Heerlijke mutserige dagen

We zijn halfweg de advents en het is niet te geloven hoe snel dat al gegaan is.
Had ik geweten hoe plezant adventskalenders waren was ik er al veel eerder mee begonnen.

Ik weet niet of ik het wel ga beseffen wanneer ik opeens weer een baby in mijn armen zal houden. Het lijkt nog zo ver weg en onwezenlijk terwijl het toch heel kortbij is en er zo snel gaat zijn. Natuurlijk wel. Het zal weer heel gewoon en normaal aanvoelen. Soms valt het niet mee om ook nog voor de andere kindjes te zorgen. Ik zeg regelmatig: 'Dit kan ik nu even niet hebben!' Gelukkig krijg ik in de Kerstvakantie hulp in huis.

Ik hou het nu wel erg rustig, maar saai is het nooit.
Nadat ik de kinderen naar school bracht deed ik even wat boodschappen (en kapte op de parking een discussie af: een vrouw wou in discussie gaan omdat ik mijn auto te ver van de meet parkeerde, maar anders kan ik er echt niet meer uit met mijn buik:-). Dat heb ik haar rustig en vriendelijk uitgelegd en toen is ze zich elders gaan parkeren. Soms moet je gewoon kalm blijven ;-)) en ging toen wat drinken in mijn favoriete broodjeszaak. Lekker rustig.

Nadien rommelde ik wat door het huis. Wasje doen, opvouwen, mails bekijken en beantwoorden, een paar Kerstkaartjes schrijven (elke dag een paar!), wat surfen op het internet of gewoon lekker in een boek of tijdschrift lezen of wat dagdromen.

Ik wil nu echt niets meer forceren want het bekken is weer wat lastiger gaan doen.
Waar ik deze keer amper last van heb is het zuur. Bij de vorige zwangerschappen kon ik niet zonder Riopan, maar nu gebeurt het heel weinig dat ik er één moet nemen. Ik heb er nu amper last van.
Buiten het lastige stappen voel ik mij heel goed.
Ik voel dat ik meer naar binnen trek nu. Meer in mijn hol/nest wil zijn. In mezelf gekeerd raak. Dat het verlangen komt. Het is als een verliefd gevoel. En ik word er rustig van.

De dansles is afgelast vandaag en stiekem ben ik daar nu blij om. Dat is een ritje minder rondrijden vandaag :-). Ze zal het wel jammer vinden want Lies is dol op dans. Ze wil ook gaan turnen. In huis turnt ze voortdurend. Ze kan al veel zonder naar zo een turnkring te gaan. Handstand, rad, brug, ... Alleen vind ik dat weer extra rijden..., maar er zit iets in.

Zo. Dan ga ik nu wat verder rommelen, wat kleins eten, wat lezen, ...