Een uitje teveel
Aangezien ik me voorgenomen had om zolang mogelijk te profiteren van mijn babyloze leventje (want zodra de baby er is zou ik mijn uitjes weer moeten inperken)gingen we op zondag naar Technopolis in Mechelen (nadat ik de vorige avond met 'de mama's uit eten was geweest: wel heel plezant!)De kinderen (klein en groot)vonden het geweldig. En dan was het voor mij ook goed, maar wat was ik blij toen ik eindelijk kon gaan zitten.
Nadien trokken we nog naar Planckendael net als half België. Wat een mensenmassa. Vreselijk! een verschrikking. We geraakten onze kinderen een paar keer (kort)kwijt. De ouderen, niet de kleintjes, maar toch. Anderhalf uur later stonden we vol stress opnieuw aan onze auto en bleek er ook nog eens iemand tegen onze (nieuwe)wagen gereden te hebben zonder bericht te laten uiteraard.
Thuis plofte ik in de zetel....voor eventjes.
Maar hier thuis lijken er altijd zoveel dingen die gedaan moeten worden. De lakens op ons bed, nog een was, kousen sorteren, koken, ... Ik deed het op automatische piloot terwijl twee dochters het koken voor hun rekening namen, maar 's avonds was ik compleet uitgeput.
Een uitje teveel.
Het is duidelijk. Het moet rustiger aan.
Ik ben ook snipverkouden. Dat helpt ook niet.
Ik neem nu netjes vitaminen, ijzer en Daflon. Ik ging naar de dokter voor een inenting tegen kinkhoest en voel het nu.
De was stapelt zich weer op. Nooit kun je eens verslappen daarmee!
Toch ga ik nog even voor de stoof zitten. De man is tenslotte ook nog aan het werk.
Wanneer het ijzer weer op peil is voel ik me vast weer in topvorm. Nog efkens.
Tot later...
Nadien trokken we nog naar Planckendael net als half België. Wat een mensenmassa. Vreselijk! een verschrikking. We geraakten onze kinderen een paar keer (kort)kwijt. De ouderen, niet de kleintjes, maar toch. Anderhalf uur later stonden we vol stress opnieuw aan onze auto en bleek er ook nog eens iemand tegen onze (nieuwe)wagen gereden te hebben zonder bericht te laten uiteraard.
Thuis plofte ik in de zetel....voor eventjes.
Maar hier thuis lijken er altijd zoveel dingen die gedaan moeten worden. De lakens op ons bed, nog een was, kousen sorteren, koken, ... Ik deed het op automatische piloot terwijl twee dochters het koken voor hun rekening namen, maar 's avonds was ik compleet uitgeput.
Een uitje teveel.
Het is duidelijk. Het moet rustiger aan.
Ik ben ook snipverkouden. Dat helpt ook niet.
Ik neem nu netjes vitaminen, ijzer en Daflon. Ik ging naar de dokter voor een inenting tegen kinkhoest en voel het nu.
De was stapelt zich weer op. Nooit kun je eens verslappen daarmee!
Toch ga ik nog even voor de stoof zitten. De man is tenslotte ook nog aan het werk.
Wanneer het ijzer weer op peil is voel ik me vast weer in topvorm. Nog efkens.
Tot later...
In zo'n drukke Zoo ben ik ook heel snel weg hoor. Ik kan er hoe langer hoe minder tegen. De jongste is trouwens heel gevoelig, vooral voor geluiden. Die kan ook absoluut niet tegen de drukte.
BeantwoordenVerwijderenHoi Sandra, ik hoop dat je wat kunnen bijrusten hebt ondertussen! af en toe toch wat tijd voor jezelf nemen is heel belangrijk maar zal zeker niet makkelijk zijn in een groot gezin. Het is hier zelfs moeilijk met volwassen kinderen in huis ;) maar vandaag heb ik een dutje gedaan in de namiddag...had nog wat last van de inspuiting in mijn schouder van gisteravond...ik moet eigenlijk op bezoek bij iemand die onlangs weduwe is geworden ...vind dit zeer erg maar denk niet dat ze veel aan mij zou gehad hebben vandaag en heb met spijt dit bezoekje uitgesteld maar niet afgeblazen...ik hoop dat je je al wat beter voelt! groetjes
BeantwoordenVerwijderen