Dag 53 en 54 van de 65: Af en toe (te) GEK


 Af en toe wordt er zot gedaan, maar ik vind het zelf soms ook wat TE zot worden en ik word dus zelf net niet zot of gek. Zowel man als mensen vragen zich soms af hoe het komt dat ik nog altijd niet gek geworden ben. Wel. Ik ben al gek dus ik kan niet meer gek worden ...
Man zegt blij te zijn dat ie elke dag kan gaan werken en ik geloof het ook , maar in de vakantie is het net wat drukker en zotter dan anders. En ik zal toch blij zijn als het weer school is. Hoe graag ik ook eens schoolvakantie heb: negen weken vind ik erg lang.
 Met ons Fee heb ik geen last. Zij is de allerliefste baby die er is en slaapt en eet en slaapt en eet. Ik ben met mijn gat in de boter gevallen met haar.
 Lego spelen en nog eens zot doen.


 Wandelen in Roeselare. Zalig was het daar.



Ingelmunster.

Wandelen in Londerzeel en bramen plukken.



Bramen uit eigen tuin.



Welk boekje lezen we nu en de goedgevulde koelkast.
Dag 53 was hels.
 Nadat ik Mats naar de opvang bracht en twee jongens naar 'sporten' kon ik door rijden naar Gent voor het tandartsbezoek van Nele. Helaas gebeurde er onderweg een ongeluk en stonden we 20 minuten voor onze afspraak (en 2km van de afrit)vast in de file. En ook echt VAST. Zo stonden we anderhalf uur in de file. Ik belde de tandarts, maar ze kon er Nele niet meer tussen nemen. Een nieuwe afspraak voor de volgende (23/9)was niet meer mogelijk. Dus ons Nele moet nu een maand langer wachten voor de controle. Ik vind dit eigenlijk geen doen, maar soit. In de file lazen we in ons boek en aten fruit en koeken die we meehadden. Zo verstreek de tijd. We keerden dus weer naar huis, haalden de jongens weer op (al maanden op voorhand was alles geregeld en betaald)en gingen naar huis waar we frietjes haalden omdat ik geen zin in koken had die dag. Ook al was de koelkast ondertussen ruimschoots gevuld.
Ik ging die dag zeer vroeg naar bed omdat ik een beetje last had van 'de zenuwen', las nog wat in bed en zo ging die dag om. Toen kwamen er nog 12 dagen.
 
Dag 54 was te gek.
 Ik kocht nog eens kranten (ik koop ze niet meer alle dagen)en regelde het één en het ander zoals de tekenschool.
Maar ik werd vooral goed gek.
Men maakte ruzie, de groten zaten op de peuterfietskes, ze maakten de zo goed opgeruimde kelder tot een puinhoop, zeurden over onozelheden, braken mijn mooiste paraplu in twee (niet meer te maken: helaas), aten de hagelslag die ik voor een keertje gekocht had in sneltempo op waarvan de helft op de vloer terecht kwam, enzovoorts, ...
MAAR uitgezonderd ons Lies aten ze allemaal flink hun bord leeg, kreeg ik van Fee vele lieve glimlachjes en kwam Mats heerlijk knuffelen, Niels zei : "Sorry!" en iemand anders kookte.
Toch was het weer genoeg. Het moet niet langer duren.
 
Morgen ben ik overdag nog eens alleen met Fee. En vrijdag ook en dan ga ik nog eens wandelen/uitwaaien (hoop ik).
Dag 54 komt ook ten einde. Nog 11 !!
Terloops nog even dit.
Ik ga mijn hulp in huis alvast inkorten met het oog op de besparingen van onze regering.
Dat zal alvast ongeveer 200 Euro per maand minder uitgaven zijn voor ons.
Vandaag heb ik de rekening nog eens gemaakt.
En ook het vakantiebudget ga ik inbinden. Ook dat zal een forse besparing zijn. Geen drie weken Frankrijk meer dus ...
Het gaat lukken met minder!
 

Reacties

  1. Hoi, sandra wat kan je toch leuk,schrijven ik geniet er van,zie het soms zo voor me. Mooie foto's .ik wordt altijd vrolijk van je stukjes,

    Lieve groet,
    Wendy

    BeantwoordenVerwijderen
  2. :-) een beetje gekkigheid helpt je de dag door nietwaar??
    En er is niks lekkerders dan het hoofd leegmaken tijdens een wandeling door de natuur, ikzelf loopt t liefst langs de zee, daar kan ik geen genoeg van krijgen. En gelukkig is die voor ons vlakbij, kun je niet nog wat daagjes naar de camping gaan??

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ga inderdaad volgende week nog een paar daagjes weg, maar niet naar de camping. Wel naar een boerderij. In de velden, bij de dieren (klein en groot vee), een grote speeltuin, ...

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)