Intense dagen

Kleine Vic had een paar moeilijke dagen en zo had ik mijn handen vol en draaide het huishouden bij momenten behoorlijk vierkant. Gelukkig is er nog hulp in huis. Zo geraken de kleerkasten toch niet leeg en de vuile was toch gewassen en het huis opgeruimd en gekuist.
Vic trekt toch meer op zijn oudere broer Niels dan verwacht. Zo heeft hij ook wat last van reflux (enkel Niels en nu Vic hadden dit)en ook raakt hij snel overprikkeld (net als Niels), maar ik wil nu ook niet teveel gaan vergelijken want ons kleintje is nog geen vier weken oud en ik heb zelf een hekel aan vergelijkingen. Ieder kind is uniek natuurlijk en vandaag slaapt ons kleintje weer gewoon de hele nacht en dag... Hij is een groot dromer.  En wat nu ook heel fijn is dat er grote zussen zijn om hem eens over te nemen voor troostmomenten (want anders geraakte ik zelfs niet tot op de WC ;-)).

Tijdens het weekend liet ik Vic enkele korte ogenblikken bij de zussen en kon zo even wat blijven 'hangen' op een feestje waar één van de kinders naartoe waren naast het oudste café van de omtrek (sinds 1839). Wie hier eens in de buurt in moet zeker eens langs gaan bij Zates in Branst/Bornem pal naast De Schelde. Een klein gezellig café waar iedereen gelijk is. Ik had er gerust een hele middag kunnen blijven, maar keerde snel weer huiswaarts.
't Feestje was leuk en de babbels nog leuker :-).

Op zondag gingen we naar een activiteit van de Gezinsbond. Een sporthal werd omgetoverd tot kinder speelparadijs. Enkel voor kleintjes tot zes jaar. En dus gingen we met Lies, Mats, Fee en Vic daarheen. Het was er druk, maar wel tof voor de kindjes.
Ik ben fan van activiteiten van de Gezinsbond.

's Avonds raakte ik danig ontroerd tijdens het geven van het badje van Vic.
Ik geniet daar zelf erg van. En tijdens het badderen werd ik plots overspoeld door herinneringen aan de badjes van de oudste kinderen (omdat ook zij in zo een klassiek badje gewassen werden en de jongste kinderen in een emmer, maar Vic nu weer in een klassiek badje). Hoeveel uren ik al besteed had aan hun babybadjes en later zo vaak op de WC zat te wachten tot ze klaar waren met badderen in het grote bad.
Dus toen ik Vic zag genieten in zijn badje en liedjes zong werd ik plots wat huilerig/ontroerd. 
O. Dit is echt de laatste keer...mijn eigen beebje zo klein wassen in dat heerlijke water en nadien een korte massage. Dit moment komt nimmer weer dacht ik.
Hij gaat niet elke dag in badje. Niet alleen omdat dat niet zo goed is voor het huidje, maar ook omdat daar gewoonweg geen tijd voor is.
Maar ik probeer het nu toch minstens twee keer per week te doen. Dat badderen. Zo een heerlijk moment.
Ik merk ook dat bij mij de babyblues wat later zijn. Na drie weken in plaats van drie dagen haha.

Zo. Ik leef heel erg in het NU. Denk niet teveel vooruit.
Plan wel af en toe wat om te gaan 'doen'. Een etentje of een activiteit.
Maar we zien wel of het ook lukt. Wat niet lukt lukt niet.
Zo geraak ik niet naar de kapper, maar het is niet erg. En zomaar een koffie gaan drinken is er meestal ook niet meer bij helaas (maar dat komt wel snel weer terug).

Andere zaken lukken dan wel. De kinderen geraken op school en ik haal ze op en ook de hobby's blijven vlot gaan.

Zo. En dan moet ik nu weer even naar de kleine man voor zijn 'etentje'.