Hoe overleef ik de laatste dagen van de vakantie?

Valt het hard op dat ik aan het aftellen ben? Het is nog één week. Of minder dan een week. Nog zes dagen en dan is het weer school.

Wekenlang heb ik genoten van de kroost en beleefden wij fijne avonturen.
Maar eerlijk is eerlijk. Het mag gedaan zijn nu.
Deze ochtend werd ik wakker met hoofdpijn en het is nog altijd niet zoals het zou moeten zijn.
Af en toe gil ik de boel bij elkaar. 'OF HET AUB WAT RUSTIGER KAN!'

Ik snak naar weer een lege ochtend zonder kinderen. Alleen ik, koffie en de krant.
Naar wandelingen helemaal alleen met mezelf en in de zetel ploffen zonder commentaar te krijgen en naar de Spaanse les die ik ga volgen vanaf de derde week van september.
Boodschappen doen zonder nadien een kind te moeten gaan zoeken die verdwaalde op de snoepafdeling.

's Ochtends zal het weliswaar weer wat drukker zijn om iedereen tijdig de deur uit te krijgen. En er zal weer verplicht huiswerk gemaakt moeten worden. Er zal weer moeten gedacht worden aan turn- en zwemzakken. Er zal weer structuur zijn.

En na 8 weken slapen zolang we kunnen, verslonst rondlopen wel of niet in pyjama, ijsjes eten à volonté en laat gaan slapen wordt alles weer anders.
Ik vind het losjes aan gedoe van tijd tot tijd zeer welkom, maar nu snak ik naar het andere.
Ook al valt dat voor mijn chaotische aard niet altijd mee.
Iedereen denkt altijd dat ik super georganiseerd ben, maar dat ben ik niet. Zonder mijn hulpmiddelen ben ik verloren (briefjes op de frigo, agenda en Smartmat die eten brengt). Deze week kreeg ik van Smartmat alvast extra : thee tegen Stress. Hoe kunnen ze het weten?

Deze laatste dagen zullen we toch NIET nog een paar dagen in Zeeland verblijven (zoals eerder op de planning). Het zonnetje gaat ook op vakantie. Morgen trek ik nog een dag uit om in Zeeland de boel ginds wat op orde te maken (mijn was hangt er zelfs nog op het terras :-)) en zondag ook om de fietsen te gaan halen.

Ondertussen zetten de kinderen het huis nog even helemaal ondersteboven. Van mijn Marie Kondo opruimresultaat blijft niet al teveel over. Alhoewel: het valt mee, maar toch...

Ik zal de eerste week serieus veel werk hebben.
Vooral de kledij is kindjes beginnen krijgen en ligt in plaats van in de kasten vooral OP de kasten, VOOR de kasten of ergens achter een deur.
Fee heeft dringend schoentjes nodig , maar ik geraak er niet (ook voor september).
Ik zal in september dringend weer werk moeten maken van 'goede' mannen bellen. De loodgieter, de dakwerker, de schilder, ...Gelukkig komt de tuinman ondertussen al wat vaker langs ;-). Gisteren mochten we de plannen voor onze tuin inkijken. Het wordt een veelbelovend jaar op tuinvlak.

Dus de laatste zes dagen wordt het nog even op de tanden bijten voor deze vermoeide moeder.
Het programma is:

Dag 1-dinsdag- de tafel ontruimen van de gigantische was en niets meer op de tafel deponeren-wat een zicht is dat al geweest de afgelopen weken!! Blijven wassen ondertussen :-). Misschien lukt het nog om ergens een gaatje te vinden om een uur in de zetel te verkassen.

Dag 2-woensdag-Dag naar Zeeland en daar de boel opruimen, maar niet teveel ;-). Een andere dochter gaat deze dag ondertussen de schoolboeken ophalen.

Dag 3-donderdag- Niets gepland. Maar één zoon heeft een nieuwe bril nodig dus misschien doe ik dat wel die dag.

Dag4-Vrijdag-Tandartsbezoek voor de dochter. En misschien wat schoolgerief gaan kopen. Dit jaar koop ik geen nieuwe boekentassen voor de jongste kinderen. Enkel één zoon in het middelbaar krijgt een nieuwe.

Dag 5- Zaterdag-Wandeltocht en een BBQ van de chiro

Dag 6-Zondag-Dag naar Zeeland voor opkuis. Voor de kinderen is dit feest.

Dag 7-Maandag-Geen planning. Misschien ons jongens hun vakantieblaadjes laten maken. Vol goede moed ben ik er in Spanje mee gestart, maar het is er thuis niet meer van gekomen. En nu? De ene moest zijn tafels nog eens goed oefenen, de andere het lezen. Als dat maar goed komt.

Hoe is het met jullie? Zijn jullie blij dat het school weer start of mag het voor altijd vakantie zijn?