Ziek zijn is niet fijn en hoe plots knopen werden doorgehakt

 Het valt niet mee voor ons Feetje. Het griepje dat ze had sinds vorige week bleek na een bezoek aan de kinderarts ( Fee had al zes dagen hele hoge koorts: zie 40°C ) ook nog een oorontsteking langs beide kanten te zijn. Wakkere nachten en veel wenen was het. En veel schootzitten of tegen me aanhangen. Nu neemt ze dus antibiotica en ik heb de indruk dat het al iets beter is. Laten we het hopen want ook Esther is hervallen. En de jongens zijn nog steeds zo gezond als visjes.

Gisteren diende ik dus het tandartsbezoek te annuleren om voor het kleine mensje te zorgen.
Maar dat is 't minste.

Enkele dagen geleden vertelde ik dan weer hoe ik eigenlijk geen behoefte meer voel om te bloggen, maar af en toe komt het toch vanzelf om weer wat neer te tikken.

Dat we dit jaar niet op vakantie gaan behalve naar onze stacaravan op De Pluimpot in Zeeland had ik ook al een paar keer verteld.
De reden was dat ik het inpakken zo beu was en het uitpakken ook.
Maar ondertussen is daar nog een reden bijgekomen.

Na onze perikelen met de bank hebben we alsnog de knoop doorgehakt om vroegtijdig af te lossen. Dat kan één keer kosteloos per krediet. Ik heb de bank op de hoogte gebracht.
Deze keer zal het nog gaan om een klein bedrag omdat we onze belastingen ook nog moeten betalen. Een bedrag van 5500 Euro zal afgelost worden op een krediet van ongeveer 30000 Euro. Ons maandbedrag zal dan verminderen.
Nadien gaan we sparen, sparen en sparen om de andere kredieten ook te verminderen...

Man en ik hebben het er zeker voor over om dan niet meer op vakantie te gaan, maar ook andere knopen zijn doorgehakt.
De tuin-, badkamer- en autoplannen worden in de diepvries gestoken.
Ik blijf rijden met de oude auto, de tuin wordt pas aangepakt moest er nog extra geld overblijven en de badkamer gaat zelfs een paar jaren moeten wachten.
Dat de woensdagnamiddaghulp niet meer komt en Fee een dag minder naar de opvang zal gaan zullen we zeker ook voelen in onze geldbeugel.
Het is moeilijk te bereken hoeveel al deze knopen zullen opbrengen, maar ik denk dat we positief gaan verschieten.

Het is de bedoeling om op zes jaar volledig afgelost te zijn en we maakten een heus financieel plan vol met cijfers en datums en spaarplannen.
Als je weet dat we normaal gezien pas op 17 jaar gingen volledig afgelost zijn is dit best een ambitieus plan, maar we weten dat we het zouden kunnen.
En dus gaan we het gewoon doen.

Je hoort er nog wel van.