Iets dat rijmt op aardbeien en ander (minder)leuks

Door een ongemak dat rijmt op aardbeien kan ik momenteel helaas niet meer fietsen. Zelfs andere zaken zijn momenteel niet zo aangenaam, maar soit.
Het heeft niets te maken met mijn voeding of mijn gewicht (dat nog altijd hetzelfde is: nog steeds amper 2 kilo bij), maar waarschijnlijk toch door de druk van beebje ontstaan.
Naast het bekken dat verzwakt en zeurt nu dus de A., maar ach. Ik heb dit tijdens elke zwangerschap meegemaakt dus ik weet dat het voorbij gaat. Alleen is het op het moment zelf niet zo plezant.
Elke keer wanneer ik ga zitten grimas ik :-). Ik dacht ook hier aan te ontsnappen, maar het is zoals het is. Momenteel ben ik 28 weken zwanger.

Dus momenteel ga ik met de auto overal heen. Niet zo goed qua beweging, maar ik probeer toch in  huis mijn kilometers te maken.

Vandaag was een dag dat ik nog wat cadeautjes moest inslaan en er één kocht voor mezelf. Een blauwe poncho die lichtjes glittert. Voor wie het nog niet wist glitters zijn in de mode op het moment. Ze moeten mij dat ook altijd zelf vertellen anders wist ik het niet want Hip ben ik totaal niet.  Eigenlijk mijn allereerste poncho en ik draag hem nu al de rest van de dag. Zalig toch wel. Met dit tussenseizoenweer. Valt ook erg mooi over de buik. Ik ben blij.

De hulp kwam langs en heerlijk is dat alles weer eens aan de kant is. Dat voelt eigenlijk ook als een cadeautje elke week weer op vrijdag.

Ik schreef een lange mail naar iemand over een andere moeder en dat luchtte eigenlijk op.

En het was hier pakjesdag. Redelijk wat dingen online besteld (zoals de dierenkop)en dat kwam allemaal toe de afgelopen dagen. Het voelde alsof de Kerstman langs kwam :p.
Soms vind ik het internet echt ongelooflijk handig en leuk, maar dat we met zen allen zoveel online zijn en onze kinderen zo vaak op het internet zwieren vind ik niet zo een goede zaak (al doe ik het zelf).
Ook daarom heb ik alleen maar een blog. En zelfs daar twijfel ik veel over.
Andere moeders lijken er dan weer totaal geen probleem mee te hebben om hun kroost overal online op te zwieren. Van het internet, tot boekjes, kranten, webshops, den TV, ... Ze lijken er totaal niet bij stil te staan.
Sommige moeders hun kids zijn bekender dan die van bepaalde bekende BV's die net hun kinderen proberen uit de schijnwerpers te houden. Wie weet krijgen ze er ooit een medaille voor of worden ze heilig verklaard, maar het kan ook altijd nog de andere kant opgaan :p.
Maar dat is mijn zaak niet natuurlijk ;-). En ik probeer me er niet teveel aan te ergeren.
Wie voor mij echt een medaille verdient en eindeloos veel respect zijn de witte helmen in Syrië.
Daar tegenover stelt ons leuke wereldje en ergernisjes niks tegenover. Eindeloos respect voor die mannen!!

Morgen staat er een tweedehandsbeurs van de Gezinsbond op het programma waar ik nog wat ga rondneuzen op zoek naar een maxi cosi in de eerste plaats en daarom gaat de man eens uitzonderlijk met de kinderen naar de zwemlessen.

Fijn weekend!



Reacties

  1. Oei vervelend die beien;). Lekker lijkt me dat zo'n poncho.
    Hopelijk ga je goed slagen voor een maxicosy. Lieve man!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)