Onze eigen mini Dodentocht

 Vanavond wordt het startsein gegeven voor de Dodentocht in ons dorp. De Dodentocht is een wandeling van 100 km die je dan binnen de 24 uur moet afleggen. Vorig jaar nam ik voor om hem dit jaar te stappen en dus heel veel te oefenen. Maar omdat ons Fee nog zo klein was toen lukte dat helemaal niet zo goed.
Maar ondertussen heb ik al best al veel wandelingen gemaakt.
Vandaag maakte ik samen met Niels en Thijs alweer een wandeling. Deze keer in onze eigen buurt. We namen eerst het veer (bovenstaande foto)in Mariekerke en stapten de overkant richting Hamme. Onderweg zagen we deze knuffel. Wie hem herkent: hij hangt op knooppunt 141 in Hamme.

 We deden drie uur over 11,2 kilometer en af en toe was het lol, maar vaak was er ook dorst en honger. We aten onderweg een hapje. Dat vinden ze meestal het plezantste van de hele toer. De stops.
In Hamme lieten we ons opnieuw overzetten met het veer en kwamen dan uit in de Weert.
Van daar stapten wij terug richting Branst en Mariekerke waar we begonnen waren.
Het was de eerste keer dat onze jongens zo ver stapten, maar ze deden dat heel goed.
Een dodentocht zit er nog lang niet in, maar onze mini dodentocht hebben we achter de rug.
En de jongens en ik hebben gezegd. Als we maar lang genoeg oefenen wordt die dodentocht in 2023 een makkie. Dan wordt Niels namelijk zestien en kan hij die zelf stappen.
Zelf wil ik het al eerder proberen.
In september ga ik de wandelkilometers opdrijven voor mezelf.
Voor de jongens hou ik het bij een kilometer of 10. Dat kunnen ze nu goed aan.
Liesje lukt ongeveer 4 kilometer.
Het wandelen ga ik combineren door soms met de kinderen te wandelen en soms zonder.

Wat je nodig hebt voor een goede wandeling met kinderen:

-goede schoenen
-fantasie en kinderen kunnen motiveren
-goede kledij aangepast aan het weer
-Water (minstens 1 flesje per kind)en iets om te eten
-Rugzak

En vanavond gaan we eens kijken naar de moedige wandelaars hier in 't dorp en supporteren voor die dat we kennen.

Fijn weekend.

Reacties

  1. Marina14 augustus 2015 om 18:23

    Mn schoonbroer liep hem enig jaar ook uit.chapeau dat je,Julie zo ver kunnen wandelen.zelf kan ik dit niet doorslechte voeten en een iets teveel gewicht.doe zo verder goed voor de gezondheid.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Sandra14 augustus 2015 om 20:47

      Ik wandel echt héél graag Marina. De meeste mensen fietsen liever denk ik.

      Verwijderen
  2. Lucette.trottinette14 augustus 2015 om 20:21

    Ik dacht al dat jullie van Bornem ofzo waren na het Chiro verhaal van de late bus ( kamp ). Wel grappig ... Mijn kids gaan naar 't Hinkelpad, zitten bij Chiro Branst envoetballrn ook bij Branst. De wereld is klein ....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Sandra14 augustus 2015 om 20:50

      't Hinkelpad is bijna in onze voortuin. Ik heb heel erg getwijfeld om onze kinderen daar naar school te laten gaan, maar het is toch Branst geworden. Echt ook nog een dorpsschooltje.
      Bij welke groepen zitten je kinderen in de chiro want er gaan er vier van ons. 2 bij de Mini's, 1 bij Rakwi's en 1 bij Yeti's.
      We gaan alleszins naar de BBQ heel binnenkort. Kom eens dag zeggen.

      Verwijderen
    2. Lucette.trottinette14 augustus 2015 om 21:58

      Ik heb er 2 bij de mini's ( ze zijn sinds januari wel niet meer geweest door hersenvliesontsteking van 1 van de twee en lange herstel, dus wou haar zus ook niet meer ). Nu start mijn zoon bij de mini's en de twee anderen gaan naar de speelclub

      Verwijderen
    3. Sandra15 augustus 2015 om 10:18

      Onze Niels gaat ook naar de speelclub volgend jaar. Hopelijk is alles goed gekomen met het kindje dat de hersenvliesontsteking gehad heeft. Ons Nele (ze was toen vijf) heeft het in 2007 gehad. Bacteriële meningitis. Ze heeft in Gent gelegen toen en later nog in Dendermonde, maar alles is goed gekomen.

