Opgeruimd staat netjes (of toch voor efkens) en tweede draagtijd

 Opgeruimd zo heet het boek van Marie Kondo dat ik momenteel aan het lezen ben.

Wij zuchten hier vaak dat het echt een hopeloze zaak is. Je ruimt op en na een half uur ligt het weer overhoop. Mijn kinderen doen niets liever dan tussen de boeken neuzen wanneer ik ze net weer heel schoon in mijn kast gezet heb of om de speelgoedzak nog eens leeg te kiepen nadat ik er net alles weer in gegooid heb of om tot vier maal toe een puzzel uit te halen waarvan IK dan de stukken snel, snel mag bijeen rapen voor er één verdwijnt onder een mat of in een weggooizak.
Opruimen vind ik niet leuk. Ik heb er geen systeem in. Af en toe ruim ik eens grondig op en ik probeer het dan binnen de perken te houden, maar ik kan er ook behoorlijk knetter van worden.
Rommel kan ik verdragen, maar teveel is teveel natuurlijk.
De kinderen kunnen wel zelf opruimen, maar er komt altijd ruzie van omdat de ene vindt dat hij of zij meer opruimt dan de andere of dat hij of zij het niet goed doet.

Nu lees ik dus dat boek in een zoveelste (wanhopige :p) poging om orde in de chaos te scheppen.
 Fee begint sinds een paar dagen pogingen te doen om te kruipen. Het vroege beginsel. Haar haartjes beginnen nu ook te groeien.
 En zie hoe ik hier gebruik ;-). Dit kleedje droeg ons Liesje ook al een paar jaar geleden. Links onderaan zie je Liesje in onze caravan. Rechts is dus Feetje. We vragen ons nu af of Fee blonde haartjes zou krijgen omdat Liesje veel donkerder was en nu lichtbruin haar heeft.


 
Het gaat allemaal zo snel, maar ik geniet met volle teugen.
 
 
Verder zit mijn hoofd vol met van alles. Maar doe ik niets. Ik wacht nog even tot ons andere huis verkocht is. Dan kan ik met dit huis weer verder...
 
De tuin van voor en van achter aanpakken, nog wat gordijnen her en der, nog een behangpapiertje, eindelijk die posters eens in kaders steken en ophangen, ... O. Wat een lijstje. Maar ik moet nog wat geduld hebben.
 
En dan zijn er nog andere zaken. Bijna weer een jarige (die ook een feestje wil), een Paasvakantie die er aan komt, Mats die zindelijk leert worden want die gaat bijna naar school, een dochter die leert auto rijden, twee kinderen die andere grootse plannen hebben waar ik even grondig over wil nadenken, enzovoorts, ...
 
 
 
 
 

Reacties

  1. Oh jah opruimen, ik kan ook eeuwig doorgaan, in de zin van er ligt genoeg wat opruiming behoeft. .....
    En wat een lekker lachebekkie heeft je prachtige jongste dochter, om te smelten!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kan me voorstellen dat het bij jou moeilijk is dat opruimen. Dat komt later;)). Maar ja dat moet toch regelmatig natuurlijk anders wordt het een ongecontroleerde bende natuurlijk. Onze zoon was donker bij de geboorte, toen hij 2 was had hij heel blond haar en als puber werd het opeens weer veel donkerder. Nu komen er grijze door hier en daar.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat herken ik je verhaal. Hier is opruimen ook een hele opdracht. Kan er hele boeken over schrijven. Zo zou ik heel graag onze zolder de bovenverdieping eens super extra onder handen nemen en vooral heel veel weg doen. Helaas heb ik een hele grote maar .... Kan er dagelijks maar 1,5 aan werken.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Net als de was is opruimen een never ending story :) En dat wachten ken ik ook. Wij moeten wachten tot de nieuwe ramen steken vooraleer men aan het terras kan beginnen, en wij kunnen beginnen herschilderen. Zoveel leuks in m'n hoofd, het zal ook uitgevoerd worden maar die ramen zijn nu al 2x opgeschoven van datum! Eerst eind maart, dan 'in april' en nu is 't al mei. Een derde verschuiving moeten ze me niet lappen zenne! En laat me raden : Fee wordt net als haar grote broer Niels een witteke :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Die spreuk ... inderdaad! Maar zelfs in een klein gezin is dat ook! Kinderen brengen leven in huis.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zo schattig... :) Is dat boek een aanrader? Ik heb er nog over gelezen, hier op het net en in de libelle. Maar niet te verkrijgen in de bib, voorlopig. Dus voor ik het koop is een objectieve mening welkom. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ohhw,at is kleine Fee ook schattig in dit jurkje!gelijk heb je dat je de kleertjes doorgeeft"consuminderen"knipoog!opruimen is bij jullie "een boek waar geen einde aankomt"grapje!!ik ken dit gevoel door 30jaar bij kinderen te hebben gewerkt..groetjes debora

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)