dat weet ik zeker.
    Fijne avond.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind dat er voor sommige zaken gewoon tijd moet zijn. Maar het is altijd ten koste van iets anders. En mijn dagen vliegen ook voorbij. Ongelooflijk. Zo meteen ben ik weer de baan op voor nog een kleinigheid als Sintcadeau. En ik moet kasten verhuizen :-). Liefs.

      Verwijderen
    2. Dat moet is er natuurlijk teveel aan haha.

      Verwijderen
  7. Ik lees dit met interesse want ik voel me soms ook best erg moe. En ik vraag me dan af hoe ik dit kan omdraaien! Met vijf kinderen is het toch lastig om echt rust te vinden.

    Doe je nog een foto van je nieuwe kapsel?

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)