Groene monsters

Monsters.
Ik zie overal monsters en bergen.

Nadat Thijs ons slapeloze nachten bezorgde (hij is nochtans al zeven)en we eindelijk de reden ontdekte hoe dat kwam vloog de TV buiten. Ik was niet echt voorstander van dit radicale besluit en opperde nog dat ik ook weleens graag kijk naar het weer met Frank, maar Tim was niet voor rede vatbaar.
Thijs had een baby in een groen monster zien veranderen op TV en was sindsdien bang wanneer ik niet in de buurt van ons Fee was met veel geween de afgelopen weken tot gevolg.
Je kunt er mee lachen, maar grappig was het allerminst.
De groten klaagden steen en been. Wat een stom besluit. Ik vond het ook niet de meest ideale oplossing, maar soit. Nadat ik ook nog mijn eigen dromenvanger in zijn bed installeerde keerde de rust bij Thijs terug. Vannacht sliep ie nog eens als een roos.

Er zijn veel discussies over alle mogelijke onderwerpen  en veel 'Ik kan er niet meer tegen!' van mijn kant.
Het lijkt wel of ik gewoon niet meer rustig kan blijven.
Wanneer ze weer onnodig aan de bel hangen bijvoorbeeld in plaats van langs de garage binnen te komen.

Vandaag zou ik gaan wandelen , maar ook dat schone liedje ging niet door.
Misschien vanavond...als de man thuis is.
In de plaats ben ik beginnen koken. Koken=therapie. 't Was ook nog eens lekker.

Mijn kinderen gillen, rennen, wenen, ... Gelukkig is er af en toe ook eens een grappig moment. Zie foto bovenaan wanneer de honderden kruimels van onder de keukentafel dienen geveegd te worden.

Relativeren doe ik door de verhalen van vluchtelingen te lezen, maar dan voel ik me vooral erg schuldig bij mijn geklaag. Dat er kinderen verdrinken en stikken op weg naar 'mijn leven' vind ik zo erg dat ik me suf pieker. Ik mag me NIET zo voelen. Een luxeprobleem. Dat is het !

Hoe draai ik alles weer om? Hoe vind ik weer rust?
Blijven ademhalen sowieso.

Hopelijk ziet de man het zitten om alleen met de kinderen naar de BBQ te gaan. Dan kan ik gaan wandelen met Fee in de stilte van de Weert. Dat is mijn bedoeling.
Even alleen (met Fee). Ik stippel straks alvast de wandeling uit.

Fijn weekend !!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)