Zonnepanelen (gedoe)en het overheerlijke moederschap (niet altijd dus!)

Ondanks het feit dat wij zonnepanelen hebben moeten we toch elke maand 94,73 euro betalen aan onze leverancier. Ooit was het 0 euro ! En vorig jaar trokken we ook een deel van onze centen terug nadat we ze eerst betaald hadden gedurende een jaar.
De nieuwe afrekening kwam als volgt.

47,67 euro voor Elektriciteit hernieuwbare energie voor elke maand
38,73 euro Prosumententarief (taks door regering)
8,33 euro voor bijdrage aan het Energiefonds

Vandaag gaf ik onze meterstanden opnieuw door. Er werd een afwijkende meterstand geconstateerd door de zonnepanelen. Overdag is de meter terug gedraaid.
Ik ben nu erg benieuwd wat onze nieuwe afrekening gaat staan. Alleszins. Ondanks de zonnepanelen is elektriciteit niet meer gratis.
Het blijft weinig voor wat we ervoor in de plaats krijgen natuurlijk. Licht en energie.
Maar toch...

Nadien wou ik ook nog de meterstand van de zonnepanelen doorgeven bij de VREG, maar blijkbaar kan dit niet meer sinds 10 oktober (drie dagen terug). Daar zijn we op geen enkele manier van verwittigd ! Ik heb het zelf op de website moeten uitpluizen. Vanaf 14 november (!)zal onze eigen netbeheerder laten weten hoe dit in de toekomst kan.
Ondertussen moeten we dus minstens een maand langer wachten op de 250 euro die we voor het certificaat uitbetaald krijgen of misschien wel langer als het niet meteen in orde geraakt.
Want in het verleden is dit al de derde keer dat er veranderingen zijn waardoor het verkrijgen van de certificaten bemoeilijkt wordt.
Ik hoop dat het via de netbeheerder vlotter gaat gaan. Wie weet verrekenen zij het meteen in hun factuur.

Verder is de man wat ziekjes waardoor hij het deze ochtend rustig aan deed en we konden gaan lunchen. Nu is hij weer gaan werken.
Wou ik gisteren verdwijnen uit mijn gezin omdat er OMG zoveel herrie was thuis de godganse dag en ik nergens een rustmomentje vond. De kleinen en de groten hebben mij bijna een inzinking bezorgd :-). Eén van de tientallen voorbeeldjes:

-Kleintjes die lekker keelpastilles zaten te eten. Gevonden in den bureau. En die dan uit Fee haar mondje pulken.
-Of de vitaminen bovenaan in de kast gevonden hadden en vonden dat één vitamine per dag niet genoeg was.
-Fee afkuisen en 10 minuten laten opmerken dat ze wéér vol tomatensaus hangt en ondertussen de nieuwste dierenkop in haar handen heeft (die nog omhoog gehangen moet worden en in veiligheid OP de grote tafel lag, maar in duistere omstandigheden VAN de tafel is geraakt)
-tieners aan wie je niet 1,2 of 3 keer iets moet vragen, maar 20 keer en de godganse dag spoorloos naar boven of elders verdwijnen zodat ik tijdens het koken zelf scharen uit handen moet vissen of kinders van kasten plukken.
-Kinderen die even buiten spelen, maar dan alle deuren EN de garagepoort laten open staan zodat het frisjes wordt in de keuken.
-Enz, enz., enz, ....

Mijn keel was schor want ik kon amper rustig blijven en moest vaak de herrie overstemmen. Achteraf voelde ik me natuurlijk weer schuldig omdat ik niet de ZEN moeder geweest was die 100keer tot 10 had geteld, maar tja. Het is zo!
 Ik ben blij dat ik vandaag even kan opladen...En iets teveel koekjes eet...

Gelukkig komt morgen onze hulp in huis.

En is het nu overdag gewoon stil.

Ik zie ze heel graag, maar soms zie ik op tegen de periode na school wanneer alles tegelijk dient te gebeuren. Huiswerk, koken, eten, hobby's, ...

Soms gaat het vlotjes, maar soms wou ik dat iemand het even kon overnemen.

Dan kan ik die ene ruzie erbij echt niet hebben of dat ene botte antwoord.

 

Even overwoog ik vandaag om de jongens een paar dagen op griezelkamp te laten gaan tijdens de herfstvakantie, maar ik heb ze al een rommelmarkt beloofd in die periode. Had ik nog maar niets gezegd daarover. Toch even polsen vanavond of ze niet liever op kamp gaan voor een dag of vijf :-).

 

Ik ga nu even uitblazen in mijn zetel.