Luchten en uitzicht vullen 't leven


 Heel vaak kijk ik naar boven en zie dan 'de lucht' zoals de drie onderstaande foto's die ik nam in Stolwijk. Ik kan genieten van blauwe lucht, wolken en donkere regenlucht. Net zoals ik ook altijd overal naar buiten moet kijken naar 'mijn uitzicht'. Vandaag was dat de parking van het UZ en de gebouwen ervan. Een zoon moest onder narcose (voor even)en het was allemaal snel achter de rug. En dan wacht ik, lees ik drie kranten en mijn boek van het moment (In stilte van Jan Hendrik Bakker)en kijk buiten.

 Vandaag begon mijn dag om 5 uur want ik moest om 7 uur al in Gent zijn. Het thuisfront werd aan Tim overgelaten.

In het UZ ontroerde het me erg. Al die moeders (en vaak ook vaders)bezorgd in de weer omdat hun kinderen een ingreep moeten ondergaan. De bezorgdheid, de knuffels en kussen, het zachte praten, de krop in de keel wanneer ze bij hun kind vandaan komen wanneer die net onder narcose gegaan is. De vaders die ondertussen ook 'wachten'. Die ouderliefde overspoelde die afdeling en de verpleegkundigen ginds zijn zo lief, begripvol, ...
Zoveel liefde daar.
Thijs wist gelukkig niet te veel van zijn ingreep en begon thuis meteen weer te spelen. 'Speelgoedwinkel' en wanneer er geen klanten zijn maakt ie een tekening.

Fee is over haar windpokkenplaag heen. Ook dat hebben we weer gehad.

Mijn/ons leven is redelijk vol.
Dat is natuurlijk normaal met zoveel mensen. Vandaag een ingreep en boodschappen en koken, morgen een verjaardagsfeestje (rara wie is er hier morgen jarig?), donderdag gaan we bij de fotograaf langs en heb ik een oudercontact, vrijdag opnieuw doktersbezoek, zaterdag een levering van deel een varken (ik ben benieuwd)en nog een feestje, zondag NIKSdag en dat wil ik ook zo houden.

Toch snak ik vaak naar meer 'alleen' zijn (grappig hé) dus rijg ik momenten aan elkaar van stilte en alleen zijn zoals vandaag in het UZ.
Onze vakantie op de boerderij heeft mij ook weer doen inzien dat we dringend met veel minder moeten stellen qua spullen en kledij. We hebben ondertussen weer een tweede inboedel in de garage en kelder staan. Zoveel spullen geeft mij een onrustig gevoel. Ook op kledingvlak heb ik echt teveel kledij voor iedereen. Ik heb zakken vol al weggebracht, maar het einde is nog niet in zicht. Wat heb ik veel verzameld gedurende al die jaren.

Wat ik nooit genoeg lijk te hebben zijn boeken. Op mijn lijstje staan weer drie boeken en één CD (Hairless is top van Roisin Murphy). Al zijn er ook weer boeken die een tweede leven mogen krijgen.

Ik snak naar een meer overzichtelijk leven op vlak van kledij, schoenen en spullen. Met spullen bedoel ik niet de vele objecten die ook in mijn huis staan), maar vaak gewoon al die gordijnen uit het andere huis, teveel mokken en glazen enzovoorts.

Over het leven denk ik ook weer wat meer na. Welke richting ik uit wil gaan. Ik vind het goed zo met het eten nu en de manier waarop het loopt met de kinderen. Ik wil wel in de toekomst een beetje 'anders' op vakantie gaan. En ik wil mijn huishouden wat meer op rolletjes.

Ik citeer Seneca: 'Slechts een klein deel van ons leven leven we. En de rest? Dat is slechts tijd.'

Reacties

  1. Sterke voor de zoon en beterschap.
    Wolkenpartijen zijn altijd zo mooi en zo verschillend ook. Ik kan er ook erg van genieten. Je ziet er soms ook veel dingen in, dieren of hoofden. Fijn dat het mer Fee weer de goede kant op gaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. niet teveel piekeren Sandra,je bent een "supermama",wat de kledij en reizen betreft kan ik niet oordelen,maar voor je gezin ben je top!natuurlijk als je op reis bent gewwest in (zo'n toffe )tent met wat minder luxe,en je ziet dat dit ook lukt,met alles wat minder, stemt dit je tot nadenken dat we toch soms veel (teveel )luxe hebben,en dat we met wat minder even gelukkig kunnen zijn(op alle gebied)en we toch kunnen genieten met kleine eenvoudige dingen

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)