Binnenblijfweer en wintersloefkes

Met dagen zoals vandaag en eergisteren blijf ik het liefste van al gewoon binnen in mijn warme woonkamer en nog het liefste van al in mijn zetel met een boek of een DVD of gewoon met een kind op de schoot.
Vorig weekend lukte het me aardig om lekker lui te zijn al moet je dat lui zijn ruim zien. De zaterdagochtend heb ik wel nog als een gek rond gereden om kinderen op zwemles te krijgen en lijstjes af te werken (bakker, apotheek, garage, bij een lieve letster langs), maar nadien ging de knop onherroepelijk OM.
Het lukte ja. Ik deed alleen nog wat ècht moest (zie vuile luiers verversen en voor eten zorgen)en voor de rest liet ik de boel de boel.
Ook zondag verliep compleet rustig en relax. Werkelijk zalig dat niets moest. Af en toe draaide ik eens een was omdat ik stijf werd van teveel zitten :-). En 's avonds deden de man en ik de kindjes samen in bad en had ik nog de energie en moed om alle lakens te verversen. Olé.

Maar natuurlijk start op maandag ook weer gewoon de schoolweek waar rond heel mijn leven zo een beetje geregeld is. Ik ben een week autoloos geweest, maar gelukkig kon ik op maandag weer gewoon met mijn kar rijden na een rekening van 2500 Euro.

 Feetje bleek op maandag wat ziekjes dus diende er weer een ander ritme gevolgd te worden. Ze stapt er ondertussen al flink op los.

Verder verlopen de dagen gezapig. Ze zijn goed gevuld, maar ik heb het in toom.

Ik stel prioriteiten en het werkt.

Kelly schreef een heel mooi stuk over slow living en ik ben het helemaal met haar eens.

 

Mijn slippers heb ik ingeruild voor sloefkes en amai: die zitten zo lekker.

 

Vandaag ging ik weer gewoon naar de Spaanse les. Supertof en een blije afleiding ook al is het geen weer om buiten te komen. Ja. Het liefste van al zat ik echt gewoon binnen nu, maar de kinderen dienen natuurlijk ook van 't school gehaald te worden en de boodschappen opgehaald.

Ergens ben ik blij. De reden om het huis uit te moeten anders lag ik wellicht onder een dekentje nu.

 

Doordat ik me zo rustig voel kan ik ook beter om met alles in verband met wat er gaande is in ons land van melk en honing en ben ik blij dat mijn eigen kinderen gelukkig niet angstig geworden zijn door alle berichtgeving. Ik heb het gevoel dat ze soms net bang worden van mensen die zeggen dat ze niet bang hoeven te zijn. Zelf ben ik er eerder gelaten. Al ondervinden we wel hier en daar een gevolg van de 'dreiging'. Ik was blij met de gemanipuleerde foto's van Brussel in de krant.

 

De sint kwam zo een beetje op de achtergrond, maar ik las een paar goede teksten over dit onderwerp die me zeer aanspraken. Zoals dit stuk. Daar kan ik mij zo in vinden.

 

Zo. Ik ga maar even door met leven. Mijn was is bijna weggewerkt, mijn eten staat klaar om bereid te worden, ik haal onze kindjes sebiet even op en vandaag gaan we extra vroeg onder een dekentje liggen want daar is het echt het weer voor.

 

Leve het leven.