      Verwijderen
  3. debora14 augustus 2015 om 21:14

    wat kunnen je kinderen stappen zeg!om fier op te zijn,hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gewoon Greet14 augustus 2015 om 21:46

    Super dat je kinderen zo meestappen.....hier deden ze dat niet zo graag toen ze klein waren....het was meer zeuren dan stappen....
    Ik heb de dodentocht ooit één keer uitgestapt....(toen was ik zelfs net zwanger ! wat ik natuurlijk niet wist....anders was ik er nooit aan begonnen natuurlijk.....zes jaar gewacht op onze eerste (een zoon) en dan de dodentocht stappen !? Mijn zoon (die er toen stiekem bij was als verstekeling ;) heeft twintig jaar later ook meegedaan....maar hij zei altijd dat hij het al eens gedaan had ;) Fijne avond nog Sandra!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Sandra15 augustus 2015 om 10:24

      Hoelang deed je daar toen over Greet? Het was hier gisteren weer volop ambiance.
      Wel grappig van je zoon. En hoelang deed hij er over?
      Ik heb dat zelf al eens zitten berekenen hoelang ik er zou over doen namelijk, maar ik heb geen idee.
      Liefs.

      Verwijderen
  5. Jo en joh14 augustus 2015 om 22:07

    Fijn dat de kinderen ook al zo een eind kunnen stappen, knap gedaan jongens en moeder natuurlijk. Vroeger fietse ik veel maar tegenwoordig wandel ik meer. Fijne avond.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Sandra15 augustus 2015 om 10:26

      Ik fiets ook wel graag, maar bij het wandelen kom je vaak op kleine stille wegeltjes of bospaadjes en met de fiets moet je toch verharde wegen hebben en kom je vaak auto's en moet je meer rekening houden met de wegcode.
      Zoals vandaag is wandelen in de regen ook fijner dan met de fiets vind ik.
      Groetjes.

      Verwijderen
  6. Sandra15 augustus 2015 om 10:27

    Héél leuk ;-).

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Toen werd ik 40 !!

Afbeelding
+     Oké. Er is niets aan als ik eerlijk mag zijn. 30 was mijn meest vreselijke verjaardag (doordat ik toen in Turkije was en dat viel me niet mee) en dat had niets te maken met de leeftijd, maar 40 worden werd de tweede vreselijkste verjaardag in mijn bestaan (niet om het cijfer, maar door de loop van omstandigheden) . Is dat genoeg? Of willen jullie meer weten? Oké! Kort dan. Er werd niet gezongen en er was ook geen taart. En er waren bitter weinig cadeautjes (2), kaartjes (4) en sms'n (2). Verder werkte onze man gewoon de hele dag zoals altijd en ik was grotendeels alleen, maar ik las wel veel (positief hé. Op zaterdag had ik de weekendkranten achter de kiezen waaronder vooral het artikel van Joost Zwagerman mij in de hersenen bleef spoken). Zeeland. Ja. Ik wou naar Zeeland, maar dat zag mijn man niet zitten dus werd het Bornem. Mooi Bornem. Jawel. Maar niet wat ik al maanden in gedachten had. Een mens moet leren minder verwachtingen te hebben zeke...
Meer lezen

Vic, Bent of toch Leo en tip qua zwangerschapskledij.

Afbeelding
Eerst en vooral heel veel dank voor alle verjaardagswensen. Een mens groeit ook van complimenten heb ik ondervonden. De afgelopen dagen liep ik dan ook al glunderend rond. Sinds gisteren is het weer de gewone gang van zaken en ook gisteren was eigenlijk veel te vol met van alles. Maar ik ontmoet alleen maar fijne mensen dus ik geniet. Een naam kiezen voor je kind vind ik redelijk moeilijk. Zeker wanneer je al kinderen hebt. Wanneer je eerst kind Wolf heet bijvoorbeeld kan je volgende kind onmogelijk een Victor zijn of als je dochtertje Bloem heet kan je nadien het zusje toch geen Marie laten zijn... Namen die bij elkaar passen is moeilijk. Mijn smaak veranderde op dit vlak ook met de jaren en  ik moest vele namen schrappen daardoor. Ook heeft mijn tweede man een erg lange familienaam dus ik heb de voornamen daar kort gehouden. Niels, Thijs, Lies, Mats en Fee. Korte namen dus. Nu wil ik dus weer een korte naam. Dan is er nog de populariteit van een naam. De namen van ons ...
Meer lezen

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Afbeelding
Op zaterdag kreeg de tweede jongste zoon Mats nieuwe schoenen en daar maakte ik een uitje van met hem alleen op pad. Want kinderen in een groot gezin moeten heel vaak de aandacht delen. En dus maakte we een wandeling langs de witte paashaas aan de kapel en gingen na het schoenen kopen een taartje eten. Helaas at ie er maar twee happen van en mocht ik de caloriebom verder opeten.  De koffie caramel was ook heerlijk. De paashaas overleefde de nacht niet. Vandalen sloegen hem ondertussen aan diggelen :-(. Op zondag gingen we ontbijten op 't school waar de man plots opperde dat hij best wat meer dingen voor 't school wou doen. Iets wat ik zelf ook wel wou doen. Vrijdag ga ik eten met onder andere iemand uit de ouderraad dus ik ga mijn licht eens opsteken. School vinden we heel belangrijk en met vijf kinderen daar op school willen we iets betekenen voor de school ook. Al doe ik dat ook wel al een beetje. Ook vandaag ben ik RIJ ouder. Deze keer voor de klas va...
Meer lezen