Groene monsters

Monsters.
Ik zie overal monsters en bergen.

Nadat Thijs ons slapeloze nachten bezorgde (hij is nochtans al zeven)en we eindelijk de reden ontdekte hoe dat kwam vloog de TV buiten. Ik was niet echt voorstander van dit radicale besluit en opperde nog dat ik ook weleens graag kijk naar het weer met Frank, maar Tim was niet voor rede vatbaar.
Thijs had een baby in een groen monster zien veranderen op TV en was sindsdien bang wanneer ik niet in de buurt van ons Fee was met veel geween de afgelopen weken tot gevolg.
Je kunt er mee lachen, maar grappig was het allerminst.
De groten klaagden steen en been. Wat een stom besluit. Ik vond het ook niet de meest ideale oplossing, maar soit. Nadat ik ook nog mijn eigen dromenvanger in zijn bed installeerde keerde de rust bij Thijs terug. Vannacht sliep ie nog eens als een roos.

Er zijn veel discussies over alle mogelijke onderwerpen  en veel 'Ik kan er niet meer tegen!' van mijn kant.
Het lijkt wel of ik gewoon niet meer rustig kan blijven.
Wanneer ze weer onnodig aan de bel hangen bijvoorbeeld in plaats van langs de garage binnen te komen.

Vandaag zou ik gaan wandelen , maar ook dat schone liedje ging niet door.
Misschien vanavond...als de man thuis is.
In de plaats ben ik beginnen koken. Koken=therapie. 't Was ook nog eens lekker.

Mijn kinderen gillen, rennen, wenen, ... Gelukkig is er af en toe ook eens een grappig moment. Zie foto bovenaan wanneer de honderden kruimels van onder de keukentafel dienen geveegd te worden.

Relativeren doe ik door de verhalen van vluchtelingen te lezen, maar dan voel ik me vooral erg schuldig bij mijn geklaag. Dat er kinderen verdrinken en stikken op weg naar 'mijn leven' vind ik zo erg dat ik me suf pieker. Ik mag me NIET zo voelen. Een luxeprobleem. Dat is het !

Hoe draai ik alles weer om? Hoe vind ik weer rust?
Blijven ademhalen sowieso.

Hopelijk ziet de man het zitten om alleen met de kinderen naar de BBQ te gaan. Dan kan ik gaan wandelen met Fee in de stilte van de Weert. Dat is mijn bedoeling.
Even alleen (met Fee). Ik stippel straks alvast de wandeling uit.

Fijn weekend !!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Toen werd ik 40 !!

Afbeelding
+     Oké. Er is niets aan als ik eerlijk mag zijn. 30 was mijn meest vreselijke verjaardag (doordat ik toen in Turkije was en dat viel me niet mee) en dat had niets te maken met de leeftijd, maar 40 worden werd de tweede vreselijkste verjaardag in mijn bestaan (niet om het cijfer, maar door de loop van omstandigheden) . Is dat genoeg? Of willen jullie meer weten? Oké! Kort dan. Er werd niet gezongen en er was ook geen taart. En er waren bitter weinig cadeautjes (2), kaartjes (4) en sms'n (2). Verder werkte onze man gewoon de hele dag zoals altijd en ik was grotendeels alleen, maar ik las wel veel (positief hé. Op zaterdag had ik de weekendkranten achter de kiezen waaronder vooral het artikel van Joost Zwagerman mij in de hersenen bleef spoken). Zeeland. Ja. Ik wou naar Zeeland, maar dat zag mijn man niet zitten dus werd het Bornem. Mooi Bornem. Jawel. Maar niet wat ik al maanden in gedachten had. Een mens moet leren minder verwachtingen te hebben zeke...
Meer lezen

Vic, Bent of toch Leo en tip qua zwangerschapskledij.

Afbeelding
Eerst en vooral heel veel dank voor alle verjaardagswensen. Een mens groeit ook van complimenten heb ik ondervonden. De afgelopen dagen liep ik dan ook al glunderend rond. Sinds gisteren is het weer de gewone gang van zaken en ook gisteren was eigenlijk veel te vol met van alles. Maar ik ontmoet alleen maar fijne mensen dus ik geniet. Een naam kiezen voor je kind vind ik redelijk moeilijk. Zeker wanneer je al kinderen hebt. Wanneer je eerst kind Wolf heet bijvoorbeeld kan je volgende kind onmogelijk een Victor zijn of als je dochtertje Bloem heet kan je nadien het zusje toch geen Marie laten zijn... Namen die bij elkaar passen is moeilijk. Mijn smaak veranderde op dit vlak ook met de jaren en  ik moest vele namen schrappen daardoor. Ook heeft mijn tweede man een erg lange familienaam dus ik heb de voornamen daar kort gehouden. Niels, Thijs, Lies, Mats en Fee. Korte namen dus. Nu wil ik dus weer een korte naam. Dan is er nog de populariteit van een naam. De namen van ons ...
Meer lezen

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Afbeelding
Op zaterdag kreeg de tweede jongste zoon Mats nieuwe schoenen en daar maakte ik een uitje van met hem alleen op pad. Want kinderen in een groot gezin moeten heel vaak de aandacht delen. En dus maakte we een wandeling langs de witte paashaas aan de kapel en gingen na het schoenen kopen een taartje eten. Helaas at ie er maar twee happen van en mocht ik de caloriebom verder opeten.  De koffie caramel was ook heerlijk. De paashaas overleefde de nacht niet. Vandalen sloegen hem ondertussen aan diggelen :-(. Op zondag gingen we ontbijten op 't school waar de man plots opperde dat hij best wat meer dingen voor 't school wou doen. Iets wat ik zelf ook wel wou doen. Vrijdag ga ik eten met onder andere iemand uit de ouderraad dus ik ga mijn licht eens opsteken. School vinden we heel belangrijk en met vijf kinderen daar op school willen we iets betekenen voor de school ook. Al doe ik dat ook wel al een beetje. Ook vandaag ben ik RIJ ouder. Deze keer voor de klas va...
Meer lezen