Mieke zonder tanden en het eindeloze gesukkel

Ons Liesje is een tweede tand kwijt. Deze keer vooraan van boven en nog geen tien minuten nadien was ze de tand al kwijt. Ze wou hem in het doosje steken en oepsakee. In de mat. Deze keer hebben we hem terug gevonden al moesten we daarvoor de hele mat ondersteboven houden.
Zo geraakte de tand toch nog in het tandendoosje.

 Er is ondertussen dus nog een mama van 't school voor mij bevallen (en eerlijk waar: ik wist niet eens dat zij zwanger was :-)).

Deze ochtend na het naar school brengen en Fee naar de opvang boodschapjes gedaan en een koffie gedronken. Maar wat is het een gesukkel. Af en toe verlies ik mijn evenwicht (sommige 80 jarigen zijn mobieler dan ik) en ik werd zomaar misselijk tijdens het koffie drinken. Lichte paniek bij mij natuurlijk (straks lig ik hier nog op de grond in mijnen toestand) Gelukkig had ik snel mijn ademhaling onder controle.
Toch maar naar huis dacht ik en rustig aan doen vandaag.
Ik smeerde dit goedje op mij. Magic cream zou moeten helpen :-).

Toch ben ik bezig met de was. Ik kan dat echt niet laten liggen want het is nu al weer een ramp.
En jammer genoeg komt de nieuwste hulp ook niet morgen. Ze komt maar om de 14 dagen en is al twee keer geweest en nu komt ze dus morgen niet en ook niet tussen Kerst en Nieuwjaar (verlof). Gelukkig komt er wel al kraamzorg dan.

Ik stopte nu echt de allerlaatste dingen in mijn ziekenhuistas (nog een borstvoedingbh, het bevallingskleedje en compressen) en nu moet er enkel nog mijn toiletzak in.

Legde al de kledij klaar voor morgen voor de kinders. Ik word sneller met de dag ;-).
Probeerde boven toch nog een beetje op te ruimen. Wat een inspanning.
En zwierde nog wat op Kapaza. Bezigheidstherapie.

Nu even op de Pc en dan de zetel in denk ik. Buiten is het alweer een grijze miezerige dag. Een dag dat je gewoon even een flinke wandeling zou moeten maken wat ik totaal niet kan doen.
Ik heb het gevoel dat ons zoontje heel mijn buik in beslag neemt (dat doet hij eigenlijk ook).
's Nachts kan ik me amper draaien in bed. Centimeter per centimeter. Zo gaat het en ik heb de gekste dromen die ik liever niet vertel. Zo was ik bijvoorbeeld een speelplaats aan het kuisen omdat er allemaal zand op lag: is dat niet vreemd?)
Ik ga me ook nog even bezig houden met de geboortecadeautjes. Nog wat zakjes vullen.
Morgen heb ik een afspraak met de gyn. Ik ben echt heel benieuwd hoe de baby ligt. Ik voel een bol bovenaan. Is het hoofdje of de poep? Ik hoop het laatste.

Ik kocht ook deze stempels. Meer dan twintig jaar geleden stempelde ik wel vaak (ik had een honderdtal pennenvrienden toen)  en had ik een heel assortiment. Het kriebelde om dat weer een beetje te doen.
 
Mijn dagen zijn absoluut niet saai hoor en ik kwek hier maar door over (hoog)zwanger zijn. Ooit was ik fit tot het einde van mijn zwangerschap, maar de laatste keren is het toch wel wat anders.
En ik geniet toch ook nog wel van die bewegingen die hij maakt al loop ik buitenshuis niet te pronken met mijn toeter want ik hou niet van 'de blikken'.
Elke dag kijkt de man alsof hij een alien ziet, maar hij is lief hoor. Al kan hij me natuurlijk niet helpen.
 
Zo. En dan nu weer tijd voor wat actie.

Reacties

  1. Je blijft dat goed volhouden. Ja die blikken of mensen die roepen "ben je nog altijd niet..." Geniet van de laatste momentjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het zal zwaar zijn vooral ook om het hele gezin te runnen en dat zonder hulp. Hopelijk duurt het niet al te lang meer. Sterkte met de laatste loodjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik vind dat je het heel knap doet met al je kindjes en het kleine mannetje in je buik!wat fijn dat jullie al kraamhulp krijgen voordat de baby geboren wordt, of lees ik dat verkeerd?
    veel liefs en sterkte,stella

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ons zoontje is uitgerekend voor Kerstdag, maar ik krijg normaal gezien al hulp de week erna ook als hij nog niet geboren is dan. Dat is fijn ja.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)