Vijf dagen moederdag, zon, strand, water, ...'t Leven is schoon.

Vijf heerlijke dagen waren het in Zeeland. Zonder computer en de gsm niet binnen handbereik.
Dagen van veel lezen (ik las 2 boeken uit), zonnen, wandelen, ijsjes eten, babbelen, maar vooral ook van samen zijn met ons gezin. Simpel geluk. Het enige dat de kindjes deden was eens naar de (gratis)kinderclub gaan, op het strand spelen, krabben vangen met een zelfgemaakte hengel (een stok, een draad en een haak) en fietsen.
 En ploeteren in een mini badje. Dat badje is een metserskuip die ik ooit kocht en al jaren bij ons. Het kan niet lek gaan en ideaal voor kleine kindjes. We wassen de jongste daar ook in op het einde van de dag. Ideaal.
Wat zijn we verwend dezer dagen.
 Zelf was ik voornamelijk te vinden in onze voortent waar ik uit de zon kan blijven want Sandra & Zon gaan helaas niet erg goed samen. Maar in onze voortent is het ook gezellig toeven.
Twee dagen na elkaar hebben we ook BBQ gedaan. Niet goed voor de lijn, maar hoe vaak doen we dit? Niet vaak dus.
Op de camping zijn er dit jaar heel veel caravans te koop. Voor kleine en grote prijzen. Dus wie er naar op zoek is. Het is opmerkelijk dat er dit jaar veel gezinnen met kinderen zijn bijgekomen. Toen wij zeven jaar geleden kwamen was dit nog niet zo, maar nu hebben ons kinderen keuze zat wat vriendjes betreft.
 
Zondag was het natuurlijk ook moederkesdag. Ik heb de mooiste dingen ontvangen van klein en groot. Knutsels, kaarsen, chocolade, een schelpenketting, bloemen, ...Ik vond het allemaal even mooi want mijn kindjes hebben dit met veel geduld en liefde gemaakt of uitgezocht.
En dat is wat telt !


 In de late namiddag die zondag werd er nog eens naar het strand getrokken net als de dagen ervoor. Weer werden er een kasteel gebouwd dat nadien door de vloed overstroomd werd.
Wat hebben kinderen nodig? Volgens een vriendin van me alleen zand en water. Een blogster reageerde ooit met : 'Andere kinderen!' Allebei juist :-).
Meer  hebben ze hier niet nodig al moet ik wel toegeven dat 't mooie weer altijd een handje helpt.

Ons kinderen hebben altijd elkaar. Ook onze groten die met elkaar naar het dorp trokken of toffe jongens gingen spotten.
's Avonds speelden we monopoly in plaats van TV te kijken.

Voor ons dus geen hippe vol culturele bagage gestoken vakantie, maar  slechts in beperkte mate workshops (ze gaan in het jaar al naar de tekenschool), toneel (vinden ze helaas meestal saai: ons kinderen willen altijd buiten: chiro bijvoorbeeld) of musea (tenzij het over dino's gaat).



Bij thuiskomst moest onze oudste alweer vertrekken naar haar kot in Antwerpen dus we zagen elkaar slechts kort. Genoeg om wat foto's te bekijken en heel kort bij te praten en om haar te vragen of ze deze zomer ook nog eens meegaat naar Zeeland.
 
De boeken die ik uit las in die vijf dagen waren voor de liefhebbers: Furie en Fortuin van Lauren Groff en Helemaal Vrij! van Gerhard Hormann.
In mijn boekenkastje in de caravan heb ik gedurende de jaren veel boeken verzameld over vrijheid, consuminderen enzovoorts.
En inderdaad leef ik ondertussen bijna precies zo zoals meneer Hormann het zegt. Ik deel mijn tijd zelf in en dat voelt als een enorme vrijheid.
Alle basisbehoeften zijn bevredigd en dat is voor mij genoeg.
Ik geniet van zeer simpele dingen en hoef niets meer. Is er eens iets meer geniet ik daar nog meer van. Musea en toneel kunnen mij nog altijd bekoren of een hippe ontbijtplaats, maar elke week hoeft echt niet.
 
Ik vul mijn dagen niet eindeloos vol en ben verhuisd van het midden van de stad naar de rand van een veel kleinere gemeente. Hip is dat niet, maar ik wil niet in een stad wonen om mijn tijd nog efficiënter in te kunnen delen. Met andere woorden: nog meer te kunnen proppen in minder tijd.
Wat mij ooit lekker makkelijk leek werd een ergernis want we woonden vroeger 100 meter van het cultuurcentrum en 100 meter van de Grote markt dus we voelden ons bijna verplicht om niets te missen.
Gelukkig zijn we daar ondertussen van verlost.
Ook de reden dat ik meer dan drie jaar geleden (of is het al langer?)Facebook definitief de rug toekeerde.
 
O. En vandaag ben ik lekker gaan ontbijten met mijn mama in mijn vroegere stad. Gewoon op het terras te midden van die grote wekelijkse markt. Ik heb een jonge mama (62 jaar)en ondertussen werken we allebei niet meer. Tijd genoeg dus om dit te doen.
En ontzettend dankbaar dat dit kan.
 
En nu ga ik maar eens de vele was ophangen van ons vijfdaagse uitje.
 
Geniet nog van de zon en elkaar zolang het duurt.
 

Reacties

  1. Wat een zalige dagen. Geluk zit in de kleine dingen wordt wel gezegd. Ik kan me daar wel in vinden. Rust, eenvoud. Ik wentel me er heerlijk in. Fijn dat het je goed gaat Sandra!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heerlijk zo'n heerlijke dagen temidden zand en zee. Het mooie weer niet te vergeten. Meer heeft een mens niet nodig toch! Leuke foto's van de badderende kinderen. Nu kan het nog! Dat is inderdaad wel sterker dan zo'n zwembadje!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De zwembadje gingen altijd kapot. Dit is veel sterker.

      Verwijderen
  3. Inderdaad das allemaal niet nodig die uitgestippelde vakanties. (t is nog maar de vraag wat hun bijblijft van zulke vakanties) Wees maar zeker dat ze de vakantie van hun leven hebben bij jullie.Kindvriendelijker kan haast niet

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat vraag ik me ook altijd af. Mijn oudste kinderen vertellen nooit wat van alle theatervoorstellingen of musea waar ik ze mee naartoe gesleurd heb.
      Met de jongsten ben ik een tijdje geleden ook nog eens geweest, maar superenthousiast waren ze echt niet. Met de school gaan ze ook al.
      Onze oudsten zijn afgelopen zomer eens met hun drie op daguitstap naar Barcelona geweest en één van hen was vooral aan het klagen dat het wel veel stappen was: pfff. Enkel de oudste van toen 18 vond het wel de moeite.

      Verwijderen
  4. Hoi Sandra, ik hoorde je daarjuist op Mnm ;) Leuk liedje vroeg je aan! Fijn dat alles goed gaat met jouw Sandra! liefs

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja. Grappig. In een zotte bui het eerste liedje gevraagd dat er in me opkwam. Ik vond het wel tof.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)